…και η άγνωστη ιστορία με το 16χρονο ορφανό κοριτσάκι στην Εύβοια που το βίασαν με σιδηροσωλήνα για “οικονομικούς λόγους”.
Επίθεση κατά του Τσίπρα εξαπέλυσε πριν από λίγο η Ντόρα Μπακογιάννη λέγοντας ότι “βρίσκονταν πάντα σε αντίπαλα στρατόπεδα…”. Το τεκμηρίωσε μάλιστα με την υπόθεση της δίκης της 17Ν, λέγοντας ότι η πλειοψηφία υπερασπιστών των μελών της οργάνωσης ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ.
Εδώ η κυρία Μπακογιάννη κάπου μπέρδεψε τις ημερομηνίες διότι κατά την διάρκεια της δίκης, ο Τσίπρας είχε ακόμα χαίτη και ασχολείτο με τα “τσικό”. Προφανώς η κυρία Μπακογιάννη θα εννοούσε τον Δον Αλαβάνο.
Γιατί όμως δεν ανέφερε το όνομα του;
Μήπως γιατί στην πραγματικότητα δεν τους χωρίζουν και πολλά; Ειδικά στα καίρια εθνικά θέματα, η κυρία Μπακογιάννη και ο κύριος Αλαβάνος παρουσιάζουν μία αρμονική δράση που θυμίζει καλοκουρδισμένο ελβετικό ρολόι. Άσε που κάποιες στιγμές ο Αλαβάνος και τα (ευτυχώς λίγα και γραφικά πλέον) μαθητούδια του, θα μπορούσαν να παραδειγματιστούν από τις δηλώσεις της κυρίας Μπακογιάννη για να εντείνουν την δράση τους.
Όπως για παράδειγμα, το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Ούτε ο Αλαβάνος δεν θα
τολμούσε ποτέ να βγει και να κάνει αυτό που έκανε η κυρία Μπακογιάννη, προτείνοντας απλόχερα το “Μακεδονία” παρέα με το “Νέα” ως αποδεκτή λύση από την Ελλάδα!
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=LtN5QcUljgM&feature=youtube_gdata_player]
Να θυμηθούμε το άλλο ευαίσθητο Εθνικό θέμα; Την Θράκη με την δράση του Προξενείου που αποφασίζει συντεταγμένα που θα πάνε οι ψήφοι των κεμαλοναζί; Μία ματιά στα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών θα σας πείσει ότι η Ντόρα πάλι έφαγε τον ΣΥΡΙΖΑ αφού ο χάρτης βάφτηκε ροζ… Με τον Αλαβάνο τουλάχιστον θα υπήρχε καλύτερη μοιρασιά.
Να πάμε στην Κύπρο; Θυμηθείτε τον αγώνα δρόμου Ντόρας – Αλαβάνου για το ποιός θα υποστηρίξει καλύτερα το σχέδιο Ανάν. Ντόρα και Αλέκος να καταδικάζουν τον “εθνικισμό” που δεν αφήνει περιθώρια για λύση. Ντόρα και Αλέκος να αποκαλύπτουν στους βρωμερούς ιθαγενείς την διεθνιστική ελπίδα και τον παράδεισο που κρυβόταν πίσω από το σχέδιο Ανάν. Λες και άκουγες την όπερα του Μιλάνου με τενόρους τον ΓΑΠ και τον Κώστα Σημίτη…
Αλλά και στα μικρά, τα κοινωνικά. Ποιός θυμάται την Αμάρυνθο; Ποιός θυμάται την δήθεν υπόθεση βιασμού της μαθήτριας από την Βουλγαρία από συμμαθητές και συμμαθήτριες της; Μπορεί τότε ο Αλαβάνος να ούρλιαζε για τον βρωμερό ρατσισμό των βρωμοελλήνων (το ότι τα μισά παιδάκια – ρατσιστάκια – βιαστάκια ήταν παιδιά μεταναστών, δεν έπαιζε ρόλο. Κωλοέλληνες ήταν). Η Ντόρα εκεί έδωσε πραγματικά μαθήματα, αφού διέκοψε την παρουσία της σε φόρουμ όταν “ενημερώθηκε για το γεγονός”, για να κάνει την ιστορική δήλωση: “Πρόκειται για άθλιο κρούσμα ρατσισμού!!!”
Τι και αν υπήρχε ακόμα και βίντεο που δικαίωνε τα παιδάκια; Τι και αν υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας; Τι και αν υπάρχουν δικαστήρια, εισαγγελείς, αποφάσεις;
Το ότι τα δύστυχα παιδιά (Κωλοελληνάκια και αλβανάκια) που διασύρθηκαν άδικα και συκοφαντικά, αθωώθηκαν πανηγυρικά στο δικαστήριο, πέρασε στα αζήτητα.
Όπως είχε περάσει στα αζήτητα η φρικτή ιστορία ενός ορφανού 16χρονου Ελληνόπουλου, την ίδια ακριβώς εβδομάδα πάλι στην Εύβοια, που ένας “οικονομικός μετανάστης” το βίασε με σιδηροσωλήνα καταστρέφοντας του την μήτρα. Ο λόγος; Γιατί δεν καθόταν να το βγάλει στο κλαρί ο οικονομικός μετανάστης, ώστε να το ξεσκίζουν άλλοι οικονομικοί μετανάστες, για οικονομικούς λόγους. Ας το ακούσει η Λαγκάρντ για να καταδικάσει τα Ελληνόπουλα επειδή δεν κάθονται να τα ξεσκίζουν για να υπάρξει ανάκαμψη της οικονομίας και των εξαγωγών.
Καταλάβατε λοιπόν ότι στην Ελλάδα πάντα υπάρχει πεδίο συνεργασίας και συνεννόησης ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις, όσο απόμακρες και αν φαίνονται.