Ο Κώδικας Venetus A, γνωστός επίσης και ως Marcianus Graecus 454, που βρίσκεται σήμερα στην κατοχή της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης της Βενετίας είναι το αρχαιότερο και αρτιότερο διασωθέν αντίγραφο της Ιλιάδας.
Αντιγράφηκε τον 10ο μ.Χ. αιώνα, πιθανόν από τον γνωστό και από άλλα χειρόγραφα της ίδιας εποχής μοναχό Εφραίμ. Τον 15ο αιώνα βρισκόταν στην κατοχή του Καρδιναλίου Βησσαρίωνος, ο οποίος το 1468 το πρόσφερε μαζί με τα άλλα χειρόγραφα της πλούσιας βιβλιοθήκης του στην πόλη της Βενετίας. Η δωρεά αυτή του Βησσαρίωνος αποτέλεσε τον αρχικό πυρήνα της μετέπειτα ιδρυθείσας Μαρκιανής Βιβλιοθήκης.
Στον Venetus A, εκτός από το αρχαίο κείμενο της Ιλιάδος, συμπεριλαμβάνονται εκτεταμένες συλλογές σχολίων και σημειώσεων αλεξανδρινών λογίων, καθώς και αποσπάσματα από την Χρηστομάθεια του Πρόκλου στα οποία διασώζονται σύντομες περιλήψεις χαμένων ποιημάτων του Τρωικού κύκλου.
Τον Venetus A «ανακαλύψε» στην Μαρκιανή Βιβλιοθήκη ο Γάλλος φιλόλογος Ζαν-Μπατίστ ντε Βιλουαζόν και τον εξέδωσε το 1788 στην Βενετία. Στην περίφημη αυτή έκδοση βασίζονται έκτοτε όλες οι μεταγενέστερες εκδόσεις της Ιλιάδος.
Τα τελευταία χρόνια το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ σε συνεργασία με την Μαρκιανή βιβλιοθήκη φωτοτύπησε με τα σύγχρονα μέσα που διαθέτει ολόκληρο των κώδικα Venetus A, με στόχο να τον καταστήσει διαδικτυακά προσβάσιμο.