Στις εκατοντάδες δηλώσεις του πρωθυπουργού και της προέδρου της Δημοκρατίας τα τελευταία τρία χρόνια, απουσιάζει η οποιαδήποτε αναφορά στην προώθηση της εθνικής θέσης για την αναθεώρηση του «Δουβλίνο 2».
Το γεγονός αυτό από μόνο του συνιστά εσκεμμένη διατήρηση ενός εγκληματικού κοινοτικού πλαισίου, που θέτει την εθνική ασφάλεια και φυσικά την δημόσια ασφάλεια σε μέγιστο κίνδυνο.
Η λαλίστατή κατά τα άλλα πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας από το 2019 έως και σήμερα, ασχολήθηκε με τα όποια δικαιώματα τρίτων χωρών, με τα ανθρώπινα δικαιώματα τρίτων χωρών, με την εδαφική ακεραιότητα τρίτων χωρών, με τις εισβολές που συνέβαιναν σε τρίτες χώρες, όταν η Κύπρος μας ματώνει ακόμα, το Αιγαίο βρίσκεται σε κίνδυνο, η Θράκη απειλείται, ενώ Συρία, Ιράκ και Λιβύη βρίσκονται υπό την εγκληματική δράση της Τουρκίας.
Η παρατεταμένη αυτή η αφωνία αναφορικά με το Δουβλίνο, έχει ολέθριες συνέπειες για την πατρίδα μας, που εμφατικά εκδηλώνονται έπειτα από την ανθρωπιστική τραγωδία στην Πύλο. Ακόμα και σήμερα όμως ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε κυρίως η Σακελλαρόπουλου, τόλμησαν να αρθρώσουν έστω μία λέξη για την εθνικά επιτακτική ανάγκη της αναθεώρησης του Δουβλίνο 2. Αντίθετα, η χώρα μας έχει αφεθεί έρμαιο στο διεθνές σφυροκόπημα, πίσω από το οποίο φυσικά κρύβεται η Τουρκία και οι τουρκικές βλέψεις στο Αιγαίο, αλλά και στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας την οποία δεν φαίνεται να σέβεται, όπως προκύπτει από το παράνομο μνημόνιο με τη Λιβύη.
Μητσοτάκης και Σακελλαροπούλου λοιπόν οφείλουν να απολογηθούν διότι δεν συνέχισαν την εθνική πολιτική όπως την είχε χαράξει ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος επίσημα, σε διεθνείς παρεμβάσεις του, είχε τονίσει την αναγκαιότητα της αναθεώρησης του Δουβλίνο 2, με ατράνταχτα πολιτικά και νομικά επιχειρήματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ήταν η ταύτιση των θέσεων Ελλάδας και Ιταλίας σε σχέση με το προσφυγικό και την ανάγκη τροποποίησης του ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ, που είχε εξασφαλίσει ο τ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος υποδεχόμενος τον Ιταλό υπουργό Εξωτερικών, Πάολο Τζεντιλόνι στο Προεδρικό Μέγαρο στις 18 Φεβρουαρίου 2016.
«Επιτέλους η Ευρώπη αντιλαμβάνεται ότι για το ευρωπαϊκό όραμα και την ευρωπαϊκή ενοποίηση το κέντρο βάρους δεν είναι το νόμισμα αλλά ο άνθρωπος» επισήμαινε ο κ. Παυλόπουλος.
Σημείωνε μάλιστα ότι το προσφυγικό θα το αντιμετωπίσουμε όπως ταιριάζει στον πολιτισμό και την δημοκρατία της Ευρώπης, δηλαδή θα είμαστε αμείλικτοι σε ό,τι αφορά στην τρομοκρατία, αλλά απέναντι στους πρόσφυγες θα φερθούμε όπως ταιριάζει στον άνθρωπο, με όρους ευρωπαϊκού ανθρωπισμού.
Στο πλαίσιο αυτό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξέφρασε τη συμπαράστασή του στον Τουρκικό λαό και την τουρκική κυβέρνηση για το αποτρόπαιο νέο τρομοκρατικό χτύπημα στην Άγκυρα.
