Ερημώνει η Ελλάδα, ερημώνει ακόμη περισσότερο ο Εβρος, όπου η δημογραφική κατάσταση κρίνεται πλέον μη αναστρέψιμη σε αρκετές δημοτικές ενότητες του νομού της Θράκης.
Ερευνα που επιμελήθηκαν οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Βύρων Κοτζαμάνης και Βασίλης Παππάς αποτυπώνει τις περιοχές που φαίνεται ότι δεν θα έχουν «αύριο», καθώς τα φυσικά ισοζύγια γεννήσεων/θανάτων που παρουσιάζουν, μαζί με τη γερασμένη ηλικιακή σύνθεση του εναπομείναντος πληθυσμού τους, δεν αφήνουν περιθώρια για πρόβλεψη παρουσίας μόνιμων κατοίκων ύστερα από 20-30 χρόνια.
Τα στοιχεία και τα συμπεράσματα που δημοσιοποιήθηκαν πριν από λίγες ημέρες στα «Δημογραφικά Νέα» αφορούν την εξαετία από το 2014 έως και το 2019, δηλαδή την προ-Covid περίοδο, και η εκτίμηση που υπάρχει είναι ότι για τις περιοχές που «αδειάζουν» από ζωή η κατάσταση από το 2019 και μετά έχει επιδεινωθεί σημαντικά.
Στον Εβρο, βάσει των μέσων όρων της εξαετίας (2014-2019), το υψηλότερο αρνητικό ισοζύγιο γεννήσεων/θανάτων για την περίοδο 2014-2019 είχε η δημοτική ενότητα Τριγώνου, όπου η αντιστοιχία ήταν 1/18,5, και ακολουθεί η Δημοτική Ενότητα Μεταξάδων με 1/12.
Ενας γεννιέται, δηλαδή, και 12 ή 18 Ελληνες πεθαίνουν στον Εβρο, αριθμοί εντυπωσιακά αρνητικοί, με την κυβέρνηση να μην έχει δώσει εδώ και χρόνια καμία ελπίδα στους νέους, ώστε να παραμείνουν στην περιοχή και να δημιουργήσουν εκεί τις οικογένειές τους, να έρθουν στη ζωή νέα ελληνόπουλα, Εβρίτες, και να μην ερημώσει ο ακριτικός νομός της χώρας.