Έφυγε απο ανακοπή καρδιάς σε ηλικια 77 ετων.
Η δυσάρεστη είδηση έγινε γνωστή από τον δημοσιογράφο και φίλο του, Δημήτρη Κωνσταντάρα, ο οποίος τον αποχαιρέτησε με μία ανάρτηση στα social media. Συγκεκριμένα, δημοσίευσε μία φωτογραφία του μουσικού και στη λεζάντα έγραψε: «Τα χέρια μου τρέμουν, τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα, η καρδιά μου σπαράζει… τρεις το μεσημέρι Κυριακή και πριν από τρεις ώρες έφυγε από κοντά μας για το Μεγάλο του Ταξίδι ο καλός μου, ο κολλητός μου, ο φίλος μου, η παρέα μου στους καφέδες στη Φωκίωνος με τα σκυλιά μας, ο Βασίλης Κωνσταντινίδης. Σπουδαίος καλλιτέχνης, η ψυχή των IDOLS που επέμενε ακόμα, έφυγε από ανακοπή καρδιάς στο νοσοκομείο. Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο… δεν το πιστεύω….δεν θέλω να το πιστέψω….θα τραγουδάει στη Γειτονιά των Αγγέλων μου έγραψε η σύντροφός του, η Λίζα».
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ(1946-2023)
“Εφυγε” σήμερα από ανακοπή ο γνωστος μουσικός κ΄ντράμερ του θρυλικού συγκροτήματος των IDOLS.
Την δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή ο δημοσιογράφος Δημήτρης Κωνσταντάρας:
“Τα χέρια μου τρέμουν, τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα, η καρδιά μου σπαράζει……τρεις το μεσημέρι Κυριακή και πριν από τρεις ώρες έφυγε από κοντά μας για το Μεγάλο του Ταξίδι ο καλός μου, ο κολλητός μου, ο φίλος μου, η παρέα μου στους καφέδες στη Φωκίωνος με τα σκυλιά μας, ο Βασίλης Κωνσταντινίδης. Σπουδαίος καλλιτέχνης, η ψυχή των IDOLS που επέμενε ακόμα, έφυγε από ανακοπή καρδιάς στο νοσοκομείο. Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο….δεν το πιστεύω….δεν θέλω να το πιστέψω….θα τραγουδάει στη Γειτονιά των Αγγέλων μου έγραψε η σύντροφός του, η Λίζα….”
AKOΛΟΥΘΕΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ ΠΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ ΣΤΟ MAXMAG ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 2023
“Τα παιδικά μου χρόνια ήταν φτωχικά. Ήταν μετά τον πόλεμο κτλ. Γεννήθηκα το 1946 στην Αθήνα. Μέναμε στον Κολωνό. Ο μπαμπάς είχε ένα μικρό μαγαζί με παπούτσια στην Ομόνοια. Μετά μετακομίσαμε στο κέντρο. Μέναμε πίσω από το δημαρχείο στην οδό Κλεισθένους. Εκεί ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική. Είχα τα πρώτα μου ντραμς στην ταράτσα.
Ξεκίνησα στα 18 μου μόνος μου. Δεν είχα σπουδάσει μουσική. Απλά είχα μέσα μου το ρυθμό. Πήγαινα σε μαγαζάκια που πουλούσαν τύμπανα και άλλα μουσικά όργανα. Βρήκα ένα στην οδό Αναξαγόρα. Πήρα τα ντραμς μου από εκεί και μάλιστα με χίλια βάσανα κατάφερα τότε να πληρώσω.
Ήμουν γύρω στα 12 ή 14 τότε. Έτσι παίζοντας ντραμς γνώρισα αρκετούς μουσικούς όπως τον συγχωρεμένο τον συνθέτη Νίκο Ιγνατιάδη. Ένας πολύ μεγάλος μαέστρος με τον οποίο αρχίσαμε και παίζαμε. Μετά μαζί με άλλα τέσσερα παιδιά κάναμε και ένα συγκρότημα που το ονομάσαμε The esquires. Μέσα στο γκρουπ ήταν και ο σημερινός αστρολόγος Βαγγέλης Γεωργιάδης. Έπαιζε μπάσο τότε.
