του Χρυσόστομου Τσιρίδη.
Το μεγαλειώδες του Ομηρικού ρεαλισμού.
.
Όλα αυτά (στο πρώτο και δεύτερο μέρος) ίσως ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΥΝ,
αλλά για τον Όμηρο η
ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΗΓΗ δύναμης είναι ο ΝΟΥΣ, η ΣΚΕΨΗ.
.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ απλό και αυτονόητο, αλλά δεν είναι καθόλου ΕΤΣΙ.
Σε εποχές…. Ομήρου, μια τέτοια ΑΞΙΟΛΟΓΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ εννοιών και Πραγμάτων
είναι επαναστατική (!).
.
Ο ΝΟΥΣ, η ΣΚΕΨΗ, η μεγαλύτερη πηγή Δύναμης, με ΥΠΕΡΟΠΛΟ- ΑΙΧΜΗ τους τον
ΛΟΓΟ, την ΓΛΩΣΣΑ και τα…προϊόντα τους
.
ΕΤΣΙ το πιο “αδύναμο” ον, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ επί Γης και ΚΡΑΤΑΕΙ στα χέρια του την ΤΥΧΗ της(εικόνα- Διαδίκτυο).
.
Οι επινοήσεις, τα τεχνάσματα, η πειθώ, η επικοινωνία, η εξαπάτηση,
η δολοπλοκία, η πονηριά, η σκοπιμότητα, η υποκρισία, η παραπλάνηση, η υπεκφυγή,
η ανάταση και η πρόοδος, αλλά και εκμετάλλευση και η ανατροπή τους….!
.
Η γνωστή φράση του Δία “Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων…”, δεν είναι
απλά η έκπληξη του Δία στους ελιγμούς και τις πονηριές της κακομαθημένης (όπως λέει ο αδερφός της Άρης) θεάς Αθηνάς,
όταν επιχειρεί να…φορτώσει στον πατέρα της δικές της ευθύνες (!).
.
Και η ακριβής μετάφραση ΔΕΝ είναι “Τί λόγος ξέφυγε από το φράγμα των δοντιών σου…”, ΑΛΛΑ “Τί ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ να πεις κόρη μου…”.
.
Κατά συνέπεια η φράση αυτή ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ συνολικά τις ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ του ΝΟΥ και τις ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ της ΓΛΩΣΣΑΣ,
ΩΣ μέσα Κυριαρχίας του ανθρώπου.
.
Γι΄αυτό (ΠΡΩΤΟ) και ο Έλληνας Ποιητής έχει αναγάγει την ποιότητα,
την σαφήνεια και την ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΗ αισθητική της διατύπωσης,
σε βασικούς όρους της Ποιητικής του Γλώσσας.
.
Και (ΔΕΥΤΕΡΟ) από την άποψη των ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ:
ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ αριστουργηματικά τον “ΟΜΗΡΙΚΟ ΟΔΥΣΣΕΑ”, ΩΣ το διαχρονικό λογοτεχνικό απόλυτο.
.
Ο…”ΠΟΛύΤΡΟΠΟΣ” (!) ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ της ΙΛΙΑΔΑΣ και της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ είναι ταυτόσημος
με την κυρίαρχη ΔΥΝΑΜΗ…. Νου και Γλώσσας (“ίσκε=επινοούσε ψεύδεα πολλά…ετύμοισιν ομοία= που έμοιαζαν με αλήθειες”).
Οι “πλαστές ιστορίες”, με τις οποίες “δούλευε” τους πάντες, ανθρώπους και θεούς, η απόδειξη.
.
Σημείωση: Έχω γράψει κατ’ επανάληψη ότι ο ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ ανθρωπογνώστης ΟΜΗΡΟΣ δεν “στρογγυλεύει” τα πράγματα.
.
“Έφατ’ εκ τ’ ονόμαζε”= Τα λέει με το όνομά τους(!).
.
ΜΕΤΑ τον ΟΜΗΡΟ:
.
Δυόμισι αιώνες ΜΕΤΑ τον ΟΜΗΡΟ, ο πρώτος που ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ στο ερώτημα
του τίτλου, είναι ο ΣΟΦΟΚΛΗΣ, με τον περίφημο στίχο (στο ελεύθερο):
.
“Πολλά τα δεινά, (αλλά) ΤΙΠΟΤΑ δεινότερο από τον άνθρωπο”.
.
Το ΒΙΝΤΕΟ που ακολουθεί είναι η καλύτερη ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ των παραπάνω.
.
Το περιεχόμενο του Βίντεο προσφέρεται και για απλή ανάγνωση (στην προβολή youtube),
όπου και ο στίχος του Σοφοκλή.