Γραφει ο Παναγιώτης Παύλος
Το σχέδιο της «ελληνοτουρκικής φιλίας» που κρύβεται πίσω από τα σιωπηρά παρελκόμενα της Διακήρυξης των Αθηνών που ήδη τελούν εν πλήρει εκπτύξει, ξεπερνά ακόμη και την πιο προχωρημένη και νοσηρή φαντασία του νεοέλληνα: πρόκειται κατ’ ουσίαν για την περάτωση του 200ετούς ελεύθερου βίου του ελληνικού κράτους.
Δεν σημαίνει ότι θα προλάβει να πετύχει, όχι πλήρως τουλάχιστον, διότι μεγάλης κλίμακας γεγονότα είναι προ των πυλών, αλλά είναι απόλυτα επιτακτική ανάγκη ο Έλληνας να συνειδητοποιήσει άμεσα την κατεύθυνση, τον βαθμό υποτέλειας και το εύρος των μυστικά συμπεφωνημένων με την Τουρκία, που υπό την αφόρητη πίεση της ακατάσχετης βουλιμίας των Μεγάλων Δυνάμεων, του Γερμανισμού και του Αγγλοσαξονισμού των δύο πλευρών του Ατλαντικού, προωθούνται δολίως -με καρότα τύπου «σωστής πλευράς της ιστορίας», «στρατηγικών σχέσεων» και άλλων ανιστορικών φληναφημάτων- μανιωδώς, προκειμένου να μπει χέρι στον ασύλληπτης αξίας ορυκτό και λοιπό πλούτο της σημερινής Ελλάδας.
https://twitter.com/pgpavlos/status/1739859013066477788?s=61&t=69qM24fvfz5o3nkoW_wjtw
Δυστυχώς, η φαυλότητα της Μεταπολίτευσης εξαΰλωσε τις πλούσιες προϋποθέσεις διαμόρφωσης ενός πανίσχυρου, πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά νεοελληνικού κράτους. Με συνέπεια σήμερα η Ελλάδα να μετατρέπεται σε κρανίου τόπο γραικυλισμού, δορυφόρο της Νεοθωμανικής αναθεωρητικής Τουρκίας, και ποταπό πιόνι των προστατών της, προς τέρψιν με το αζημίωτο των επιχώριων κοτσαμπάσηδων των ανθελληνικών και μισελληνικών πολιτικών ελίτ που ηδονίζονται να βλέπουν τον ελλαδικό και κυπριακό Ελληνισμό να σκλαβώνεται εκ νέου όχι μόνον στην Τουρκία, αλλά και στους «στρατηγικούς συμμάχους και εταίρους» του.
Αν ο Έλληνας, σε Ελλάδα, Κύπρο, και όπου γης, δεν ξυπνήσει από τον λήθαργο του «τί θα φάμε σήμερα και πώς θα περάσουμε καλά», αυτή η εν εξελίξει δυσμενέστατη πορεία προς τον όλεθρο απλώς θα ολοκληρωθεί. Με φινλανδοποιήσεις, κυπροποιήσεις, και κοσοβοποιήσεις του ελλαδικού χώρου και αναίμακτη απώλεια της όποιας απομένουσας εθνικής κυριαρχίας.
Δίχως να ανοίξει ρουθούνι. Αρκεί που πεθαίνουν, βιολογικά και πνευματικά, τριπλάσιοι από όσους γεννιούνται…