Του Μανώλη Κοττακη
Σε μια παλαιά, κλασική τακτική του ΠΑΣΟΚ προσέφυγαν ορισμένα κορυφαία στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου προκειμένου να υποβαθμίσουν τις παρεμβάσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά για τα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών: Αποφάσισαν να εμφανίσουν τον Μεσσήνιο ως μέρος ενός πολιτικού σκετς, με τον ίδιο στον ρόλο του «πολιτικού καραγκιόζη».
Ισχυρίστηκαν δημοσίως ότι οι διαφοροποιήσεις Σαμαρά είναι περίπου συνεννοημένες με τον κύριο Μητσοτάκη προκειμένου αυτός να λειτουργήσει ως «ανάχωμα» για τις βέβαιες διαρροές ψηφοφόρων που θα έχει η Ν.Δ. στα δεξιά της. Κοινώς, εμφανίζουν τον πρώην πρωθυπουργό να παίζει θέατρο δίνοντας άλλοθι στον Κυριάκο Μητσοτάκη να προχωρά στα κεντρώα και ρεαλιστικά ανοίγματά του στα Ελληνοτουρκικά και στις σχέσεις του με τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα.
Οποιος γνωρίζει άριστα τον ψυχισμό του Αντώνη Σαμαρά κατανοεί πλήρως ότι χειρότερη πολιτική προσέγγιση για την παρέμβασή του δεν θα μπορούσε να υπάρξει: Ο κύριος Σαμαράς «ανάχωμα» για να ψηφίσει ο κύριος Μητσοτάκης τον γάμο των ομοφύλων. Ο κύριος Σαμαράς «αμορτισέρ» απορρόφησης εσωκομματικών κραδασμών για την επώδυνη συμφωνία που τυχόν θα υπάρξει στα Ελληνοτουρκικά. Κοινώς, υποχείριο. Αυτό είναι το σενάριο που λανσάρει το Μαξίμου.
Τα αποτελέσματα αυτής της άφρονος στρατηγικής απέναντι στον επί έξι χρόνια αρχηγό της Ν.Δ. και τρία χρόνια πρωθυπουργό δεν άργησαν να γίνουν ορατά. Δύο μέρες μετά τη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» και τους υπαινιγμούς υπουργών ότι παίζει το παιχνίδι του κυρίου Μητσοτάκη, ο πρώην πρωθυπουργός ξαναχτύπησε. Με βιντεοσκοπημένο μήνυμά του στην παρουσίαση του βιβλίου του εμβληματικού Κύπριου εκδότη Κωστή Χατζηκωστή στη Λευκωσία (στην οποία ομίλησαν ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης και ο καθηγητής Γιάννης Μάζης), ο κύριος Σαμαράς έριξε νέα καρφιά στον κύριο Μητσοτάκη.
Αν και τροποποίησε κάπως την αρχική θέση του «διάλογο με τον πειρατή δεν κάνουμε», με μια νέα που λέει «ναι στον διάλογο, όχι στην παράδοση» ο πρώην πρωθυπουργός έριξε μια ρουκέτα για τους πολύ μυημένους. Υποστήριξε ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει στα Ελληνοτουρκικά αφήνοντας μόνη της την Κύπρο» και ότι «το Κυπριακό δεν μπορεί να μπει στο ράφι». Προηγουμένως ο κύριος Σαμαράς σημείωσε ότι «μέρος του πολιτικού συστήματος, Κύπριοι Πρόεδροι και Ελληνες πρωθυπουργοί, δεν διδάσκεται από τα λάθη, γι αυτό και τα επαναλαμβάνει», για να προσθέσει αμέσως ότι το βιβλίο Χατζηκωστή, τα «7 προεδρικά πορτραίτα», «αγγίζει και πολύ πρόσφατα γεγονότα για τα Ελληνοτουρκικά, που συνδέονται με το Κυπριακό».
Ποια είναι αυτά τα «πρόσφατα γεγονότα» που αναδεικνύουν «λάθη Προέδρων και πρωθυπουργών»; Η εφημερίδα μας τα αποκάλυψε την περασμένη άνοιξη. Πρόκειται για την εξομολόγηση του Προέδρου Αναστασιάδη στον πολύπειρο εκδότη (η οποία, παρά τις πιέσεις των Αθηνών, δεν απεσύρθη από το βιβλίο, καταχωρείται αυτούσια) ότι ο Ελλην πρωθυπουργός πίεσε τον πρώην Κύπριο Πρόεδρο να διακόψει τις γεωτρήσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας για την εκμετάλλευση του ορυκτού της πλούτου στα χωρικά της ύδατα, χάριν της βελτιώσεως των ελληνοτουρκικών σχέσεων! Πρόκειται επίσης για την εξομολόγηση Αναστασιάδη ότι ο Ελλην πρωθυπουργός ζήτησε από τον Κύπριο Πρόεδρο να δεχθεί την παράκαμψη της Κυπριακής Δημοκρατίας στη χάραξη του αγωγού EastMed προκειμένου αυτός να οδεύσει απευθείας στις τουρκικές ακτές!