Ο Ντέμης Ρούσσος ήταν και αυτός στην αρχή του. Μόλις είχε έρθει από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Μπήκε στους IDOLS σαν μπασίστας. Εν τω μεταξύ αυτός ήταν κανονικά τρομπετίστας. Δεν ήξερε μπάσο. Τους είπε όμως ότι θα μάθαινε μπάσο. Έτσι τον πήρανε οι IDOLS. Παίζανε τότε στο VIPS εδώ στην Κεφαλληνίας στην Αθήνα. Μετά παίζανε στο Auto Club που πήγα και τους άκουσα κι εγώ. .
Έγινα φίλος με το Ντέμη. Μετά ο Ντέμης έφυγε από τους IDOLS. Είχε ξεκινήσει τότε ήδη να τραγουδάει γιατί στην αρχή με τους IDOLS δεν τραγουδούσε. Έπαιζε μόνο μπάσο. Μία μέρα του είπανε αν θέλει να τραγουδήσει ένα πολύ δύσκολο τραγούδι με ψηλή φωνή. Όταν τραγούδησε σπάσανε τα τζάμια. Τραγούδησε το τραγούδι House of the rising sun των Animals. Μέχρι τότε ο βασικός τραγουδιστής των IDOLS ήταν ο Jo Michat ο οποίος ήταν και ξάδελφός του όπως και ξάδελφος του Δάκη. Τον άκουσε ο Βαγγέλης Παπαθανασίου. Έκανε ένα συγκρότημα με το Λουκά Σιδερά και φύγανε για Γαλλία.
Οι Idols άλλαξαν πολλούς μουσικούς μέσα στα χρόνια. Εχω μετρήσει τουλάχιστον 25 μέλη. Αυτό γινόταν κυρίως λόγω των στρατιωτικών μας υποχρεώσεων κυρίως. Έπρεπε να κάνουμε όλοι τη θητεία μας ως φαντάροι. Και εγώ έφυγα εκεί προς το τέλος του 1969 και ξαναμπήκα στο συγκρότημα το 1972. Μόνο δύο από εμάς τότε είχανε ήδη κάνει τη θητεία τους. Δυστυχώς τώρα κάποια μέλη της μπάντας έχουν φύγει από τη ζωή από διάφορες αιτίες. Έτσι συνεχίζω να κρατάω εγώ ακόμα ψηλά τη σημαία των IDOLS μαζί με κάποια νέα παιδιά. Κάνουμε διάφορες εμφανίσεις και σαν IDOLS αλλά και σε συνεργασίες.
Οι IDOLS θέλανε και αυτοί να κάνουνε μια διεθνή καριέρα το 1972 οπότε αγοράσαμε δύο Volkswagen βαν ένα εγώ και ένα ο Βασίλης Παπαβασιλείου, που ήταν ο τότε μπασίστας και τραγουδιστής μας. Τα φορτώσαμε και βρήκαμε έναν ατζέντη από την Ελβετία. Μας έκλεισε διάφορες δουλειές και πήγαμε οδικώς από Πάτρα Ανγκόνα κτλ. Πήγαμε και παίξαμε στο Neuhattel στο Hotel du Lac, στο ξενοδοχείο της λίμνης, παίξαμε σε ένα κουαρτέτο. Βασίλης Κωνσταντινίδης, Νότης Λαλαΐτης, Αντώνης Γιούλης, Βασίλης Παπαβασιλείου στο μπάσο και ο Γιώργος Πεντζίκης.
