Γεια σου, είμαι ο Γιώργος Βενετσάνος, γέννημα θρέμμα της γειτονιάς, με τις άλλοτε τσίγκινες σκεπές και τις ψηλές προσφυγικές εστίες, που κάποτε κατακλύστηκαν από ξεριζωμένους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας Έλληνες και Αρμένιους, μαζί φτιάξαμε την όμορφη γειτονιά του μαρτυρικού και δημοκρατικού Δουργουτίου.
Τα χρόνια πέρασαν, μεγαλώσαμε και γίναμε Νέος Κόσμος. Mια περιοχή που αντί να την γνωρίζουν για το μεγάλο προσφυγικό της παρελθόν, το μπλόκο στο Δουργούτι, την Αρμενική εκκλησία του, τον Άι Γιώργη του με την μαγευτική θέα, τα γραφικά σοκάκια των λόφων του, τον Άγιο Σωστή, την Ανάληψη και τα αθλητικά του σωματεία (θρίαμβο και Πρωτέα Αθηνών που έχουν γράψει την δική τους σημαντική ιστορία στο χώρο του αθλητισμού).
Τον γνωρίζουν για την στάση του τραμ και του μετρό, που φυσικά και είναι έργα πνοής, αλλά φίλοι μου πάψαμε να είμαστε γειτονιά, να συζητάμε για τα τοπικά μας προβλήματα και ακόμα και μέσα από την αντίθεση, να συνθέτουμε, να βρίσκουμε λύσεις, ακόμα και αν προερχόμαστε από διαφορετικές πολιτικές ή και πολιτισμικές καταβολές, έτσι και αλλιώς έχουμε κάτι κοινό που θα πρέπει να συμφωνήσουμε και αυτό είναι η γειτονιά μας, η καθημερινότητα μας ο αέρας που αναπνέουμε.
Λέμε συνήθως ότι ο κάποιος κρίνεται από το έργο του, το να κοιτάς όμως μόνο το κέντρο της πόλης σου μεγαλώνοντας τα ήδη μεγάλα πεζοδρόμια, ενώ άλλα σημαντικά πράγματα όπως η ασφάλεια στις γειτονιές, η οικονομική ανάπτυξη τους η καθαριότητα τους, η διευκόλυνση της καθημερινής ζωής, η προσβασιμότητα για συμπολίτες μας με κινητικά προβλήματα, καθώς και η ανακύκλωση απορριμμάτων στα πρότυπα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών πρωτευουσών να παραμένουν ψιλά γράμματα, δεν είναι και ότι το καλύτερο για τους δημότες σου που πληρώνουν τα δημοτικά τέλη και ζητούν να έχουν ένα θετικό αντίκρισμα στην ζωή τους αυτά τα χρήματα.
Πως μπορούμε να αισθανόμαστε όταν βλέπουμε τα χάλια στο 2ο κοινοτικό διαμέρισμα που συνορεύει με Δάφνη και Νέα Σμύρνη. Στα σημεία αυτά η εγκατάλειψη και η αδιαφορία έχει χτυπήσει κόκκινο, χωματόδρομοι, εγκαταλελειμμένα χαμόσπιτα, πεζοδρόμια ανισόπεδα, κατεστραμμένη παιδική χαρά και το κερασάκι στην τούρτα το ορθάνοιχτο ρέμα που διασχίζει αυτό το σημείο. Μπορεί ο αναγνώστης να θεωρήσει ότι αυτά που σας γράφω είναι λόγια εντυπωσιασμού, μακάρι όμως να ήταν έτσι, αντίθετος είναι αποτέλεσμα αγανάχτησης που με οδήγησαν να ενταχθώ στην προσπάθεια της ¨ανοιχτής Πόλης και του Κώστα Ζαχαριάδη, σε μια προσπάθεια αναβάθμισης των γειτονιάς μας που ενώ έχουμε φτάσει στον 21ο αιώνα αρκετά σημεία της παραμένουν στον 19ο αι. Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις σας τις μεταφέρω και κρίνετε μόνοι σας.
Δήμος Αθηναίων οδός ΚΑΛΑΜΑΡΑ
Δήμος Αθηναίων ΠΑΡΚΟ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ & ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ
Δήμος Αθηναίων οδός ΚΑΛΑΜΑΡΑ
Δήμος Αθηναίων οδός ΒΙΕΝΝΑ
Δήμος Δάφνης οδός ΒΙΕΝΝΑ
Δήμος Αθηναίων ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ
Δήμος Αθηναίων ΠΑΡΚΟ ΡΑΥΤΟΠΟΥΛΟΥ & ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ
Δείτε με προσοχή τις φωτογραφείς της οδού Βιέννα που παρατηρούμε στην μία τον σεβασμό του δήμου της Δάφνης προς τους δημότες του και την ακριβός απέναντι πλευρά του δρόμου που ανήκει στον Δήμο των Αθηναίων και βγάλτε τα συμπεράσματα τα σας.
Μην αφήνουμε τα διαμερίσματα του δήμου μας έρμαια στην κεντρική πολιτική του δήμου, πρέπει να σπάσουμε το τείχος της αδιαφορίας για τις γειτονιές μας, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ.