Η Άλωση της Ευβοίας ήταν πολεμική επιχείρηση του Μωάμεθ Β΄ προς κατάκτηση του νησιού.
Το 1470 ο Μωάμεθ αποφάσισε να καταλάβει την Εύβοια. Με μεγάλες δυνάμεις προχώρησε από την Στερεά Ελλάδα και στρατοπέδευσε με εβδομήντα χιλιάδες άνδρες ξηράς στις ακτές του Ευρίπου, ενώ ο στόλος του με τετρακόσια πλοία αγκυροβόλησε κοντά στο νησί.
Ο ναύαρχος της Βενετίας, Κανάλης, έχοντας μόνο 35 γαλέρες υπό την διοίκησή του, αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Οι Τούρκοι έκλεισαν το στενό με αλυσίδα και έχτισαν με τα πλοία τους γέφυρα, διαμέσου της οποίας πέρασε ο Τουρκικός στρατός από την στεριά μέχρι το νησί. Αμέσως άρχισε η πολιορκία της πρωτεύουσας Χαλκίδας.
Τρεις πολύνεκρες έφοδοι αποκρούστηκαν από τις 10 Ιουλίου μέχρι τις 5 Αυγούστου. Οι νεκροί ήταν πολλοί και από τις δύο μεριές, και η φρουρά εξασθένησε. Ο Κανάλης εμφανίστηκε επιστρέφοντας με εκατό περίπου πλοία. Έσπασε την αλυσίδα και ήταν έτοιμος να διαρρήξει τη γέφυρα, αλλά σταμάτησε περιμένοντας περισσότερα καράβια. Ο Μωάμεθ επέσπευσε τις ενέργειές του. Μια ακόμα έφοδος αποκρούστηκε, αλλά στην επόμενη έφοδο το φρούριο τελικά έπεσε.
Οι απώλειες των Τούρκων ήταν μεγάλες, σύμφωνα με τα Ενετικά χρονικά έφταναν τις 50.000 νεκρούς. Ο Μωάμεθ εκδικήθηκε σκληρά την αντίσταση των Ελλήνων κατά το πλείστον προμάχων. Οι φρικτές ποινές ήταν διχοτόμηση με πριόνι, ανασκολοπισμός και αποκεφαλισμός. Ο Paulo Erizzo, φρούραρχος της Χαλκίδας κόπηκε με πριόνι και η θυγατέρα του κόπηκε κομματάκια. Ο Κανάλης οδηγήθηκε δέσμιος στην Βενετία και καταδικάστηκε σε εξορία.