Μετά πήγαμε στη Μασσαλία από εκεί δεύτερο συμβόλαιο στο ξενοδοχείο Ακροπόλ στο παλιό λιμάνι. Και εκεί παίξαμε για ένα μήνα και περιμέναμε ένα συμβόλαιο για τους νήσους Μαδέρα. Δύο από εμάς, οι μεγαλύτεροι, δεν άντεξαν. Ήταν και ένας παντρεμένος. Όποτε είπανε να έρθουν στην Ελλάδα να περιμένουν. Γιατί έπρεπε να περιμένουμε έναν με δύο μήνες. Έτσι σηκωθήκανε και φύγανε και ήρθανε στην Ελλάδα και δεν τους ξαναείδαμε ποτέ. Στο μεταξύ είχανε διαλυθεί και οι Aphrodite’s Child τότε.
Οπότε κι εμείς τα μαζέψαμε και φύγαμε και πήγαμε στο Παρίσι για να κάνουμε ένα γκρουπ μαζί με το Λουκά τον Σιδερά που ήταν πρώην ντράμερ στο συγκρότημα Aphrodite’s Chilld. Αυτό το σχέδιο δεν δούλεψε τελικά. Έτσι εγώ πήρα το αυτοκίνητο και πήγα Αγγλία και αρραβωνιάστηκα. Ωστόσο στην Αγγλία κόλλησα και με στείλανε πίσω οι Άγγλοι επειδή δεν ήμασταν τότε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με φιλοξένησε έξι μήνες στο σπίτι του στο Παρίσι ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ο οποίος ήταν ο κολλητός μου. Εκεί έπαιζα με το Βαγγέλη κάθε μέρα στο στούντιο του για τους δίσκους του. Το όνομα του στούντιο ήταν Nemo Studios. Πέρασα πάρα πολύ ωραία.
Δεν έχω σταματήσει ποτέ να ασχολούμαι με τη μουσική. Ακόμα κι όταν δεν τραγουδάω ηχογραφώ στο σπίτι. Τα επόμενά μου σχέδια είναι να παίξουμε με το συγκρότημα σε διάφορα μέρη. Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που ξεκινήσαμε να συνεργαζόμαστε με τη Μπέσσυ. Για να μπορέσουμε να κάνουμε μαζί κάποιες εμφανίσεις. Είναι και εκείνη αρκετά μεγάλο όνομα και της αρέσουν οι live εμφανίσεις. Ελπίζω να συνεχίσω να συνεργάζομαι με τη Μπέσσυ γιατί είναι καταπληκτικό παιδί. Είναι καταπληκτική και σαν άνθρωπος. Εκτός του ότι έχει φωνάρα. Και με τον Ανδρέα φυσικά θα κάνουμε διάφορα πράγματα πάνω σε ένα μοντέρνο ύφος όπως είναι και το στυλ της δουλειάς του.
Ο Ανδρέας γράφει πάρα πολλή μουσική. Θα κάνουμε μαζί συνεργασία. Εγώ στα ντραμς, εκείνος στο τραγούδι και οι υπόλοιποι μουσικοί στα υπόλοιπα όργανα. Εγώ δεν κοιτάω ούτε ηλικίες ούτε τίποτα. Πιστεύω ότι ο ληξίαρχος έκανε λάθος μαζί μου στην ηλικία. Γιατί η φλόγα που νιώθω μέσα μου είναι απεριόριστη. Έχω το μικρόβιο της μουσικής. Αν έχεις το μικρόβιο της μουσικής και το έχεις σωστά δε μπορείς να τα παρατήσεις. Τα περισσότερα παιδιά που φύγανε ήταν άτυχα. Τους έπιασε η επάρατος όπως ο Ρόμπερτς. Πολύ φίλος μου. Επίσης ο Ντέμης Ρούσσος. Φύγανε αναπάντεχα. Εγώ δεν έχω σταματήσει να ασχολούμαι με τη μουσική και ούτε πρόκειται. Δεν τα παρατάω ποτέ.”
