Κώστα Δημ Χρονόπουλου*
Πολύ μελάνι και πολλές συζητήσεις (ξε) σήκωσε η άκαιρη και αχρείαστη δήλωση του κου Καθηγητή σχετικά με την Συνθήκη της Λωζάνης («Σ.τ.Λ»). Δημιουργήθηκαν εσφαλμένες εντυπώσεις –παρεξηγήσεις , και σημειώθηκαν αντιφάσεις με τις εκ των υστέρων εξηγήσεις του (στις οποίες υποχρεώθηκε να προβεί).
Είμαι βέβαιος ότι ως επιστήμονας γνωρίζει τόσο την έννοια της λέξης «παρωχημένη» (δηλ ξεπερασμένη, συνεπώς ευεπίφορη σε αλλαγές /αναθεωρήσεις) όσο και την σημασία που αποκτά σε ώτα ελληνικά , αλλά –το χειρότερο= σε εκείνα των Τούρκων αναθεωρητών /επιδρομέων. Αδίκησε τόσο τις ελληνικές θέσεις, όσο –κυρίως τον εαυτό του- και ενίσχυσε τον τουρκικό αναθεωρητισμό (σ.σ περί διαχρονικής στυγνής κουρσαρικής αρπακτικής πρακτικών πρόκειται και όχι : αναθεωρητισμό , που είναι διπλωματικός όρος πολιτισμένων).
Ο κος Καθηγητής είχε …. δίκιο και βρέθηκε –αυτόκλητα- εν αδίκω. Περί αυτού πρόκειται. Ως Πανεπιστημιακός δάσκαλος ορθά αναφέρθηκε σε πάρα πολλές διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης που ξεπεράστηκαν χρονικά από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μόνο που … παρασύρθηκε, θεωρώντας πως δίδασκε ιστορικές λεπτομέρειες και αναλύσεις της «Σ.τ.Λ» σε φοιτητές του. Εκεί εδράζεται το λάθος του. Είναι άλλο πράγμα οι επιστημονικές αναλύσεις /αναφορές, και διαφορετικό, η πολιτική, η μικροπολιτική και φυσικά ο αντίκτυπος /επιπτώσεις στα εθνικά θέματα. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή, επειδή δημιουργούνται επιβλαβείς εντυπώσεις με άστοχες δηλώσεις και χειρισμούς.
Όταν έχεις απέναντί σου μια Τουρκία, η οποία σφόδρα επιθυμεί την αναθεώρηση /κατάργηση της «Σ.τ.Λ» με κάθε τρόπο, είναι φρόνιμο εμείς να την διευκολύνουμε παραδεχόμενοι το ξεπερασμένο της Συνθήκης; . Όχι βέβαια. Αλήθεια σε τι ωφελεί –πρακτικά- η υπενθύμιση του ότι το 1995 η Ελλάδα εξαίρεσε τα ζητήματα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών από την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου , όταν η Τουρκία θεωρεί τον εξοπλισμό των νησιών ως καταπάτηση /κατάργηση της «Σ.τ.Λ» και απειλεί με casus belli; Αν αρχίσουμε να παρεμβαίνουμε /απαλείφουμε εμείς επιμέρους άρθρα –ως παρωχημένα της Συνθήκης, – τότε ας μην εκπλαγούμε η βουλιμική /άπληστη Τουρκία, να δικαιωθεί στην επέκταση (βλ. «Γαλάζια Πατρίδα», Τουρκολυβικό Σύμφωνο») των Τουρκικών συνόρων , πέραν εκείνων που η «Σ.τ.Λ» της παραχώρησε (!). Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι : αν εμείς παρασυρθούμε σε αναθεώρηση άρθρων της «Σ.τ.Λ», δεν θα είναι πλέον στο χέρι μας να εμποδίσουμε και την επέκταση των Τουρκικών συνόρων.
Είναι εθνικό ολίσθημα να ανοίξουμε (από αφέλεια … επιστημονική, ιστορική ακαδημαϊκή αναγκαιότητα) τον Ασκό του Αιόλου. Φυσικά ο ίδιος κίνδυνος ενεδρεύει με την Μουσουλμανική (όχι βέβαια τουρκική) μειονότητα στην Θράκη. Αλήθεια θα συνεχιστεί ο …. «ραγιάδικος πολιτισμός» που επιτρέπει –διαχρονικά και οσφυοκαμπικά – την (ιδιοκτησιακή;) επίσκεψη Τούρκων Αξιωματούχων στην Θράκη, για να επισκεφτούν τους …. «Τούρκους αδελφούς τους;». Δεν αντιλαμβάνεται η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία –εδώ και δεκαετίες – τον εθνικό κίνδυνο από παρόμοιες …. αδελφικές επισκέψεις, που οδηγούν σε τετελεσμένα;. Η δε συμμετοχή σε κομματικά ψηφοδέλτια Ελλήνων μουσουλμάνων οι οποίοι δηλώνουν …. Τούρκοι, αποτελεί ανεπίτρεπτο εθνοβόρο ραγιαδισμό . Όνειδος !!!. Κοινός τόπος, από νομικής άποψης διεθνώς, είναι πως η «Σ.τ.Λ» δεν γίνεται να αναθεωρηθεί.
Ας μείνουμε λοιπόν – λογικά, νομικά, εθνικά –εκεί. Μας καλύπτει και μας αρκεί !…..Επίσης δεδομένο (και κατοχυρωμένο) το δικαίωμα μας σε νόμιμη άμυνα, (στρατιωτικοποίηση των νησιών) , όταν μάλιστα οι …. ειρηνόφιλοι γείτονες , με ρεσάλτο , άρπαξαν το περίπου 40% της Κύπρου μας και παράλληλα διατηρούν την στρατιά του Αιγαίου στις ακτές τους. Τι άραγε να συζητήσεις , τι να αναθεωρήσεις , πόσο, τι να εκχωρήσεις, και σε ποιους;. Καιρός να συνέλθουμε και να σοβαρευτούμε όλοι μας, (συμπεριλαμβανομένων και των ταγών, αλλά και των Καθηγητών μας!). Απλολαϊκά : Ας μην αρχίσουμε εμείς να ξηλώνουμε το πουλόβερ – «Σ.τ.Λ» ,γιατί θα μείνουμε απροστάτευτοι, μόνο με τις κλωστές!….. Απορριπτέες οι διάφορες λέξεις ή φράσεις όπως :
– Επικαιροποίηση
– Να συζητήσουμε από το Α έως το Ω μόνον. (σ.σ του τουρκικού προφανώς αλφαβήτου).
Η εγχώρια μικροπολιτική θέλει τον κο Καθηγητή : λαγό του κου Πρωθυπουργού. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ισχύει κάτι τέτοιο.
ΥΓ Ο κος Καθηγητής διέπραξε (αθέλητο) αστόχημα!…..
Ιατρού