O Αμερικανός Κέβιν Ντέιβιντ Μίτνικ ξεκίνησε να ασχολείται σε ηλικία 17 ετών με υπολογιστές και εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις που είχε αποκτήσει μέσω της ενασχόλησης με τον ραδιοερασιτεχνισμό και τα τηλεφωνικά δίκτυα μετατράπηκε σε ένα ικανότατο χάκερ με ακόρεστη όρεξη για… σκανδαλιές.
Ο Μίτνικ άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 να εισβάλει σε τηλεπικοινωνιακά δίκτυα και να υποκλέπτει δεδομένα. Όπως διαπιστώθηκε ο Μιτνικ έκανε αυτές τις εισβολές ως αποτέλεσμα του συνδυασμού ικανοποίησης της μεγάλης του περιέργειας και της πρόκλησης που συνόδευε μια εισβολή στα συστήματα μιας μεγάλης εταιρείας και δεν είχε κάποιο κακόβουλο σκοπό όπως η πρόκληση ζημιών ή ο εκβιασμός όπως συνέβη στη συνέχεια με τους… απογόνους του.
Φυσικά τόσο οι εταιρείες που έπεφταν θύματα του όσο και οι διωκτικές Αρχές δεν είδαν με συμπάθεια τις όποιες αγαθές προθέσεις είχε ο Μίτνικ και ξεκίνησε η προσπάθεια εντοπισμού και σύλληψης του. Οι εντυπωσιακές και πρωτόγνωρες για την εποχή ικανότητες του σε συνδυασμό με το προφίλ του «αναρχικού» και όχι «κακοποιού» χάκερ έκαναν τον Μίτνικ όχι μόνο διάσημο αλλά και ιδιαίτερα αγαπητό τόσο στη νεογέννητη εκείνη την εποχή κοινότητα των χάκερ αλλά στην κοινή γνώμη γενικότερα.
Παρά το γεγονός ότι είχε στο κατόπι του τις διωκτικές Αρχές που το 1987 τον συνέλαβαν ο Μιτνικ, που είχε υιοθετήσει το ψευδώνυμο «Κόνδορας» από την ταινία «Οι τρεις μέρες του Κόνδορα», όχι μόνο δεν σταμάτησε τη δράση του αλλά όσο περνούσε ο καιρός αναβάθμιζε το επίπεδο των επιθέσεων του σε ηλεκτρονικά δίκτυα. Δεν δίστασε να μετακινείται σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας πλαστά στοιχεία ταυτότητας για να αποφεύγει την σύλληψη συνεχίζοντας παράλληλα να κάνει χάκινγκ αλλά πλέον δεν έκανε «αθώες» εισβολές αφού υπέκλεπτε ανάμεσα στα άλλα και πιστωτικές κάρτες ενώ άρχισε να πραγματοποιεί καταστροφές στα συστήματα κρατικών ή ιδιωτικών οργανισμών που εισέβαλε.
Η δράση και το προφίλ του Μίτνικ ήταν ιδανικά για να γίνει αγαπημένο θέμα των μίντια στις ΗΠΑ υποχρεώνοντας έτσι τις διωκτικές Αρχές να τον βάλουν για τα καλά στο στόχαστρο. Στο παιχνίδι μπήκε το FBI το οποίο τον κατέστησε κάποια στιγμή νούμερο ένα καταζητούμενο της υπηρεσίας επιστρατεύοντας στο κυνήγι του ένα κορυφαίο τεχνικό ασφαλείας υπολογιστών, τον Τσουτόμου Σιμομούρα, ενώ στις έρευνες πήρε μέρος και ο δημοσιογράφος των New York Times Τζον Μάρκοφ.
Τελικά το 1995 μετά από μια περιπετειώδη καταδίωξη ο Μίτνικ συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Η σύλληψη και καταδίκη του Μιτνικ προκάλεσε ένα κύμα συμπάθειας που μετατράπηκε σε κίνημα απελευθέρωσης του με το σύνθημα «Free Kevin». Όταν αποφυλακίστηκε του απαγορεύτηκε η χρήση υπολογιστών και αργότερα του επιτράπηκε υπό επιτήρηση. Η δράση του Μίτνικ μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, έγιναν ντοκιμαντέρ και γράφτηκαν βιβλία για αυτόν. Ο ίδιος μετά την αποφυλάκιση του έγραψε κάποια βιβλία για την τεχνολογία του χάκινγκ και γενικότερα τα κενά ασφαλείας σε ηλεκτρονικά συστήματα, έκανε σεμινάρια, έγινε σύμβουλος ασφαλείας και τελικά ίδρυσε τη δική του εταιρεία παροχής υπηρεσιών ασφαλείας σε ηλεκτρονικά δίκτυα.
Όπως έκανε γνωστό η οικογένεια του ο Μίτνικ πέθανε σε ηλικία 59 ετών από καρκίνο στο πάγκρεας ενώ η σύζυγος του είναι έγκυος στο πρώτο τους παιδί.