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη στις 12:30 μ.μ στην Καλλιθέα στην εκκλησία των Αγίων Αποστόλων.
Έφυγε ο μουσικός Βασίλης Κωνσταντινίδης
Ήταν η “ψυχή” του θρυλικού συγκροτήματος Idols
“Τα χέρια μου τρέμουν, τα μάτια μου πλημμυρίζουν δάκρυα, η καρδιά μου σπαράζει…… τρεις το μεσημέρι Κυριακή και πριν από τρεις ώρες έφυγε από κοντά μας για το Μεγάλο του Ταξίδι ο καλός μου, ο κολλητός μου, ο φίλος μου, η παρέα μου στους καφέδες στη Φωκίωνος με τα σκυλιά μας, ο Βασίλης Κωνσταντινίδης. Σπουδαίος καλλιτέχνης, η ψυχή των IDOLS που επέμενε ακόμα, έφυγε από ανακοπή καρδιάς στο νοσοκομείο. Δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο…. δεν το πιστεύω…. δεν θέλω να το πιστέψω…. Θα τραγουδάει στη Γειτονιά των Αγγέλων μου έγραψε η σύντροφός του, η Λίζα….”
Οι IDOLS ξεκινώντας την πορεία τους, ονομάζονταν διαφορετικά.
IDOLS βαφτίσθηκαν το 1965 σε δημοψήφισμα από τους θαμώνες του Ωτο Κλαμπ στο Κεφαλάρι/Κηφισιάς, με πρωτοβουλία της Πολύ Μεγάλης τότε τραγουδίστριας, Δανάης. Εκεί λοιπόν, προτάθηκε στους θεατές, να γράψουν από 3-4 ονόματα σε χαρτί και να τα προωθήσουν για ψήφισμα. Στην συνέχεια, καταμετρήθηκαν όλα και τα πιο πολλά έλεγαν Είδωλα. Έτσι γεννήθηκαν οι Idols. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχαν προηγηθεί πάμπολλες πρόβες και αλλαγές μουσικών, αρκετές έτσι ώστε να καταλήξει το σχήμα με δύο keyboard players. Ο ένας χρησιμοποιούσε την πολύ διαδεδομένη εκείνη την περίοδο Farfisa ενώ ο άλλος κανονικό όρθιο πιάνο. Αυτοί λοιπόν ήτανε οι Νοτης Λαλαϊτης και Ντίνος Παπαβασιλείου. (Και οι δύο εξ Αιγύπτου). Ο Παπαβασιλείου ακορντεονίστας στην Αίγυπτο προσαρμόσθηκε στο πιάνο εύκολα.
Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος ήταν ο Αντώνης Γιούλης στην ηλεκτρική κιθάρα. Μπασίστας ο διάσημος μετέπειτα Ντέμης Ρούσος (εξ Αιγύπτου και αυτός), ο οποίος δεν τραγουδούσε τότε, ούτε είχε προσπαθήσει να τραγουδήσει και για την ακρίβεια, δεν ήταν καν… μπασίστας. Το όργανο που χρησιμοποιούσε στην… σχολική του μπάντα, ήταν η κορνέτα! Εν πάσει περιπτώσει, μπήκε στο group και αυτός, μαθαίνοντας μπάσο σιγά σιγά, αφού πρώτα τυράννησε τούς υπόλοιπους για αρκετό διάστημα παίζοντας όλο το πρόγραμμα… πάνω σε μια χορδή, έως που τραγούδησε κι ολας μία μέρα! Ντραμερ ήταν ο Νίκος Τσιλογιάννης και βασικός τραγουδιστής οJo Michat (Έλληνας από το Λιβάνο), εξάδελφος του Ντέμη Ρούσου και του Δάκη.
