Η διαφορά ενός υπουργού από τον απλό πολίτη είναι ότι ο υπουργός έχει άλλες εξουσίες στα χέρια του, διευρυμένους μηχανισμούς για να κάνει τη δουλειά και έναν στρατό στελεχών έτοιμων ανά πάσα στιγμή να εφαρμόσουν τον νόμο.
- του Βασίλη Γαλούπη
Στην κυβέρνηση, όμως, κάθε φορά που η κοινή γνώμη ξεφωνίζει κάποια ασυδοσία της αγοράς, οι υπουργοί ξαφνικά μεταμορφώνονται σε ανυποψίαστα κουτάβια που αντιμετωπίζουν με γουρλωμένα μάτια και απορίακαθετί σαν νέο, σαν να το βλέπουν για πρώτη φορά. Λες και δεν είναι ο δικός τους κρατικός και κυβερνητικός μηχανισμός που επιτρέπει σε όλα αυτά να γίνονται επί χρόνια.
Τις μέρες του καύσωνα μέχρι κι ένας έφηβος μπορούσε να μπει σε μια από τις εφαρμογές για να παραγγείλει σουβλάκια και να διαπιστώσει ποιοι κάνουν ντελίβερι. Ο Άδωνις Γεωργιάδης, που δεν είναι ένας έφηβος αλλά ο υπουργός Εργασίας, φούσκωνε σαν παγόνι πριν από μερικές μέρες επειδή, όπως είπε, «μετά από δική μου σκέψη, η Ανεξάρτητη Αρχή Επιθεώρησης Εργασίας έκανε παραγγελίες για διανομή φαγητού τις ώρες που απαγορευόταν στο e-food και τη Wolt».
Χθες, το πήγε ακόμα παραπέρα. Αυτή τη φορά, όπως δήλωσε, δεν είχε κάποια φαεινή ιδέα να αναθέσει σε υφισταμένους του, αλλά αποφάσισε να υλοποιήσει το… πανούργο σχέδιο αυτοπροσώπως. Προφανώς για να μη χρειαστεί να μοιραστεί τα «μπράβο» με κανέναν:
«Εκεί που καθόμουν με τον καύσωνα και τους 45 βαθμούς, λέω “έχει γούστο να πηγαίνουν πράγματα στις πλατφόρμες και να παραδίδουν παραγγελίες!” Πήρα τηλέφωνο σε μία από τις δύο πλατφόρμες και παρήγγειλα σουβλάκια με χοιρινό γύρο. Μου πήραν την παραγγελία κανονικά. Στο ένα λεπτό με πήραν τηλέφωνο από το μαγαζί. Και λέω “πω πω, το κατάλαβαν ότι δεν γίνεται, και ευτυχώς δεν θα βάλω πρόστιμο”. Σηκώνω το τηλέφωνο και λένε “έχει τελειώσει ο γύρος χοιρινός, θέλετε γύρο κοτόπουλο;”».
Αυτή η ξεκαρδιστική σκηνή, βγαλμένη από τον «Πράκτορα 000» Βέγγο, δεν ήρθε ξαφνικά. Χτιζόταν σταδιακά όλη την προηγούμενη τετραετία.
Ο Γεωργιάδης δοκίμασε πρώτα τα νεύρα της κοινής γνώμης με διάφορες αμετροέπειες που προκαλούσαν τη λογική. Από τα αρνιά Πόρσε μέχρι την υπεκφυγή του «καλαθιού», που ως αποτέλεσμα είχε να αφεθεί ανενόχλητη η στρέβλωση στην αγορά.
Τώρα λέει ότι καταπολεμά την εργασιακή παραβατικότητα ως νέος Κλουζό, με… παραγγελίες. Ξεπέρασε, δηλαδή, και τον Βαρουφάκη, που έλεγε ότι θα καταπολεμήσει τη φοροδιαφυγή στα νησιά με τουρίστες-μυστικούς πράκτορες.
Η δουλειά κάθε κυβέρνησης για τις στρεβλώσεις στην αγορά είναι να επεμβαίνουν αυτόματα και συστηματικά οι άψογα στελεχωμένοι μηχανισμοί του κράτους, δίχως την έκτακτη εντολή κανενός υπουργού ή πρωθυπουργού. Στο μυαλό του Γεωργιάδη, όμως, η συνταγή αντίδρασης απέναντι στην εργασιακή ασυδοσία είναι ο πολιτικός κομπογιαννιτισμός.
