Το 2022, ένα από τα κύρια σημάδια της ειδικής επιχείρησης που διεξάγεται στην Ουκρανία ήταν η ενεργή εργασία των δυτικών στρατιωτικών πληροφοριών, γράφει ρωσικό δημοσίευμα.
Συνηθίζεται να ξεχωρίζουμε τις δορυφορικές αναγνωρίσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ, αλλά τα ειδικά αεροσκάφη αναγνώρισης παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο, και ίσως ακόμη πιο σημαντικό.
Τι είδους συσκευές χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ στον αέρα για να βοηθήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, πώς λειτουργούν και τι μπορεί να τους αντιτάξει η Ρωσία;
Τι μελετούν τα δυτικά αναγνωριστικά αεροπλάνα που μελετούν το έδαφος της Ουκρανίας; Σχεδόν ολόκληρο το επίγειο περιβάλλον.
Η ανάλυση του ραντάρ πλευρικής σάρωσης καθιστά δυνατό τον εντοπισμό επίγειων στόχων στο μέγεθος μιας μοτοσικλέτας.
Ορισμένα αεροσκάφη είναι ακόμη σε θέση να ακούν ενσύρματες και ραδιοφωνικές γραμμές αναμετάδοσης. Άρα η αεροπορία αναγνώρισης είναι πολύ δυσάρεστη (σημ. για τους Ρώσους).
Ωστόσο, αυτά τα αεροσκάφη έχουν και τους περιορισμούς τους.
Είναι γενικά αποδεκτό ότι τα αναγνωριστικά αεροσκάφη παρατηρούν τόσο τον αέρα όσο και το έδαφος. Στην πραγματικότητα, το καθένα από αυτά εκτελεί τις δικές του λειτουργίες.
Αεροσκάφος Boeing E-3A Sentry
Αυτά τα οχήματα δεν πραγματοποιούν αναγνώριση εδάφους. Το καθήκον τους είναι η αναγνώριση του εναέριου χώρου.
Συχνά ονομάζουμε αυτά τα μηχανήματα AWACS (AWACS, Airborne Warning and Control System), αλλά στην πραγματικότητα το E-3A Sentry είναι μόνο μέρος αυτού του συστήματος. Στη ρωσική παράδοση, αυτά τα μηχανήματα ονομάζονται DRLO (дальнего радиолокационного обнаружения).
Η καμπυλότητα της επιφάνειας της γης είναι ο σημαντικότερος παράγοντας στην αναγνώριση ραντάρ.
Ένα επίγειο ραντάρ (συμβατικό, όχι βραχέων κυμάτων πάνω από τον ορίζοντα), εάν βρίσκεται σε μεγάλο ύψος, μπορεί να ανιχνεύσει ένα μαχητικό που πετά σε εξαιρετικά χαμηλό – έως 200 μέτρα – ύψος σε απόσταση 30-40 km, ένας πύραυλος κρουζ σε υψόμετρο 50 m – σε απόσταση 23-30 km. Αυτό είναι το φυσικό όριο. Ονομάζεται «ραδιο ορίζων».
Όσο ψηλότερα είναι το ραντάρ, τόσο πιο μακριά μπορεί να κοιτάξει πέρα από τον ραδιοφωνικό ορίζοντα.
Το Boeing E-3A Sentry με αυτή την έννοια είναι πολύ πιο ισχυρό. Από το ύψος πτήσης κρουζ (περίπου εννέα χιλιόμετρα), μπορεί να ανιχνεύσει βομβαρδιστικό σε μεσαίο και μεγάλο υψόμετρο σε απόσταση 600 km, μαχητικό σε χαμηλό ύψος – 360 km, βλήμα κρουζ σε εξαιρετικά χαμηλό ύψος – 260 km, πλοίο επιφανείας σε απόσταση μεγαλύτερη από 400 χλμ.
Πάνω από την άτρακτο του αεροσκάφους βρίσκεται, όπως λένε οι Αμερικάνοι, το “Rotodom” – ένα τεράστιο περιστρεφόμενο φακοειδές φέρινγκ, στο οποίο είναι εγκατεστημένη μια συστοιχία κεραιών ραντάρ σε φάση.
Το πλήρωμα είναι 20-22 άτομα, εκ των οποίων οι τέσσερις πιλότοι, οι 14-16 χειριστές, ένας μηχανικός εξοπλισμού ραντάρ και ένας ή δύο τεχνικοί. Διάρκεια πτήσης 11 ώρες.
Η δεύτερη σημαντική λειτουργία αυτού του αεροσκάφους είναι η καθοδήγηση μαχητικών σε εναέριους στόχους.