Αυτή ήταν λοιπόν η σύνθεση, που ξεκίνησε να παίζει χορευτική μουσική κάνοντας ατελείωτες πρόβες, γιατί στην ουσία κανείς δεν ήξερε μουσική για να γραφτούν παρτιτούρες, οπότε η λύση ερχότανε με αυτές… (Έστρωναν το ρεπερτόριο, τα φωνητικά εκεί δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή και έβγαλαν ένα δικό τους ηχόχρωμα, που ήταν χαρακτηριστικό των περισσότερων group της εποχής αλλά πολύ πιο μελετημένο και οργανωμένο, ιδιαίτερα στα φωνητικά. Δηλαδή κάτι σαν μίγμα του ήχου των Rolling Stones συνδιασμένο με τα φωνητικά των Beatles αλλά και Adamo και Sergio Entrigo προσθέτοντας και λίγο απ’ όλα τα άλλα είδη μουσικής, για τις απαιτήσεις του… νυχτοκάματου. (Έτσι δούλευαν όλοι τότε, ίσως και σήμερα). Μέσα σε ένα χρόνο ο Ντέμης Ρούσος, μόλις έμαθε να παίζει μπάσο και να τραγουδάει τούς εγκατέλειψε χωρίς προειδοποίηση, για να προσχωρήσει σε ένα άλλο group που είχε δημιουργήσει τότε το γνωστό πλουσιόπαιδο της εποχής, ο ντράμερ Μάκης Σαλιάρης και το ονόμαζε MINIS.. Την θέση του Ντέμη στο μπάσο στους IDOLS, πήρε ο Μανώλης Καβουκλής, Ο Βασίλης Κωνσταντινίδης, ντράμερ τότε των Esquires γνωρίστηκε με τον Ντέμη Ρουσο (1966), την εποχή που έπαιζε και τραγουδούσε με τούς MINIS., Όταν δε διαλύθηκαν και αυτοί, με τις πάντα πολλές γνωριμίες του ο Κωνσταντινίδης, κατόρθωνε και έκλεινε εμφανίσεις μαζί με τον Ντέμη σε διάφορα μαγαζιά όπως το IGLOO του Γιώργου Καραμουσαλή στη γωνία Ι. Δροσοπούλου και Φωκίωνος Νεγρη, κάτω απο του FLOKA, καθώς και σε αρκετούς χορούς σχολείων, εκδηλώσεις κλπ. Κατά σύμπτωση, την ίδια χρονική στιγμή, αποχωρεί και ο τραγουδιστής Jo Michat για να ακολουθήσει σόλο καριέρα, όπως ο εξάδελφός του, ο Δάκης… Τότε, με πρόταση του Βασίλη Κωνσταντινίδη, αναφέρεται το όνομα ενός τραγουδιστή που είχε ακούσει και του άρεσε η φωνή του, το στήσιμό του και η… τρέλα του. Του Γιώργου Πετρίδη, πρώην τραγουδιστή των BLUE BIRDS , (Πειραιώτικο συγκρότημα του Γιάννη Ψιμόπουλου), και πιο πρόσφατα των CINQUETTI και των WE FIVE (στούς οποίους είχε προσχωρήσει και ο Ντέμης Ρούσος για ένα διάστημα πριν τον πάρει μαζί του ο Βαγγέλης Παπαθανασίου).Πράγματι, ήλθε και ο Πετρίδης και μαζί με τον Κωνσταντινίδη στα ντραμς, τον Γιούλη στην κιθάρα, τον Νότη στη Farfisa, τον Μανώλη στο μπάσσο και τον Ντίνο στο πιάνο, ξεκίνησαν τις πιο εξοντωτικές πρόβες που μπορεί να βάλει ο νους ανθρώπου! (Ένα μήνα, 12 ώρες την ημέρα), για να δέσουν ένα 3ωρο ρεπερτόριο, που απεδείχθει ότι ήταν το πιο δυνατό ρεπερτόριο που είχε παιχθεί ποτέ απά μπάντα στην Ελλάδα! Και λέω δυνατό, γιατί όλα