Ο Αλέξανδρος (23 Νοεμβρίου 872 – 6 Ιουνίου 913), μερικές φορές αναφερόμενος και ως Αλέξανδρος Γ΄, βασίλευσε ως αυτοκράτορας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας το 912-913. Ήταν αδελφός και συναυτοκράτορας του Λέοντα Στ.
Γιος του αυτοκράτορα Βασιλείου Α’ (του Μακεδόνα) και της Ευδοκίας. Γεννήθηκε 23 Νοεμβρίου 872. Στις 11 Μαΐου 912 διαδέχθηκε στο θρόνο τον αδελφό του Λέοντα ΣΤ’ (τον Σοφό).
Πέθανε από αποπληξία, μετά από βασιλεία ενός μόλις έτους και 27 ημερών, στις 6 Ιουνίου 913.
Το έργο του Αλέξανδρου δεν ήταν παρά μια σειρά εκδικητικών πράξεων και αναιρέσεων αποφάσεων του αδελφού του: εδίωξε την γυναίκα του Λέοντα, τη Ζωή, και επανέφερε στον πατριαρχικό θρόνο τον Πατριάρχη Νικόλαο Α’, που είχε επίσης αυθαίρετα καθαιρέσει ο Λέοντας, επειδή αντιδρούσε στον τέταρτο γάμο του. Ο χαρακτήρας του παρουσιάζεται από τα λίγα στοιχεία που υπάρχουν ως εκδικητικός, σκληρός και βίαιος.
Το πιο σημαντικό επίτευγμά του ήταν η σύγκρουσή του με τον ηγεμόνα των Βουλγάρων Συμεών, επειδή παρακράτησε το ετήσιο χρηματικό ποσό που ο Λέων είχε συμφωνήσει να του καταβάλει.
Ήταν ο πρώτος Βυζαντινός ηγέτης που χρησιμοποίησε τον τίτλο αυτοκράτωρ στα νομίσματα που έκοψε σε ανάμνηση του συνονόματου του Μεγάλου Αλεξάνδρου που έφερε τον τίτλο «Στρατηγός Αυτοκράτωρ» των Ελληνικών Πόλεων στην μεγάλη πανελλήνια εκστρατεία εναντίων των Περσών.
wikipedia
https://byzantium.gr/gremperors.html