Δηλώσεις-αντιδράσεις Ηλείων στο facebook για την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από φίλους, εχθρούς και ουδέτερους
Έφη Γεωργοπούλου (πρ. βουλευτρια ΣΥΡΙΖΑ Ηλείας)
«Τον αποθεώσαμε… αλλά τον ξεθεώσαμε.
Υπήρξε πολύς σε όλα του και για όλους μας. Δεν κρύβεται ο κόμπος, ο λυγμός…
Ας χαρούν τώρα οι Σαλώμες έσωθεν και έξωθεν.»
Παναγιώτης Φωτεινόπουλος (Δημοσιογράφος)
«O Τσίπρας πράττει το σωστό και λογικό, διότι με δεύτερη συνεχόμενη -και τόσο «βαριά»- ήττα δεν στέκεται κανένας αρχηγός σε κανένα κόμμα.
Εκτός αυτού, το προσεχές μέλλον είναι ζοφερό. Ο/η διάδοχός του θα φάει τα μούτρα του/της στις αυτοδιοικητικές, θα ξαναφάει τα μούτρα του στις Ευρωεκλογές και το πιο πιθανό είναι να χάσει και τις επόμενες εθνικές εκλογές.
Στο μεσοδιάστημα, ο Τσίπρας θα έχει την ευκαιρία να χτίσει έναν μύθο γύρω από την 15ετή του αρχηγία με άρθρα, συνεντεύξεις και βιβλία για τα αντιμνημονιακά χρόνια και την πρωθυπουργία του.
Θα δημιουργήσει στερητικό σύνδρομο στους οπαδούς του και θα προετοιμάσει το έδαφος της επιστροφής του σε 4-5 χρόνια, αφού πρώτα αποχωρήσει από την κεντρική σκηνή ο Μητσοτάκης, για τον οποίο ο Τσίπρας αντιλήφθηκε ότι δεν έχει λόγο να αναμετρηθεί ξανά.
Παραφράζοντας τη γνωστή ατάκα του Παύλου Κοντογιαννίδη στο «Ας περιμένουν οι γυναίκες», την Ιστορία ενίοτε δεν την κυνηγάς, αλλά στήνεσαι και την περιμένεις.»
Σπυρίδων Λαμπρινός
«Δεν υπήρξα οπαδός του Τσίπρα. Στις εποχές ανόδου του ήμουν αντίθετος του. Δεν συμφωνούσα στην επαμφοτερίζουσα θέση του γιά την Ε.Ε και στη ανοχή που έδειχνε στους εκβιασμούς των αριστερίστικων γκρουπούσκουλων και στην ομάδα Λαφαζάνη καθώς και στη χρήση ιδεοληπτικών πολιτικών [ Βαρουφάκης] και της συνεργασίας με τους λαικιστές [ Καμμένος]. Μου απέδειξε ‘οτι είχε σχέδιο και εναλλακτική λύση. Ανέλαβε το πολιτικό κόστος πηγαίνοντας κόντρα στη απόφαση του δημοψηφίσματος και εδραίωσε την θέση της χώρας στην Ε.Ε. Ανέλαβε το κόστος της διάσπασης του κόμματος του ψηφίζοντας μνημόνια και επέτυχε την εξοδο της χώρας από την πτώχευση και τα μνημόνια. με την κοινωνία ΟΡΘΙΑ. . Ανέλαβε το πολιτικό κόστος της διασφάλισης των βορείων συνόρων με την συμφωνία των Πρεσπών, καθιστώντας την Ελλάδα υπόδειγμα ειρηνικής διευθέτησης διαφορών. Η ανάληψη του πολιτικού κόστους πληρώνεται και το 2019 έχασε . Είχε προλάβει όμως να δώσει στο κόμμα του την πολύτιμη εμπειρία της διακυβέρνησης και στο ίδιο την ωριμότητα ενός πραγματικού ηγέτη. Αυτό φάνηκε στις εκλογές του 2023. Ενα αριστερό πρόγραμμα ΑΛΛΑ κυρίως ΑΡΙΣΤΕΡΗ πρόταση συνεργασίας με εκλογικό σύστημα[ υποτίθεται ] της αριστεράς ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ Η πρόταση του δεν έγινε αποδεκτή από τους πολίτες αλλά κυρίως αντιμετώπισε την εχθρική στάση της αριστεράς . Στη ζωή συνηθίζουμε να κατηγορούμε το πομπό και ποτέ τους δέκτες. Μ ε αυτή την λογική και από ευθιξία και δημοκρατική ευαισθησία ο Τσίπρας παραιτείται. Θεωρώ ότι με τα απόνερα θα πετάξουμε και το παιδί . Ο Τσίπρας , ώριμος πιά, αποτελείτο σπουδαιότερο κεφάλαιο της κεντροαριστεράς και θα ήθελα να δοκιμάσω την δημοκρατική του ευαισθησία. Σαν μέλος του κόμματος και της Κ.Ε θα τον προτείνω γιά πρόεδρο και θα ζητήσω τη συλλογή υπογραφών.»
Δημήτρης Ντοάς
«Περισσότερο λυπημένοι από την παραίτηση του κ. Τσίπρα, είναι όσοι, στις αρχές του 2010, ένιωσαν το καθήκον να δραστηριοποιηθούν πολιτικά κ συμπορεύτηκαν μαζί του, μήπως η Ελλάδα βγει από τον βαθύ μνημονιακό λάκκο που την είχε ρίξει με “έπαρση” το ΠΑΣΟΚ.