τα κομμάτια είχαν εξαιρετικά φωνητικά, (και μιλάμε για τριφωνίες, τετραφωνίες), μα προ πάντων ήταν δυναμικά. Με δεσίματα Μπότας και Μπάσου με δύσκολα tutti μέρη κλπ. Τα περισσότερα τραγούδια του ρεπερτορίου για να βγουν, αγοράζονταν από δισκοπωλεία απο φίλους που ταξίδευαν στο εξωτερικό, αλλά παράλληλα οι IDOLS, είχαν συνεχή ενημέρωση/ακούσματα, από τον τότε Αμερικάνικο, (AFRS), τον σταθμό δηλαδή της Βάσης του Ελληνικού, επιλέγοντας ότι τους άρεσε και ηχογραφώντας τα, στο TEAC ο Αντώνης και στο GRUNDIG, ο Βασίλης…. Αυτή λοιπόν ήταν και η καλύτερη σύνθεση των IDOLS…Της περιόδου 1968-1970.. Βασίλης Κωνσταντινίδης, ΝτραμςΓιώργος Πετρίδης, Τραγούδι Αντώνης Γιούλης, Κιθάρα Μανώλης Καβουκλής, Μπάσο Νότης Λαλαϊτης, Farfisa & HammondΝτίνος Παπαβασιλείου, πιάνο
Το 1972, έγιναν πολλές αλλαγές στο συγκρότημα, (έφυγαν Ντινος και Μανώλης μπήκαν Βασίλης Παπαβασιλείου απο τους OLYMPIANS στο μπάσσο στο τραγούδι ηλθε ο Γιώργος Πεντζίκης στη θέση του Ντίνου στο πιάνο και στο φλάουτο΄ έφυγε ο Γεώργος Πετρίδης). ΤΟ ΤΕΛΟΣ ηλθε φυσιολογικά, γιατί, ενώ παίζανε στην Γαλλία και στην Ελβετία, με συμβόλαια, (ο Κωνσταντινίδης ο Βασίλης Παπαβασιλείου, ο Γιώργος Πεντζίκης , ο Νότης Λαλαϊτης και ο Αντώνης Γιούλης- δηλαδή η τελευταία σύνθεση και κατα κάποιον τρόπο εξέλιξη του συγκροτήματος), ορισμένοι απ αυτούς δεν ανέχτηκαν, ουτε τις αλλαγές, αλλά ούτε και τις αυξημένες απαιτήσεις που έφερε η είσοδος δύο πολύ καλών μουσικών οπως του Βασίλη Παπαβασιλείου και του Γιώργου Πεντζίκη. Τουλάχιστον ο Πετρίδης ήταν ένας από αυτούς που δεν το αντεξε και εφυγε. Σε καποια φάση μάλιστα, στην Ελβετία και συγκεκριμένα στο NEUCHATEL κοντα στη Λωζάννη αφού παίξανε και τελειώσανε στο club που τους είχαν κλείσει, έπρεπε να περιμένουνε 25 μέρες για ένα συμβόλαιο από τον τότε ατζέντη τους στην Ζυρίχη τον κ. Gugenbul Ο Αντώνης Γιούλης και ο Νότης Λαλαϊτης δυστυχώς παράτησαν το σχήμα στην Ελβετία και επέστρεψαν στην Ελλάδα, αποφασίζοντας να περιμένουν εκεί το συμβόλαιο. Οι υπόλοιποι τρεις που μείνανε πίσω και τι δεν έκάναν για να επιβιώσουνε με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες στήν πανάκριβη Ελβετία. Το συμβόλαιο δεν ηλθε ομως ποτέ, αναγκάζοντάς τους Κωνσταντινίδη & Πεντζίκη να φύγουν για το Παρίσι, για να συμμετάσχουν στην μπάντα του Λουκά Σιδερά – πράγμα όμως που και αυτό δεν πραγματοποιήθηκε. Ο Βασίλης Παπαβασιλείου παρέμεινε στην Ελβετία, γνωρίζοντας μια Ιταλίδα, που αργότερα έγινε γυναίκα του…
Ο ατζέντης τους βέβαια μέσα σε αυτή την χαωτική κατάσταση, τους αγνόησε κατάφωρα!.
