Ο Κρίστιαν Αντρέας Ντόπλερ (Σάλτσμπουργκ 29 Νοεμβρίου 1803 – Βενετία 17 Μαρτίου 1853) ήταν Αυστριακός μαθηματικός.
Είναι γνωστός για τη θεωρητική θεμελίωση του φαινομένου Ντόπλερ που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του, κατά το οποίο παρατηρείται αλλαγή στη συχνότητα ενός κύματος από έναν παρατηρητή που βρίσκεται σε σχετική κίνηση με την πηγή των κυμάτων (η συχνότητα από μία κινούμενη πηγή συχνοτήτων παρατηρείται ως υψηλότερη όταν η πηγή πλησιάζει τον παρατηρητή και χαμηλότερη όταν απομακρύνεται από αυτόν).
Ο Ντόπλερ γεννήθηκε από οικογένεια χτιστών στο Σάλτσμπουργκ. Η ασθενής του υγεία δεν του επέτρεψε να ακολουθήσει το επάγγελμα των γονιών του όπως συνηθιζόταν και έτσι ασχολήθηκε με τις επιστήμες.
Ξεκίνησε τις σπουδές του στα Μαθηματικά στο Πολυτεχνείο της Βιέννης το 1822. Μετά από αυτές τις σπουδές επέστρεψε στο Salzburg όπου παρακολούθησε μαθήματα Φιλοσοφίας στο Λύκειο του Salzburg. Ακόλουθα στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης σπούδασε Ανώτερα Μαθηματικά, Μηχανική και Αστρονομία. Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής του καριέρας δίδαξε μαθηματικά στο Πολυτεχνείο της Πράγας από το 1836 έως το 1844.
Στην περίοδο που εργαζόταν στην Πράγα ως καθηγητής, εξέδωσε περισσότερα από 50 επιστημονικά άρθρα στα πεδία των μαθηματικών, της φυσικής και της αστρονομίας. Το 1840 κατάφερε να εκλεγεί μέλος της Βασιλικής Βοημικής Κοινότητας και το 1843 εξαιτίας της επίδρασης της εργασίας του εκλέχτηκε τακτικό μέλος. Το 1846 εφόσον η υγεία του το επέτρεψε ανέλαβε τη θέση του Καθηγητή Μαθηματικών, Φυσικής και Μηχανικής στην Ακαδημία Μετάλλων και Δασών στην πόλη Banska Stiavnica.
Το 1847 εκλέχτηκε γραμματέας της Κοινότητας και το 1848 τακτικό μέλος της Αυτοκρατορικής Ακαδημίας των Επιστημών στη Βιέννη και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο της Πράγας. Το απόγειο της καριέρας του το έφτασε το 1850 όταν διορίσθηκε διευθυντής του νέου Ινστιτούτου Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Ο Ντόπλερ εξέδωσε την πρώτη του εργασία το 1839. Το 1842, παρουσίασε την εργασία που τον έκανε γνωστό μέσω του φαινομένου που περιέγραψε σε αυτήν, το οποίο πήρε το όνομά του. Η εργασία ονομαζόταν: «Σχετικά με το έγχρωμο φως διπλών αστέρων και συγκεκριμένων άλλων αστέρων του ουρανίου θόλου» (Über das farbige Licht der Doppelsterne, 1842, Βιέννη). Στο κείμενο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά η αρχή του φαινομένου του Ντόπλερ που συνδέει τη συχνότητα μιας πηγής με την ταχύτητά της σε σχέση με κάποιον παρατηρητή.
Μετά από έντονα και μακροχρόνια αναπνευστικά προβλήματα αναζήτησε θερμότερο κλίμα και έτσι μετακόμισε στη Βενετία στα τέλη του 1852. Η ευαίσθητη υγεία του όμως ήταν ήδη πολύ βεβαρημένη και απεβίωσε στις 17 Μαρτίου του 1853.