Δηλαδή, μπορεί να χρησιμεύσει ως διοικητήριο αεροπορίας.
Ως εκ τούτου, διαθέτει ένα μεγάλο σετ εξοπλισμού για όλους τους τύπους επικοινωνίας.
Πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του αέρα από την πλακέτα του μπορούν να μεταδοθούν σε πραγματικό χρόνο σε διάφορα εδάφη, επιφανειακά αντικείμενα, θέσεις εντολών χρησιμοποιώντας διάφορα ψηφιακά πρωτόκολλα ανταλλαγής.
Η πιο ευέλικτη γραμμή επικοινωνίας είναι η Link 16.
Ο εξοπλισμός του είναι εγκατεστημένος σε πολλές θέσεις διοίκησης της Ουκρανίας, το αντιπλοϊκό σύστημα RK-360 Neptune.
Έτσι, η αεράμυνα της Ουκρανίας λαμβάνει πληροφορίες για την κατάσταση στον αέρα, επαρκείς για να μην ενεργοποιεί τα ραντάρ της κατά τη διάρκεια επιδρομών μέχρι τη στιγμή που είναι απαραίτητο να ανοίξει πυρ.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια σημαντική λεπτότητα. Το “Sentry”, κατά κανόνα, κινείται συνεχώς κατά μήκος μιας διαδρομής περίπου 1,5 χιλιομέτρων κατά μήκος των δυτικών συνόρων της Ουκρανίας και πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.
Επομένως, δεν μπορεί να βρίσκεται πάντα στο «σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή».
Λαμβάνοντας υπόψη όλους τους περιορισμούς, βλέπει τελικά την περιοχή σε βάθος μόλις 200-250 km και μόνο στα δυτικά της χώρας.
Με άλλα λόγια, η αεράμυνα της Ουκρανίας δεν μπορεί να βασίζεται πλήρως σε τέτοια βοήθεια. Ίσως το E-3A Sentry να δίνει πληροφορίες σχετικά με την προσέγγιση ρωσικών αεροσκαφών ή πυραύλων κρουζ – ή ίσως όχι.
Το Boeing E-3A Sentry με AWACS δεν είναι το μόνο αεροσκάφος AWACS του ΝΑΤΟ που επιχειρεί κοντά στην Ουκρανία.
S-100B Argus με FSR-890 AWACS
Πολύ πιο απλό και χαμηλής ισχύος ιπτάμενο ραντάρ κατασκευασμένο στη Σουηδία.
Περιπολεί σε υψόμετρα από δύο έως έξι χιλιόμετρα, διαθέτει ραντάρ χαμηλής ισχύος και δεν μπορεί να καυχηθεί για σημαντική εμβέλεια ανίχνευσης στόχου.
Για ένα ύψος πτήσης έξι χιλιομέτρων, η εμβέλεια για μεγάλα αεροσκάφη δεν υπερβαίνει τα 400 km, για μικρά αεροσκάφη σε χαμηλά ύψη – 150-200 km.
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό είναι η κεραία σταθερής συστοιχίας φάσης. Ο καμβάς του, διαστάσεων 9×0,8 m είναι τοποθετημένος κάθετα (στη μικρότερη πλευρά) πάνω από την άτρακτο σε ένα επίπεδο φέρινγκ.
Λόγω αυτού του σχεδιασμού, το αεροσκάφος δεν παρέχει σφαιρική άποψη του εναέριου χώρου, τον σαρώνει μόνο σε δύο τομείς 120 μοιρών προς την πλευρά της διαδρομής.
Για να δείτε τις «νεκρές ζώνες» απαιτείται ελιγμός.
Πλήρωμα – δύο πιλότοι και τέσσερις χειριστές.
Αυτά τα αεροσκάφη AWACS, μπορούν να θεωρηθούν αναγνωριστικά μάλλον υπό όρους.
RC-135V ή RC-135W Rivet Joint
Πρόκειται για το πρώτο σημαντικό αναγνωριστικό αεροσκάφος του ΝΑΤΟ που επιχειρεί εναντίον των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων. Το κύριο ηλεκτρονικό αεροσκάφος αναγνώρισης (RER).
Πόσο αίμα και ιδρώτας Σοβιετικών και Ρώσων αξιωματικών αεράμυνας ήπιαν αυτές τις συσκευές!
Όσοι από αυτούς υπηρετούσαν σε μια λωρίδα πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων από τα σύνορα έπρεπε να τρέχουν πολλές φορές την ημέρα στη θέση ετοιμότητας Νο. 1 και να παρακολουθούν αυτά τα αεροσκάφη για ώρες.