Γεννήθηκε το 1946 στην Αθήνα και τα παιδικά του χρόνια ήταν φτωχικά. Η σχέση του με τη μουσική ξεκίνησε σπό την παιδική του ηλικία. «Ξεκίνησα στα 18 μου μόνος μου. Δεν είχα σπουδάσει μουσική. Απλά είχα μέσα μου το ρυθμό. Πήγαινα σε μαγαζάκια που πουλούσαν τύμπανα και άλλα μουσικά όργανα. Βρήκα ένα στην οδό Αναξαγόρα. Πήρα τα ντραμς μου από εκεί και μάλιστα με χίλια βάσανα κατάφερα τότε να πληρώσω» είχε πει σε συνέντευξή του στο Maxmag, προσθέτοντας: «Ήμουν γύρω στα 12 ή 14 τότε. Έτσι παίζοντας ντραμς γνώρισα αρκετούς μουσικούς όπως τον συγχωρεμένο τον συνθέτη Νίκο Ιγνατιάδη. Ένας πολύ μεγάλος μαέστρος με τον οποίο αρχίσαμε και παίζαμε. Μετά μαζί με άλλα τέσσερα παιδιά κάναμε και ένα συγκρότημα που το ονομάσαμε The esquires. Μέσα στο γκρουπ ήταν και ο σημερινός αστρολόγος Βαγγέλης Γεωργιάδης. Έπαιζε μπάσο τότε».
Μέλος του συγκροτήματος Idols έγινε το 1968 αρχικά παίζοντας ντραμς και στη συνέχεια τραγουδώντας. Το 1969 αποχώρησε και επέστρεψε το 1972. Τα τελευταία χρόνια ο Βασίλης Κωνσταντινίδης έκανε special guest εμφανίσεις, ενώ συνεργάστηκε και με τον αγαπημένο του γιο, Ανδρέα.
Οι Idols ήταν ελληνικό μουσικό συγκρότημα, το οποίο εμφανίστηκε τον Οκτώβριο του 1964. Ήταν μεταξύ των εγχώριων καλλιτεχνών (MGC, Loubogg, We Five, Τάσου Παπασταμάτη και Δάκη) που προσκλήθηκαν να διανθίσουν το κορυφαίο ροκ γεγονός της χρονιάς του 1967, τη συναυλία που έδωσαν οι Rolling Stones στην Αθήνα. Στις 17 Απριλίου το βράδυ, συμμετείχαν, ως supporter group, στο άνοιγμα του προγράμματος της επεισοδιακής εκείνης συναυλίας στο Γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, που την παρακολούθησαν περίπου 10.000 ή 12.000 άτομα.
Ανά τα έτη και από την εκάστοτε σύνθεση του συγκροτήματος πέρασαν αρκετοί μουσικοί, με πιο βασικούς τους: Νότη Λαλαΐτη (ηλεκτρονικό όργανο, πιάνο, τραγούδι), Αντώνη Γιούλη (ηλεκτρική κιθάρα), Ντίνο Παπαβασιλείου (πιάνο, ηλεκτρικό πιάνο), Ντέμη Ρούσσο (μπάσο), Βασίλη Κωνσταντινίδη (ντραμς, τραγούδι, μπάσο), Μανώλη Καβουκλή (μπάσο), Jo Michat (Ελληνικά: Τζο Μισά) (τραγούδι), Γιώργο Πετρίδη (τραγούδι), Λάζαρο Παπαγεωργίου (τραγούδι), Τζίμη Τζιμόπουλο (ντραμς, κρουστά), Νίκο Τσιλογιάννη (ντραμς).