Τα κανάλια και τα επιτελεία τους όταν κατηγορούνται για το καταιγισμό απο τις αρνητικές ειδήσεις που προβάλουν κατά κορον στα δελτία , καταφεύγουν στο επιχείρημα , πως οι αρνητικές ειδήσεις είναι αυτές που πουλάνε. Ας το δεχτούμε αυτό σαν γεγονός και ας υποθέσουμε πως έχουν δίκιο , ο άνθρωπος συγκινείται πιο εύκολα απο το δράμα , τα συναισθήματα θυμού , οργής και φόβου τον κινητοποιούν και τον διεγείρουν περισσότερο απο τα θετικά..
Υπάρχει κάποιο επιστημονικό υπόβαθρο πίσω απο την επιρροή των αρνητικών ειδήσεων στον ανθρώπινο εγκέφαλο ; Τι συμβαίνει ; Πως αφομοιώνονται όλες αυτές οι πληροφορίες απο το μέσο άνθρωπο και πως ακριβώς λειτουργεί αυτό το κύκλωμα του φόβου.
Αν έλεγε κανείς πως οι ειδήσεις αποτελούν ψυχοδραστική ουσία ή ένα ναρκωτικό, για να το πουμε πιο λιανά , δεν θα μπορούσαμε να τον κατηγορήσουμε ως ανακριβή. Οι ειδήσεις αλλάζουν τη νευροχημεία του τηλεθεατή. Όχι γιατί χρησιμοποιούν κάποιο κρυφό κόλπο , κάποια εξελιγμένη τεχνολογία , αλλά γιατί το κύριο μέσο τους είναι , οι λέξεις.
Σύγχρονοι κλάδοι της επιστήμης (νευρολογία, βιολογία, γνωστική ψυχολογία, γλωσσολογία κ.λπ.) έρχονται να επιβεβαιώσουν παλιές αντιλήψεις για την ισχυρή δύναμη επιρροής των λέξεων.
Για τον εγκέφαλό μας κάθε λέξη είναι ένας πυροδοτητής σκέψεων , ορμονικών αλλαγών , συναισθημάτων και ηλεκτρικής εκφόρτισης.
Στο στόμα μπορεί να φαίνονται «εύκολες», για τον εγκέφαλό μας όμως είναι αληθινές. Έτσι λοιπόν οι λέξεις δεν είναι απλοί ήχοι , αέρας όπως λέμε στην γλώσσα της καθημερινότητας που διαπερνά το ένα αυτί και βγαίνει απο το άλλο. Λέξεις πόνου είναι ικανές να φέρουν συναισθήματα πόνου ενώ λέξεις που αντιπροσωπεύουν χαρά και ευτυχία είναι ικανές να δημιουργήσουν ανάλογα συναισθήματα μέσα μας.
Η επιρροή των λέξεων στη ψυχολογία είναι σχετικά εύκολο να ελεγχθεί και έρευνες μπορεί να βρεί κανεις πάμπολλες. Παραδείγματος χάρη το άκουσμα προτάσεων για γηρασμένους ανθρώπους οδήγησε τα υποκείμενα να περπατάν πιο αργά ενώ το διάβασμα λέξεων που σχετίζονται με αγάπη, ευσπλαχνεία , ευγένεια βελτίωναν τη διάθεση των υποκειμένων και μείωναν το άγχος. Πηγή
Τώρα πίσω στο θέμα που μας ενδιαφέρει το τελευταίο διάστημα κυκλοφόρησε σε πολλά site ξένα και ελληνικά μία έρευνα η οποία δίνει στο φαινόμενο της γλώσσας τρομακτικές διαστάσεις . Σύμφωνα με έρευνα που διεξήγαγε το Friedrich Schiller University Jena και δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση «Pain», οι λέξεις που αναφέρονται στον πόνο έχουν από μόνες τους την ικανότητα να προκαλέσουν την αίσθηση του πόνου, αφού όπως αποδείχθηκε, ο εγκέφαλος αντιδρά στις λέξεις έτσι όπως αντιδρά και στον σωματικό πόνο. Πηγή
Στο άκουσμα λέξεων όπως «βασανίζω», «εξαντλώ», «μαστίζει», «σκορπίζει τρόμο» ενεργοποιούνται οι περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που εκκινούν την διαδικασία ανταπόκρισης του οργανισμού στα ερεθίσματα αυτά. Γενικότερα η επανάληψη αρνητικά φορτισμένων λέξεων ακόμα και το συχνά επαναλαμβανόμενο όχι , έχουν σαν αποτέλεσμα τη διάσπαση συγκεκριμένων γονιδίων υπεύθυνων για τη παραγωγή νευροχημικών που μας προστατεύουν από το στρες.