Σε αυτά τα «πρόσφατα γεγονότα» αναφερόταν ο κύριος Σαμαράς. Βεβαίως, όταν τα δημοσιεύσαμε εμείς, ο Κύπριος Πρόεδρος δέχθηκε τηλεφώνημα από τον Ελληνα πρωθυπουργό, ο οποίος του διαμαρτυρήθηκε «έχω εκλογές!» και απαίτησε τη «διάψευσή» τους, αλλά η πραγματικότης δεν άλλαξε. Το παραθέτω για την ιστορία και μόνον: Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης του είπε «αυτά τα έχω διηγηθεί εδώ και δύο χρόνια στον Χατζηκωστή» και ο ημέτερος του απάντησε «ναι, αλλά εγώ έχω εκλογές τώρα, σε παρακαλώ να το διαψεύσεις».
Πέραν αυτών όμως, ο κύριος Σαμαράς είχε στον νου του και άλλα «πρόσφατα γεγονότα». Οταν ζήτησε να μη μείνει η Κύπρος μόνη, δεν είχε απλώς υπόψιν του το άρθρο του Χρήστου Ροζάκη, το οποίο απηχώντας μύχιες σκέψεις των κυβερνώντων ζήτησε την εγκατάλειψη της Κύπρου, χάριν μιας Συμφωνίας Φιλίας με την Τουρκία («ψήνεται»). Ηξερε και κάτι παραπάνω: Γνώριζε ότι ο πρωθυπουργός έχει ζητήσει από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη όχι μόνον να μην αντιδράσει που θα μείνει το Κυπριακό στο ράφι, αλλά και «να συγκρατήσει τον Κυπριακό λαό την κρίσιμη ώρα να μην στραφεί εναντίον του»! Λέγεται πως ο πρωθυπουργός ζήτησε από τον Κύπριο Πρόεδρο (και αυτό ο κύριος Σαμαράς το έμαθε διά της τεθλασμένης) να πει στους Κυπρίους ότι «η βελτίωση των Ελληνοτουρκικών θα βοηθήσει στο μέλλον και την επίλυση του Κυπριακού»!
Στην πραγματικότητα, λοιπόν, η παρέμβαση Σαμαρά στη Λευκωσία περιείχε μια φωτογραφία: τη φωτογραφία του πρωθυπουργού. Κατόπιν όλων αυτών ερωτώ τους αγαπητούς του Μεγάρου Μαξίμου, που προσπάθησαν να εμφανίσουν έναν πρώην πρωθυπουργό και αρχηγό του κόμματος ως άθυρμα για τα σχέδιά τους: Επιμένετε ότι είναι «ανάχωμα» ο κ. Σαμαράς;
Κάτι τελευταίο, πάλι σχετικό με τον ψυχισμό του Μεσσήνιου πολιτικού: Οταν το Μαξίμου δεν θέλει να «επιτίθεται» απευθείας στον πρώην πρωθυπουργό, διοχετεύει -κακή συνήθεια αυτή- σε ΜΜΕ απόψεις του τύπου «και ο Σαμαράς έκανε διάλογο με τον Ερντογάν το 2013» ή «γιατί κάνει παραπομπές και στις απόψεις Καραμανλή» κ.λπ. Καλύτερη μέθοδος για να πάρει φωτιά το «ανάχωμα» δεν υπάρχει.
Μια παρατήρηση μόνον: Δεν είναι ίδιος ο Ερντογάν του 2009 και του 2013 με τον Ερντογάν του 2019 και του 2023. Από το 2019 και μετά ζούμε μια απίστευτη επιθετικότητα από εκεί (παράνομο τουρκολιβυκό, «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ», σύνδεση κυριαρχίας νήσων με αποστρατιωτικοποίηση) και μια απίστευτη διολίσθηση από πάγιες εθνικές θέσεις («τα 12 μίλια είναι εθνικισμός») από εδώ. Δεν μοιάζουν οι εποχές.