Ο Δημήτριος Ζαγγογιάννης (1860–1904) ήταν Έλληνας παιδαγωγός και φιλόλογος. Ήταν ο πρώτος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα της παιδαγωγικής.
Φωτογραφία από: eleftheria.gr
Γεννήθηκε το 1860 στη Λαμία. Πατέρας του ήταν ο στρατιωτικός ιατρός και διευθυντής του νοσοκομείου της πόλης Κωνσταντίνος Ζαγγογιάννης.
Το 1875 εγγράφηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1881 με διδακτορικό δίπλωμα φιλοσοφίας. Αρχικά διορίστηκε ως καθηγητής σε σχολεία της Λάρισας μέχρι το 1884. Τότε με υποτροφία της κυβέρνησης συνέχισε τις σπουδές του με μετεκπαίδευση σε γερμανικά πανεπιστήμια.
Επιστρέφοντας από τη Γερμανία διορίστηκε διαδοχικά σε σχολείο των Τρικάλων, το διδασκαλείο Αθηνών και το διδασκαλείο της Λάρισας. Ωστόσο, μια αναστάτωση που προκλήθηκε με την απόρριψη πολλών μαθητών σε εξετάσεις στο διδασκαλείο οδήγησε στην απομάκρυνσή του από το διδασκαλείο. Το 1896 έγινε υφηγητής παιδαγωγικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το 1897 τμηματάρχης μέσης εκπαίδευσης στο Υπουργείο Παιδείας.
Το 1889 διορίστηκε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ως ο πρώτος καθηγητής στην έδρα της παιδαγωγικής. Δύο χρόνια αργότερα όμως απολύθηκε από τον Υπουργό Παιδείας Σπυρίδωνα Στάη λόγω σχολίων που έκανε σε άρθρο του σε γερμανικό περιοδικό για το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας. Το γεγονός αυτό όμως τον επηρέασε και τελικά πέθανε στις 6 Ιουλίου 1904 σε ξενοδοχείο της Αθήνας.
Δύο χρόνια μετά τον θάνατό του ο Υπουργός Παιδείας Σπυρίδων Στάης ενέκρινε τη χρήση της Γραμματικής του ως διδακτικού εγχειριδίου.
Στα σημαντικότερα έργα του ήταν τα Η μεταρρύθμισις των γυμνασίων εν Γερμανία και τα εκ ταύτης δι’ ημάς διδάγματα (1895) και Παιδαγωγούσα διδασκαλία (1896). Ακόμη μετέφρασε γερμανικές μελέτες για την παιδαγωγική στα ελληνικά.