Έστω και μία εχθρική λέξη είναι ικανή να αυξήσει τη δραστηριότητα στη περιοχή αμύγδαλα , το κέντρο φόβου του εγκεφάλου , με αποτέλεσμα την έκκριση δεκάδων στροσογόνων ορμονών και νευροδιαβιβαστών. Οι οποίες όπως υποψιάζεστε δεν είναι καθόλου ευεργετικές για τη λειτουργία του οργανισμού , εν αντιθέσει ειναι άκρως ζημιογόνες, περισσότερα εδώ.
Αυτές οι χημικές ουσίες επηρεάζουν άμεσα την κανονική λειτουργία του οργανισμού , αποδυναμώνοντας τα κέντρα λήψεων αποφάσεων του εγκεφάλου , τη διαδικασία άρθρωσης της γλώσσας και την επικοινωνία. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος για τη γλωσσολογική επίθεση που εξαπολύουν κάθε μέρα τα δελτία ειδήσεων και οι ευυπόληπτοι δημοσιογράφοι τους.
Η ενημέρωση των τηλεοπτικών δελτίων δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία προσπάθεια επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου . Η φόρμουλα δοκιμασμένη και άκρως επιτυχημένη : ερεθίζεις με τις κατάλληλες λέξεις το υπεύθυνο τμήμα του εγκεφάλου για το φόβο ( αμύγδαλα) προκαλώντας έκκριση στρές.
Κρατώντας τα υποκείμενα σε μία μόνιμη κατάσταση άγχους , στρες και φόβου θέτεις σε πλήρη λειτουργία το πιο αρχέγονο κύκλωμα του νευρικού συστήματος αυτό της βιο-επιβίωσης, το οποίο φυσικά καταπιέζει όλες τις ανώτερες λειτουργίες.
Αν και οι δημοσιογράφοι των τηλεοπτικών σταθμών τελειοποίησαν αρκετά τη διαδικασία τα εύσημα για αυτή την εξελικτιστική επιτυχία ανήκουν στους θρησκευτικούς φορείς του παρελθόντος. Κρατώντας το ποίμνιο φοβισμένο με αρνητικές στρεσογόνες λέξεις-έννοιες όπως αμαρτία και κόλαση ,αυτό παραμένει ελεγχόμενο και δεκτικό στην όποια πολυπόθητη σωτηρία του προσφέρεις .
Επι δεκαετίες τα ΜΜΕ όντας το νευρικό σύστημα της κοινωνίας , κρατούσαν το κοινό σε μία ημι-παρανοϊκή κατάσταση σύγχυσης και φόβου , να αγωνιά για το γκρίζο μέλλον. Μπορεί να το διαπιστώσει κανείς κοιτάζοντας τα πρωτοσέλιδα απο εφημερίδες περασμένων δεκαετιών ( πχ. δεκαετία 80 ) .
Έτσι λοιπόν σε κάθε βήμα παραμονεύαν επικίνδυνοι τρομοκράτες και αδίστακτοι ληστές, σε κάθε ανάσα κρύβοταν επιδημίες γρίπης και εξάρσεις επικίνδυνων μολυσματικών ασθενειών, σε κάθε σκέψη καραδοκούσε το δημόσιο χρέος , ο πυρηνικός όλεθρος και ένα σωρό άλλοι φασματικοί μπαμπούλες
Πλέον στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης , στην Ευρώπη που δέχεται μαζική εισβολή απο το Ισλαμ τα ΜΜΕ έχουν εύκολο έργο. Δε χρειάζεται να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια για να προγραματίστει το κοινό να εκπέμπει φόβο και συμπλέγματα ενοχών απενεργοποιώντας κάθε ικμάδα κριτικής και δημιουργικής σκέψης.
Βέβαια όποιος γνωρίζει το τρόπο δράσης τους , μπορεί εύκολα να οργανώσει τις άμυνες και φυσικά γιατί όχι την αντεπίθεση.