Της Ελενας Κουντουρά, Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία
Η βία κατά των γυναικών και παιδιών είναι η σιωπηρή παγκόσμια πανδημία που βρίσκεται σε έξαρση και όλοι μας, άνδρες και γυναίκες, οφείλουμε να αναλάβουμε πια ενεργό ρόλο για την εξάλειψή της.
Η κακοποίηση που βιώνουν καθημερινά σε πολλές μορφές της οι γυναίκες και τα παιδιά συνιστά ευθεία επίθεση στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, με ολέθριο αντίκτυπο στην κοινωνία μας.
Ένα στα πέντε παιδιά στην Ελλάδα θα βιώσει τουλάχιστον ένα περιστατικό σεξουαλικής βίας μέχρι την ενηλικίωσή του. Από τις αρχές τις χρονιάς έχουν γίνει τουλάχιστον 300 καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Εξίσου συγκλονιστικό είναι ότι 1 στους 2 Ελληνες έχει γίνει μάρτυρας περιστατικού κακοποίησης ανηλίκου.
Τα παιδιά τραυματίζονται βαθιά για ολόκληρη τη ζωή τους από την σκληρή κακοποίηση που υπομένουν ως θύματα, ή ως μάρτυρες της ενδοοικογενειακής βίας μέσα στο σπίτι. Κινδυνεύουν να συνεχίσουν να αναπαράγουν τη βία στην ενήλικη ζωή τους, είτε ως θύματα είτε ως θύτες.
Ως εισηγήτρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην έκθεση-σταθμό για την «Ενδοσυντροφική Βίας», για πρώτη φορά, βάλαμε στο επίκεντρο εκτός από τις γυναίκες και τα παιδιά θύματα της ενδοσυντροφικής βίας.Πιέζουμε για ένα ολιστικό ευρωπαϊκό πλαίσιο αντιμετώπισης της έμφυλης βίας και πρόληψης, και ζητήσαμε σε κάθε χώρα να εξασφαλιστεί:
· Καθολική πρόσβαση των θυμάτων σε δομές και υπηρεσίες που πρέπει να ενισχυθούν από το κράτος με επαρκή κονδύλια από εθνικούς και ευρωπαϊκούς πόρους.
· Μέτρα για να εξαλειφθεί η οικονομική βία κατά των γυναικών, ώστε τα θύματα να ανεξαρτητοποιηθούν και να απεγκλωβιστούν από το κακοποιητικό περιβάλλον.
· Ευρείες και στοχευμένες εκστρατείες ενημέρωσης της κοινωνίας, για την πρόληψη και αποτροπή της έμφυλης βίας
· Υποχρεωτική εκπαίδευση του δικαστικού, αστυνομικού και ιατροδικαστικού προσωπικού για όλες τις μορφές της βίας και τους μηχανισμούς της, αλλά και για την εκτίμηση του κινδύνου, ώστε να μπορούν έγκαιρα να εντοπίζονται και να αντιμετωπίζονται οι περιπτώσεις κακοποίησης.
Η Ελληνική Πολιτεία σαφώς οφείλει, αντί για αποσπασματικές ενέργειες, να δημιουργήσει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αντιμετώπισης της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, που σήμερα λείπει, και να στηρίξει ουσιαστικά τα θύματα ώστε να σπάσουν τη σιωπή τους και να καταγγείλουν τη βία που δέχονται.
Στους ΟΤΑ πρέπει να λειτουργήσουν τα ειδικά τμήματα προστασίας των παιδιών και της οικογένειας, όπως συμβαίνει σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες εδώ και χρόνια.
Στα σχολεία, είναι αναγκαία η εξειδικευμένη εκπαίδευση των δασκάλων και καθηγητών ώστε να διαπιστώνουν σημάδια και αλλαγές συμπεριφοράς στα παιδιά, και να παρεμβαίνουν.
Είναι όμως υποχρέωση όλων μας να σπάσουμε και τη δική μας σιωπή απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα. Οταν αντιλαμβανόμαστε τη βία στο ευρύτερο περιβάλλον μας, οφείλουμε να ξεπερνούμε τις αναστολές μας και να απευθυνόμαστε άμεσα στις αρχές και τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Πρέπει ν’ αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι για να απαλλαγούμε από τις πατριαρχικές αντιλήψεις.