Η νίκη Κασσελάκη στο ΣΥΡΙΖΑ και ο τρόπος που επιτεύχθηκε θα πρέπει να μας ανησυχεί. Κατά τη γνώμη μου ήταν η «φυτευτή» επιλογή της μίας από τις δύο πολιτικές ομάδες που κυριαρχούν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Όποιας πλευράς ωστόσο και εάν θα ήταν, η συρρίκνωση της Πατρίδας και της αίγλης της Αριστεράς είναι δεδομένη.
Η Ελλάδα έχει επιστρέψει σε προ-μεταπολιτευτικά μοτίβα. Ζούμε όχι ακριβώς το τέλος της μεταπολίτευσης αλλά την αναστροφή της. Η ανάδειξη ενός πολιτικού life style σε μεσσιανικά ύψη αποδεικνύει την αγαθότητα και την ευπιστία που κυριαρχεί στην Κοινωνία. Με άλλα λόγια τη νοοτροπία που επικρατούσε και στα μετεμφυλιακά χρόνια.
Αυτή τη φορά ως Δούρειος Ίππος χρησιμοποιήθηκε η «ασθενής αριστερά» ενώ νωρίτερα, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη η «εμμονική δεξιά» στην οποία τα συμπαγή αντανακλαστικά των ψηφοφόρων ξεπερνούν πλέον τους οπαδούς του παραδοσιακού ΚΚΕ. Σε κάθε περίπτωση χρειαζόταν να εμφανιστεί ένας Κασσελάκης. Όχι όμως για την Ελλάδα. Υπάρχουν έξωθεν ατζέντες που πρέπει να υλοποιηθούν. Το σοβαρότερο, αργά ή γρήγορα θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τις Πρέσπες του Αιγαίου.
Η συναίνεση Δεξιάς και Αριστεράς, θα απενοχοποιήσει εύκολα μία πιθανή ενδοτική συμφωνία. Ο ξένος παράγοντας που ελέγχει την πλειοψηφία του πολιτικού συστήματος θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο θα εκτονωθούν οι λαϊκές αντιδράσεις σε μια-δυο μεγάλες συγκεντρώσεις όπως έγινε και με τα Σκόπια. Το πολύ-πολύ να στερέψουν και κάνα δυο «Ποτάμια». Άλλωστε οι επάλληλοι μεσσίες είναι «ευκολάκι» για τα συμφέροντα. Υπάρχει ακόμα η Θράκη, η Κύπρος, οι υποχρεωτικότητες, η εργαλειοποίηση της Κλιματικής αλλαγής. Και η ατζέντα συνεχίζεται…
Γιώργος Π. Αποστολόπουλος-Μέλος Κ.Ε ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής, Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Αθηναίων και Υποψήφιος με το συνδυασμό «Αθήνα Τώρα»