«Χρειάζεται η αλληλεγγύη όλης της Ευρώπης στην αντιμετώπιση του προσφυγικού και όχι με φοβικά σύνδρομα, τα οποία δείχνουν ορισμένοι εταίροι μας. Γιατί σήμερα όποιος δείχνει φοβικά σύνδρομα, δείχνει ταυτοχρόνως ότι δεν είναι εξοικειωμένος με την ιδέα της Ευρώπης» τόνιζε ο τ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
«Σε ό,τι αφορά στον τρόπο με τον οποίο θα υπερασπιστούμε τα σύνορά μας, τα οποία είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως είναι γνωστό, οι κανόνες είναι συγκεκριμένοι», υπογράμμιζε ο κ. Παυλόπουλος.
Πρόσθετε μάλιστα ότι «Τα σύνορα των κρατών-μελών είναι και σύνορα της ΕΕ, αλλά τα σύνορα αυτά τα καθορίζουν κυριάρχως τα κράτη-μέλη, και ο τρόπος υπεράσπισης τους καθορίζεται από το κράτος-μέλος. Άρα ό,τι συνεργασία υπάρξει με το FRONTEX, που και εμείς επιθυμούμε να γίνει πραγματική ευρωπαϊκή ακτοφυλακή, αλλά και με το ΝΑΤΟ -στο πλαίσιο της συνεργασίας, η οποία ήδη δρομολογείται- οι κανόνες είναι σαφείς. Η συνεργασία αυτή αποκλείει κοινές περιπολίες με τρίτα κράτη, π.χ. με την Τουρκία, αλλά κάθε φορά που υπάρχει επιχείρηση και μέσω του FRONTEX και στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ η κυριαρχία κάθε μέλους-κράτους παραμένει αλώβητη».
Με αφορμή την προσφυγική κρίση, ανέφερε ότι πρέπει να αντιληφθούμε όλοι την ανάγκη υπεράσπισης της Συμφωνίας Σένγκεν και την εφαρμογή της. «Διότι εάν η συμφωνία αυτή δεν εφαρμοστεί δεν θα σημάνει μόνο άλλους κινδύνους, αλλά θα σημάνει κίνδυνο διάλυσης της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και εδώ πρέπει να αναλογιστούμε και την ανάγκη τροποποίησης του ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ, πάνω στις βάσεις, που και εσείς έχετε εκθέσει και εμείς έχουμε υποστηρίξει» σημείωσε.
Ο κ. Παυλόπουλος υπενθύμισε τότε και τις θέσεις που είχε υποστηρίξει επί του θέματος από την περίοδο που ήταν υπουργός Εσωτερικών, το 2008 μετά από το Σύμφωνο για την Μετανάστευση και το Άσυλο.
Από την πλευρά του ο Ιταλός υπουργός Εξωτερικών, αφού ευχαρίστησε τον κ. Παυλόπουλο για τη συνάντηση, αναφέρθηκε με τη σειρά του στον «απόλυτο συντονισμό μεταξύ των δυο χωρών» και πρόσθεσε ότι Ελλάδα και Ιταλία μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση της κρίσης που αντιμετωπίζει ακόμα και σήμερα η Ευρώπη.
«Η Ελλάδα και η Ιταλία μπορούν να είναι υπερήφανες διότι συμβάλουν στη διάσωση χιλιάδων ανθρωπίνων ζωών» τόνισε ο κ. Τζεντιλόνι.
Ο πρωην Ιταλός ΥΠΕΞ ανέφερε ότι είναι σαφής ο κίνδυνος που αναδύεται από τις μονομερείς επιλογές ορισμένων κρατών σχετικά με την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, επιλογές που κινδυνεύουν να πλήξουν επιτεύγματα της ΕΕ, που αφορούν στην ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων και στη Συνθήκη Σένγκεν.
«Είναι γνωστό, όμως, ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση αυτής της κρίσης. Και μιλάμε για κοινές δεσμεύσεις που αφορούν και τις δύο χώρες, όπως επίσης και την υπέρβαση των όρων του Δουβλίνου, μίας Συνθήκης η οποία υιοθετήθηκε πριν από περίπου ένα τέταρτο του αιώνα. Η Ελλάδα και η Ιταλία μπορούν, στο πλαίσιο αυτής της εναλλακτικής λύσης, να αντιμετωπίσουν και όχι μόνες, υπάρχουν και άλλες χώρες που συμπλέουν στην άποψη αυτή, για να υπερβούμε αυτόν τον κίνδυνο και να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κρίση» τόνιζε ο κ. Τζεντιλόνι.
Σήμερα, απόλυτη αφωνία. Εγκατάλειψη της εθνικής θέσης, εγκατάλειψη της διεθνοποίησης του ζητήματος που τότε είχε επιτευχθεί, επικίνδυνη, αντεθνική συμπεριφορά…