Σε κανένα οργανωμένο κράτος του κόσμου δεν περιμένουν αποτέλεσμα από… φάρσες του ποδαριού για τον εντοπισμό παραβατών. Δηλαδή, θα πρέπει ο υπουργός Άμυνας να πάρει ανώνυμα τηλέφωνο σε στρατόπεδο ότι «μας επιτίθενται Τούρκοι», για να ξέρουμε αν είναι σε ετοιμότητα η κάθε μονάδα;
Ο υπουργός Υγείας να υποδύεται τον Μπάμπη από τα Πετράλωνα που πονάει η κοιλιά του, για να τεστάρει ΕΚΑΒ και νοσοκομεία; Αυτό είναι το μοντέλο της κυβέρνησης των αρίστων που μας έταζαν οργάνωση κράτους σε ευρωπαϊκά πρότυπα;
Ακριβώς κατ’ αυτόν τον τρόπο ούτε το υπουργείο Εργασίας χρειάζεται να παραγγέλνει από το πρωί μέχρι το βράδυ πιτόγυρα, και να πνίγονται στην τζατζικίλα τα γραφεία, προκειμένου να παταχθούν οι κακές εργοδοσίες.
Το πιο αστείο είναι ότι ο ίδιος ο υπουργός διαφημίζει τις μεθόδους Μπανανίαςως ύψιστο επίτευγμα ενός σύγχρονου κράτους. Διότι αυτό που αποδεικνύεται είναι αφενός ότι πέφτει δούλεμα στην κοινή γνώμη κι αφετέρου ότι δεν υπάρχουν κρατικοί μηχανισμοί.
Για να φτάνει στο σημείο ένας υπουργός να επιβάλει τη νομιμότητα από τον καναπέ του παραγγέλνοντας γύρο χοιρινό, σημαίνει ότι δεν έχει μείνει όρθιοςκανένας ελεγκτικός μηχανισμός.
Όλοι, δηλαδή, στο υπουργείο περιμένουν πότε θα πεινάσει ο Αδωνις, ώστε να βρεθούν οι εργασιακοί παραβάτες. Αυτή την εικόνα εισπράττει η κοινωνία απ’ όσα δηλώνει, κομπάζοντας κιόλας, ο υπουργός Εργασίας.
Η κυβέρνηση πορεύεται πάνω από μια τετραετία με φωτοβολίδες φτηνού επικοινωνιακού εντυπωσιασμού για να κρύψει το ξεχαρβάλωμα των κρατικών μηχανισμών και την πάγια απροθυμία της να βάλει φρένο στην ασυδοσία του κάθε επιτηδείου.
Μόνο μία φορά ελέγχθηκε μπιτσόμπαρο στα πέντε χρόνια, μόνο μία μπουλντόζα πήγε στη Μύκονο για να γκρεμίσει αυθαίρετο παραγκομάγαζο, από μία μονάχα παραλία σε όλη τη χώρα μαζεύτηκαν οι παράνομες ξαπλώστρες, μία φορά μπήκαν κάποια πρόστιμα σε σούπερ μάρκετ, μία φορά ήρθε η όρεξη στον υπουργό Εργασίας να παραγγείλει σουβλάκια με γύρο (και δεν είχε και χοιρινό…).
Με επικοινωνιακές τρακατρούκες, όμως, η παρανομία και οι στρεβλώσεις δεν καταπολεμούνται. Γι’ αυτό δεν έπεσε η τιμή της βενζίνης, γι’ αυτό δεν φτήνυναν τα προϊόντα σούπερ μάρκετ, γι’ αυτό δεν κόπηκαν τα ντελίβερι με 45 βαθμούς Κελσίου, γι’ αυτό δεν έπεσαν οι τιμές στα ναύλα.
Η κυβέρνηση έχει χάσει το μέτρο σε πολλά, κυρίως στο δούλεμα που κάνει στην ελληνική κοινωνία.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα και σπούδασε στη Φιλοσοφική του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου. Από το 1993 έγινε επικεφαλής του (οικογενειακού) εκδοτικού οίκου. Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το ΛΑΟΣ το 2007 και το 2012 προσχώρησε στη Ν.Δ. Είναι παντρεμένος με την Ευγενία Μανωλίδου. Στην πρώτη τετραετία Μητσοτάκη ήταν υπουργός Ανάπτυξης και στη δεύτερη έχει αναλάβει υπουργός Εργασίας.