«Αισχύλον Ευφορίωνος……(κλπ) αλκήν δ´ ευδόκιμον Μαραθώνιον Άλσος αν είπει, ή βαθυχαιτήεις Μήδος επιστάμενος». Είναι γραμμένο σε επιτύμβιον πλάκα επί του τάφου του, εις «πυροφόρον Γέλαν». Πρόκειται για την κωμόπολη Τζέλα της Νότιας Σικελίας, όπου ετάφη ο μεγάλος τραγικός.
Δεν τόγραψε ο ίδιος. Άγνωστος που γνώριζε έγραψε το επίγραμμα. Ο ίδιος ουδέποτε
καυχήθηκε, δι ´ οτιδήποτε, του έργου του περιλαμβανομένου. Ήταν ίδιον των τότε «μεγάλων» που δεν κληρονομήθηκε από τους σημερινούς. Το ζούμε. Πάντως στον τάφο του επάνω δεν αναφέρονται τα θαυμαστά του γραψίματα, αλλά μόνον το ότι πολέμησε, στρατιώτης, για την πατρίδα του. Την Αθήνα.
Ας βρεθεί έστω εις εκ των σημερινών λογίων να τιμήσει ύπαρξη πράττοντας το ίδιο. Έστω ένας. Να τι κάνει τη διαφορά, στην ιστορία μας.