Στις περισσότερες χώρες, η εξωτερική πολιτική έχει ελάχιστη ή καθόλου επίδραση στις εκλογές. Ωστόσο, η επίδραση της εξωτερικής πολιτικής στις εκλογές στην Τουρκία είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι στις περισσότερες χώρες, γράφει ο Τούρκος αρθρογράφος Μεχμέτ Αλί Γκιουλέρ.
Ακόμη και υπό τις συνθήκες που υπήρχε αναμφισβήτητα φιλοαμερικανισμός στο δυτικό κόσμο, τα περισσότερα τουρκικά κόμματα δεν μπορούσαν να είναι ανοιχτά αμερικανικά, παρόλο που πράγματι ήταν.
Γιατί ο εθνικισμός είναι πάντα ισχυρός στην Τουρκία. Κατά καιρούς μάλιστα, ακόμη και τα ουσιαστικά φιλοαμερικανικά κόμματα προσπαθούν να δείξουν ότι δεν συμπαθούν τους Αμερικανούς στις εκλογές.
Από την άλλη, η εικόνα έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές, ειδικά τα τελευταία 10 χρόνια. Η ανάδυση ενός πολυπολικού κόσμου, η ενίσχυση της Ασίας-Ειρηνικού και η αποδυνάμωση του Ατλαντικού, το γεγονός ότι ο αναπτυσσόμενος κόσμος μπορεί πλέον να αντισταθεί στην επιθετικότητα των ΗΠΑ κ.λπ. άλλαξαν τη γενική εικόνα στις τουρκικές εκλογές.
Τόσο που δεν υπάρχουν σχεδόν κόμματα που να είναι ανοιχτά αμερικάνικα και ευρωπαϊκά στις εκλογές.
Από την άλλη πλευρά, τα αποτελέσματα της έρευνας που αποκαλύπτουν κάθε χρόνο την άποψη του τουρκικού λαού για άλλες χώρες δείχνουν επίσης αυτό το γεγονός: ο τουρκικός λαός είναι έντονα αντίθετος με τις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Τα δύο λάθη
Η γραμμή εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε η αντιπολίτευση στην Τουρκία κατά την εκλογική διαδικασία, αγνόησε την εικόνα που προσπαθήσαμε να συνοψίσουμε παραπάνω:
1) Αν και το CHP δεν μπορούσε (θα μπορούσε) να ακολουθήσει μια πολύ διαφορετική εξωτερική πολιτική από το ΑΚΡ, έδωσε ωστόσο μια πιο δυτική εικόνα. Ωστόσο, αντίθετα, το AKP προσπάθησε να προβάλει μια εικόνα «απόστασης από τη Δύση».
Στην πραγματικότητα, τόσο το AKP όσο και το CHP θα ακολουθούσαν την πολυμέρεια σύμφωνα με την πραγματικότητα του νέου πολυπολικού κόσμου.
Στην πραγματικότητα, ο Τζέιμς Τζέφρεϊ, ιδιαίτερα οι πρώην πρεσβευτές των ΗΠΑ, δήλωσαν επίσης ότι το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα έκανε μεγάλη διαφορά στην τουρκική εξωτερική πολιτική, παρά μόνο ότι ο τόνος θα αμβλυνθεί.
2) Από την άλλη, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα – CHP έκανε το λάθος να στοχοποιήσει άμεσα τη Ρωσία και να τοποθετηθεί εναντίον της Ρωσίας αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας.
Πρώτα, έγινε ένα λάθος λέγοντας «Θα υπενθυμίσουμε στη Ρωσία ότι είμαστε μέλος του ΝΑΤΟ», αλλά αργότερα αυτό διορθώθηκε με μια επιστολή που έστειλε ο Κιλιτσντάρογλου σε μια συνάντηση στη Μόσχα.
Δόθηκε το μήνυμα ότι «οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας δεν θα αλλάξουν».
