Η πρώτη προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για το φλέγον θέμα των καταστροφικών πυρκαγιών έκαψε οποιαδήποτε προσδοκία ότι πολιτικά κόμματα και πολιτικοί αρχηγοί θέλουν και μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νέες και μόνιμες προκλήσεις που θα αντιμετωπίζει από εδώ και πέρα η χώρα.
Από την Κύρα Αδάμ
Οι 300 της Βουλής μπήκαν μέσα στην αίθουσα υπό το βάρος της συνεχιζόμενης για 13η ημέρα πυρκαγιάς αφανισμού του Εβρου και βγήκαν έχοντας προσθέσει στο παλμαρέ τους ακόμα μία ημέρα πυρκαγιάς, δηλαδή, όπως μπήκαν, βγήκαν. Κυβέρνηση, πολιτικοί αρχηγοί και κόμματα όφειλαν όμως απέναντι στους φριχτά βασανιζόμενους κατοίκους του Εβρου και της Ροδόπης κατά τη διάρκεια της 8ωρης και πλέον απέραντης πολυλογίας τους να έχουν καταλήξει ομοφώνως σε συγκεκριμένες αποφάσεις και όλων των ειδών τα μέτρα άμεσης ανάγκης και εκτέλεσης, ώστε να σβηστεί, επιτέλους, η μεγαλύτερη και καταστροφικότερη πυρκαγιά της Ευρώπης.
Δεν έκαναν τίποτα. Αντιθέτως αναλώθηκαν σε βαρετούς κομματικούς διαξιφισμούς για επιμέρους μέτρα που ΘΑ ληφθούν και αδιάφορες περιγραφές/διαπιστώσεις της κατάστασης στη χώρα, που ο καθένας μπορεί να κάνει χωρίς να χρειάζεται να ακούσει τους κομματικούς λόγους στη Βουλή.
Το συμπέρασμα είναι ότι τα πολιτικά κόμματα και κυρίως η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνούνται ή δεν θέλουν να παραδεχθούν ότι οι πολιτικές και τα μέτρα που εφαρμόζονται στην Ελλάδα απέναντι στις wild fires (άγριες φωτιές), που ξεσπούν σε όλο τον πλανήτη πλέον, δεν επαρκούν, είναι ξεπερασμένες και δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τις επείγουσες καταστάσεις που θα έρθουν. Επομένως το ελληνικό κράτος οφείλει να βάλει σε νέα σύγχρονη βάση την πρόληψη των πυρκαγιών, την άμεση αντιμετώπισή τους, τα μέσα (εναέρια και επίγεια) που χρησιμοποιούνται.
Στη συζήτηση στη Βουλή δεν φάνηκε ότι τα κόμματα θέλουν και μπορούν να αντιμετωπίσουν από κοινού αυτή τη νέα μόνιμη εθνική απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα.
Ο πρωθυπουργός, που φέρει την ευθύνη της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση αυτής της νέας εθνικής απειλής, όταν ζορίστηκε, καταφέρθηκε περιφρονητικά σε κομματικούς αρχηγούς, λέγοντας ότι λένε αρλούμπες. Εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι θα είχε γίνει, αν και οι πολιτικοί αρχηγοί τού ανταπαντούσαν ότι και ο πρωθυπουργικός λόγος περιλαμβάνει ομοίως αρλούμπες. Ο πρωθυπουργικός λόγος ήταν χειριστικός απέναντι στο σώμα των πυροσβεστών, «προστατεύοντάς» τους από τυχόν επικρίσεις σε βάρος τους από τους πολιτικούς αρχηγούς , τη στιγμή που η κυβέρνηση στέλνει τον μισό χρόνο στην ανεργία τους εποχικούς και τους στέλνει τα ΜΑΤ όταν αντιδρούν…
Συνωμοσιολογία και Μεταναστευτικό
Ο πρωθυπουργικός λόγος ενέτεινε τη συνωμοσιολογία για την έναρξη των καταστροφικών πυρκαγιών στον Εβρο, αφήνοντας σκιές για ξένο δάκτυλο και εμπλέκοντας το Μεταναστευτικό.
Ο πρωθυπουργός δεν έχει δικαίωμα από του βήματος της Βουλής να αυξάνει τη συνωμοσιολογία, είναι υποχρεωμένος να φέρει συγκεκριμένα στοιχεία και αποδείξεις που του παρέχονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες, να εκθέσει το πρόβλημα στη Βουλή και να προτείνει λύσεις αντιμετώπισής του. Επιπροσθέτως, δεν χρειάζεται καμιά συνωμοσιολογία για το γεγονός ότι η περιοχή του Εβρου είναι από τις πλέον ευαίσθητες εθνικά περιοχές και επομένως τα εναέρια και επίγεια μέσα επιτήρησης, ειδικά της Δαδιάς, όφειλαν να είναι ήδη σε ισχύ όλο τον χρόνο.
Το τελευταίο πράγμα που απασχόλησε τη Βουλή είναι η πρόληψη των πυρκαγιών, με την άμεση συστηματική και ενεργή εμπλοκή των περιφερειών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο πρωθυπουργικός λόγος πέταξε την μπάλα στην εξέδρα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να κρίνουν (κατόπιν εορτής) τους τοπικούς άρχοντες στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Η συζήτηση στη Βουλή, αποσπασματική, με έντονο κομματικό χρώμα (που δεν του βγήκε του πρωθυπουργού), μπορεί να κράτησε πολύ, αλλά δεν άφησε τίποτα πίσω της, παρά μόνο αποκαΐδια πυρκαγιάς.
Υ.Γ.: Το κερασάκι στην καμένη τούρτα ήταν η διάλυση των «Σπαρτιατών», χωρίς να αφήσουν πίσω τους καμιά αμφιβολία ότι το κίνητρό τους είναι η αποκατάσταση του καταδικασμένου Κασιδιάρη και το μπαγιόκο που θέλουν να μοιραστούν από τα λεφτά των Ελλήνων φορολογουμένων.