Οι αστράγαλοι, τα γνωστά κότσια, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των παιδιών από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας.
Τους συγκέντρωναν από τα οστά των πίσω ποδιών της γίδας ή του αρνιού και μπορούσαν με αυτά να παίξουν ποικίλα παιχνίδια.
Το πιο απλό παιχνίδι ήταν το λεγόμενο «αστραγαλιζειν«, όπως λεγόταν στην αρχαιότητα, το οποίο παιζόταν ως εξής:
τα παιδιά έριχναν τους αστραγάλους και ανάλογα με το ποια πλευρά ακουμπούσε στο έδαφος έπαιρναν την αντίστοιχη βαθμολογία.
Από τις μακριές πλευρές του αστραγάλου, η κυρτή απέδιδε τέσσερις βαθμούς και η κοίλη τρεις, ενώ από τις στενές πλευρές, η ασταθέστερη όλων έξι και η απέναντί της ένα βαθμό.
Καθένας από τους τριανταπέντε δυνατούς συνδυασμούς είχε ιδιαίτερο όνομα, όπως «του Ευρυπίδου», «του Στησιχόρου», «του Αλεξάνδρου» κ.ά.
Ο καλύτερος συνδυασμός ονομάζονταν «της Αφροδίτης», ενώ ο χειρότερος «του κυνός».
Ένα ακόμα παιχνίδι που έπαιζαν με τους αστραγάλους ήταν το λεγόμενο «αρτιάζειν αστραγάλους«, δηλαδή τα σημερινά μόνα – ζυγά: ο ένας παίχτης έκρυβε του αστραγάλους στο χέρι του και οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να μαντέψουν αν ο αριθμός των αστράγαλων ήταν μονός ή ζυγός.