Ωστόσο, μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές, αυτή τη φορά έγινε δήλωση για «επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία».
Το πιο σοβαρό ήταν ότι η Ρωσία στοχοποιήθηκε άμεσα με την υπόθεση ότι παρενέβη στις εκλογές τρεις ημέρες πριν από τις εκλογές.
Παράγοντες που επηρεάζονται από την εξωτερική πολιτική
Στα μάτια πολλών ψηφοφόρων, η εξωτερική πολιτική τοποθέτηση ενός κόμματος δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί από την οικονομία στην παγκόσμια και περιφερειακή πολιτική. Για το λόγο αυτό επηρεάζει τις εκλογές περισσότερο από όσο θα έπρεπε.
Και συγκεκριμένα:
Εάν ένα μέρος δίνει προτεραιότητα στη συνεργασία με τη Ρωσία, την Κίνα, την Ασία, αυτό σημαίνει συνολικά:
1) Αυτό το μέρος θα μειώσει το εμπόριο σε δολάρια σύμφωνα με τη νέα τάση και θα χρησιμοποιήσει τοπικά νομίσματα στο διμερές εμπόριο.
2) Αυτό το μέρος δεν θα κοιτάξει το ζήτημα της Ουκρανίας με τα μάτια των ΗΠΑ , φυσικά δεν θα συμμορφωθεί σε μεγάλο βαθμό με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ και θα προστατεύσει το καθεστώς στη Μαύρη Θάλασσα με τη Σύμβαση του Μοντρέ , εναντιούμενος οι εκκλήσεις για επέκταση του μετώπου με βάση την Ουκρανία.
3) Αυτό το κόμμα θα είναι ενάντια στα σχέδια των ΗΠΑ για τη Μέση Ανατολή και, ως απαίτηση, θα βασίσει τη συνεργασία του με τους γείτονές του και τις περιφερειακές χώρες.
4) Αυτό το κόμμα θα εμφανίζεται περισσότερο σε ασιατικούς οργανισμούς, πλατφόρμες και οργανισμούς, ώστε η Τουρκία να πάρει μεγαλύτερο μερίδιο από την ανερχόμενη ασιατική οικονομία.
5) Αυτό το κόμμα θα ακολουθήσει φυσικά μια πιο τουρκική και ασιατική πολιτική ενάντια στις αμερικανικές προκλήσεις της Κύπρου, των Αρμενίων, των Ουιγούρων και της Ταϊβάν.
Σε αυτά τα πέντε άρθρα και τα άρθρα που θα αυξηθούν, ο τόνος της πολιτικής που θα ακολουθήσουν τα κόμματα μπορεί να είναι πιο ανοιχτός ή πιο σκοτεινός, αλλά αυτή είναι η γενική προοπτική.
Αλλαγές στις τάσεις του λαού
Ως αποτέλεσμα, η γραμμή που ακολούθησαν ο Κιλιτσντάρογλου και το επιτελείο του κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας, που σημαίνει μια εικόνα «πιο δυτικότροπη και απόμακρη προς τη Ρωσία» στο κοινό, φαίνεται να προκάλεσε ολίσθηση των ψήφων των εθνικιστών. (Επειδή ο εθνικισμός έναντι του αντίστοιχου των ΗΠΑ έχει ξεπεράσει τον εθνικισμό έναντι του κλασικού αντιρωσισμού.)
Σε αυτήν την περίπτωση, πριν από τον δεύτερο γύρο στις 28 Μαΐου, αυτή η εικόνα πρέπει να διορθωθεί. Γιατί στην πραγματικότητα σημαίνει να βασίζεσαι σε ένα γεγονός.
Αυτό το γεγονός είναι το εξής: ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά την Τουρκία, δεν θα μπορεί πλέον να πραγματοποιήσει έναν δυτικισμό παλαιού τύπου και θα είναι σε θέση να ακολουθήσει μια πολιτική σύμφωνη με τις απαιτήσεις της πολυπολικότητας.
—