Ο Σπυρίδων Αποστ. Δοξιάδης (1917 – 6 Μαΐου 1992) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός, ιδρυτής του κέντρου Βρεφών «Μητέρα» και πρωτοπόρος της κοινωνικής παιδιατρικής στην Ελλάδα.
Χρημάτισε βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία από το 1977 ως το 1981 και υπουργός. Ως υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών κατάργησε το προγαμιαίο πιστοποιητικό και το αντικατέστησε με τα Κέντρα Ενημέρωσης. Έγραψε πολλά επιστημονικά έργα.
Σπούδασε Ιατρική στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και στο πανεπιστήμιο του Ντάρχαμ. Ειδικεύτηκε στην παιδιατρική. Διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Σέφιλντ σε ηλικία 32 ετών και εν συνεχεία υφηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το 1952. Ανέλαβε τη διεύθυνση του μαιευτηρίου «Αλεξάνδρα».
Ίδρυσε επίσης το Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού το 1965, του οποίου ήταν διευθυντής ως το 1982 και υπήρξε σύμβουλος του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΕ). Με δική του πρωτοβουλία ιδρύθηκε το «Ίδρυμα Μελετών για το Παιδί», το 1982. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών Παιδιών (1972).
Υπουργός
Ο Δοξιάδης διορίστηκε στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας ως υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών από τις 9 Οκτωβρίου 1974 ως τις 21 Νοεμβρίου 1974 και ξανά στην κυβέρνηση του Γ. Ράλλη από τις 28 Νοεμβρίου 1977 ως τις 10 Μαΐου 1980. Στις εκλογές του 1977 εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με τη Νέα Δημοκρατία.
Όταν ανέλαβε υπουργός, ο Δοξιάδης έκανε την πρώτη απόπειρα για εφαρμογή ενός εθνικού συστήματος υγείας, παρεμποδίστηκε όμως από διάφορους κύκλους, συμπεριλαμβανομένης της Νέας Δημοκρατίας, με αποτέλεσμα το προσχέδιο για την Υγεία να εγκαταλειφθεί.
Επίσης, ως υπουργός ξεκίνησε (1978) την πρώτη εκστρατεία κατά του καπνίσματος στην Ελλάδα και ίδρυσε την Ελληνική Εταιρεία Ιατρικής Ηθικής και Δεοντολογίας, όπως επίσης την Ελληνική Αντικαπνιστική Εταιρεία.
Πέθανε στο νοσοκομείο «Υγεία», όπου νοσηλευόταν από την Πρωτομαγιά του 1992, συνεπεία οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου. Κηδεύτηκε με δημόσια δαπάνη στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών, το Μάιο του 1991.