Ο Ανδρέας Καραντώνης (Άνδρος, 1910 – Αθήνα, 27 Ιουνίου 1982) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, κριτικός, δοκιμιογράφος, ποιητής και μεταφραστής.
Φωτογραφία από: https://www.goodreads.com/author/show/8383919._
Ο Ανδρέας Καραντώνης γεννήθηκε στην Άνδρο αλλά το 1923 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και αφού τελείωσε το Γυμνάσιο γράφτηκε στη Νομική Σχολή, χωρίς όμως να μπορέσει να την ολοκληρώσει αφού αφοσιώθηκε στην λογοτεχνία και στην κριτική.
Έκανε την πρώτη του εμφάνιση και παρουσίαση στα γράμματα σε ηλικία 17 ετών, με τη δημοσίευση ποιημάτων και κριτικών άρθρων στο λογοτεχνικό παράρτημα της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας του Πυρσού στην οποία και διετέλεσε αρθρογράφος από το 1927 μέχρι και το 1929 και δημοσίευσε την μεγάλη εισαγωγή για το Παλαμικό έργο. Στην συνέχεια ακολούθησε μια μελέτη για τον Σεφέρη και μια για τον Παλαμά.
Το 1935, ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία ιδρύοντας και διευθύνοντας, μαζί με τον Γιώργο Κατσίμπαλη, το περιοδικό «Τα Νέα Γράμματα». Συνεργάστηκε με το περιοδικό Αγγλοελληνική Επιθεώρηση (1945-1952). Επί 25 χρόνια συνεργάστηκε με το ΕΙΡ, όπου ως λογοτεχνικός συνεργάτης παρουσίαζε ραδιοφωνικές εκπομπές κριτικού περιεχομένου, ως το 1974 οπότε και αποχώρησε μετά την απελευθέρωση από την χούντα της απριλιανής δικτατορίας των πραξικοπιματιών συνταγματαρχών του Γεώργιου Παπαδόπουλου.
Δημοσίευσε πολλές μελέτες, ανάμεσα στις οποίες και εκείνες για τον Παλαμά και το Σεφέρη. Το μεταφραστικό του έργο περιλαμβάνει μεταφράσεις Γάλλων κυρίως συγγραφέων ενώ έγραψε και πολλά βιβλία κριτικής όπως επίσης και βιβλία με ποιήματα, ταξιδιωτικές εντυπώσεις και δοκίμια.
Ό Καραντώνης διετέλεσε επίτιμο μέλος της περίφημης λογοτεχνικής «ομάδας των δώδεκα» κορυφαίων Ελλήνων συγγραφέων και γενικός γραμματέας του Ιδρύματος «Κωστής Παλαμάς». Υπήρξε μόνιμο μέλος της επιτροπής απονομής των κρατικών λογοτεχνικών βραβείων.
Τόσο η ποίηση όσο και η δοκιμιογραφία του ως το 1935 κινήθηκε στα παραδοσιακά πλαίσια γραφής. Τομή στο έργο του σημειώθηκε γύρω στο 1935 με τη συγγραφική δραστηριότητά του από τη θέση του διευθυντή του περιοδικού Νέα Γράμματα.
Την περίοδο αυτή ο Καραντώνης στράφηκε προς την υπερρεαλιστική θεωρία της τέχνης και μετάφρασε έργα των Απολλιναίρ, Βαλερύ, Μπρετόν, Ελυάρ και άλλων. Μετά τη γερμανική κατοχή ανέπτυξε δημοσιογραφική δραστηριότητα με επίκεντρο την αντίθεσή του στον κομμουνισμό και την αριστερή διανόηση στην Ελλάδα.
Στο ίδιο πνεύμα εντάσσονται θεατρόμορφα κείμενά του με τίτλους όπως τα «Σπουδή στο Κρεμλίνο» και «Ο Καραγκιόζης βγαίνει από το καλύβι του». Ογκώδης είναι η κριτική παραγωγή του Καραντώνη, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση. Τα ποιήματά του συγκεντρώθηκαν σε οχτώ τόμους.
Βραβεία
Βραβείο του Δήμου Αθηναίων (1957)
Βραβείο Πουρφίνα της Ομάδας των 12 (1959)
Α΄ Κρατικό Βραβείο Κριτικής (1971)
Μέγα Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας από την Ακαδημία των Αθηνών (1972)