Δυστυχώς, οι ελπίδες διαψεύστηκαν οικτρά.
Ο Αλέξης Τσίπρας, μετά την μοιραία κ άνευ όρων συνθηκολόγηση του 2015, όπως συνέβη κ με τους Γερμανούς πολιτικούς της Βαϊμάρης που είχαν αποδεχθεί την ταπεινωτική συνθήκη των Βερσαλλιών, η οποία εξέθρεψε αργότερα το ναζιστικό τέρας, μετατράπηκε σ’ ένα περιφερόμενο πολιτικό ζόμπι που δεν ήξερε που πάταγε κ που βρίσκεται.
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Η μία συνθηκολόγηση έφερνε την άλλη. Με όλους κ με όλα. Η δικαιολογία ότι μας εξανάγκασαν, δεν υπάρχει. Τα ίδια έλεγαν κ οι συνεργάτες των Ναζί. Ο κ. Τσίπρας κ ο ΣΥΡΙΖΑ, έριχναν τόσο νερό στο κρασί τους, που δεν πινόταν. Δεν πήγαινε κάτω.
Η “υποταγή” που συρρικνώνει ραγδαία τον Ελληνισμό, έγινε κάτι σαν Εθνική ιδέα. Τα αποτελέσματα φαίνονται σήμερα, με τους Έλληνες να έχουν κουραστεί τόσο πολύ, ώστε να ψηφίζουν τυφλά όποιον τους λέει ένα γλυκό ψέμα ή δίνει μια εύπεπτη απάντηση.»
Η παραίτηση του κ. Τσίπρα, όσο επιβεβλημένη κι αν ήταν, έρχεται την πιο ακατάλληλη στιγμή κ προκαλεί ένα υπαρξιακό κενό, έτσι όπως διαμορφώνεται το πολιτικό σκηνικό μετά τις τελευταίες εκλογές.
Η μητσοτακικη δεξιά, υπό το μανδύα της σταθερότητας, είναι έτοιμη να ξεσαλώσει, διότι η εναλλακτική που παρουσιάζεται είναι χειρότερη. Και σε αυτό συνέβαλε ο κ. Τσίπρας, δυστυχώς. Κρίμα, είναι πολύ νέος ακόμα κ αποφάσισε ν’ αυτοκτονήσει πολιτικά.»
Βασίλης Τσάμης
«Ο κύκλος Τσίπρα έκλεισε για την Αριστερά. Θα αποτιμηθεί από τους ιστορικούς του μέλλοντος.
Καθένας που τοποθετεί τον εαυτό του στην κεντροαριστερά, οφείλει, χωρίς τακτικισμούς, δογματισμούς κ διχαστικές συμπεριφορές να συμβάλει για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για ουσιαστική κ δημοκρατική εκπροσώπηση των λαϊκών τάξεων.
Η αριστερά δεν είναι πρόσωπα.
Είναι ένα ιστορικό πλαίσιο, είναι ένας πολιτισμός, είναι ένας διαφορετικός τρόπος για την οργάνωση κ λειτουργία της κοινωνίας.
Υπό αυτή την έννοια, οφείλει να αποδείξει ότι μπορεί να συνεχίσει να είναι χρήσιμη για την χώρα, την κοινωνία και για τα ζωτικά συμφέροντα του κάθε ατόμου.»
Δημήτρης Μουσταφέρης
«Σε μια χώρα όπου τα “ τζάκια “ είναι αυτά όπου καθορίζουν τους πρωθυπουργούς και τις Πολιτικές που θα ακολουθούν είναι σπάνιο κάποιος να τα καταφέρνει αν δεν είναι ένας από αυτούς
Ο ΑΛΕΞΗΣ το κατάφερε !!!!»
Βασίλης Μανδαράκης
«Δεν περίμενα ποτέ, ότι θα συμφωνούσα τόσο πολύ με απόφαση του
κ. Τσίπρα.
Όπως με την παραίτηση του»
Σωκράτης Σωτηροπουλος
«Η ανάληψη μεγάλων ρίσκων και η θαρραλέα ηγεσία είναι αναγκαία προαπαιτούμενα για τα χαρακτηριστικά που απαιτούνται για έναν ηγέτη που επιχειρεί να αλλάξει την κουλτούρα ενός προβληματικού και πολυδιασπασμενου χώρου.
Ο Τσίπρας είναι έντιμος παραδέχτηκε τα λάθη του, πάλεψε μέσα από συμπληγάδες να φέρει μια αριστερά ενωμένη ,ένα προοδευτικό χώρο με μια φωνή ένα στόχο, ένα όραμα. Πολεμήθηκε όσο κανείς….με λύσσα με μένος, με μίσος. Χρεώθηκε λάθη και αστοχίες αλλων.
Ο Alexis Tsipras είναι ιδέα, είναι έμπνευση και είναι πολύ μπροστά από κάθε άλλο <ηγετίσκο> της αριστεράς.
Και εμείς ως στελέχη και μέλη σε αυτή την προσπάθεια με μια φωνή… μια ψυχή, απαιτούμε: Αλέξη πιάσε πάλι το τιμόνι και οδήγησε μας μέσα από τη φουρτούνα, σε θάλασσες ήρεμες σε κόσμους διαφορετικούς…
Γιατί ….;;
Γιατί τα ωραιότερα ταξίδια ακόμα δεν τα έχουμε κάνει..!!!»