Στη σοβιετική εποχή, τέτοιες ενέργειες ήταν ιδιαίτερα χαρακτηριστικές στην Άπω Ανατολή. Έχοντας απόθεμα κηροζίνης για 15 ώρες πτήσης, το RC-135V περπάτησε κατά μήκος των συνόρων μας και έχοντας εξαντλήσει τα καύσιμα, απομακρύνθηκε αργά από αυτά για 50-100 χλμ. προς το αεροπορικό δεξαμενόπλοιο KC-135, ανεφοδιάστηκε – και ξανά στο σύνορο.
Στα σοβιετικά χρόνια, πολλά άλλα τέτοια αεροσκάφη επιχείρησαν πάνω από τη Θάλασσα του Οχότσκ (η οποία δεν θεωρούνταν ακόμη ενδοχώρα μας) και τον Ειρηνικό Ωκεανό, αμερικανικά πλοία αναγνώρισης βρίσκονταν στη θάλασσα και αμερικανικοί δορυφόροι πέρασαν πάνω από αυτήν την περιοχή σε σημαντικές στιγμές στη διαδρομή του Boeing.
Έχοντας επί του σκάφους ραδιοφωνικούς σταθμούς πληροφοριών που λειτουργούσαν σε απόσταση 800 km από την πλευρά της διαδρομής, το RC-135 εντόπισε τις εγκαταστάσεις αεράμυνας της ΕΣΣΔ και πολλές άλλες μονάδες και αντικείμενα σε αυτά τα μέρη.
Σήμερα, το συγκεκριμένο αεροσκάφος είναι το πιο επιβλαβές από ολόκληρη τη μοίρα αναγνώρισης του ΝΑΤΟ που πετά γύρω από την Ουκρανία.
Συγκεκριμένα, είναι αυτό που αναφέρει στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας στοιχεία για την άνοδο της ρωσικής αεροπορίας μεγάλου βεληνεκούς.
Ο εξοπλισμός ραδιοαναχαίτισης παρακολουθεί τη λειτουργία όλων των μέσων επικοινωνίας στα αεροδρόμια – από το φορητό ραδιόφωνο που ανήκει στον οδηγό του δεξαμενόπλοιου μέχρι τον ραδιοφωνικό σταθμό του διευθυντή πτήσης, ενεργοποιώντας το ραντάρ και τα ραδιόμετρα επί του σκάφους για δοκιμή.
Και σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, καθορίζει με ακρίβεια: πότε, πόσοι και ποιοι τύποι βομβαρδιστικών ετοιμάζονται για απογείωση.
Μετά την απογείωση συνεχίζεται η παρακολούθηση των βομβαρδιστικών στη διαδρομή.
Επομένως, για την αεράμυνα της Ουκρανίας, τις περισσότερες φορές δεν είναι μυστικό πότε και με τι ακριβώς θα χτυπήσει η αεροπορία μεγάλης εμβέλειας των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων.
Όταν τα ουκρανικά UAV επιτέθηκαν στα αεροδρόμια Engels και Dyagilevo, το RC-135 είχε την πιο σημαντική λειτουργία – να καθορίσει πότε θα εμφανίζονταν τρύπες στο πεδίο του ραντάρ μας λόγω βλάβης ορισμένων ραντάρ ή απόσυρσής τους για συντήρηση κ.λπ. Σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα, διευθύνονταν η διαδρομή του εχθρού.
Αεροσκάφος RER S102B Korpen («Raven»)
Σκοπός αυτών των μηχανών είναι να ανοίγουν θέσεις και να αναλύουν τις παραμέτρους λειτουργίας των ραντάρ αεράμυνας. Συμβατό με RC-135W Rivet Joint. Ανήκει στη Σουηδία, κατασκευασμένο σε ποσότητα δύο μονάδων.
Πετά από τη Βαλτική προς το ανατολικό τμήμα της Μαύρης Θάλασσας. Ο εξοπλισμός νοημοσύνης ελέγχεται από ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης. Πλήρωμα – δύο πιλότοι και δύο έως τέσσερις χειριστές.
Αεροσκάφος τακτικής ηλεκτρονικής νοημοσύνης RC-12 Huron – Guardrail
Ασχολείται με την παρακολούθηση ραδιοφώνου. Περιπολίες πάνω από τη Λιθουανία. Περιοχή ενδιαφέροντος – οι χώρες της Βαλτικής, η περιοχή του Καλίνινγκραντ, η Λευκορωσία.
Το πλήρωμα είναι δύο πιλότοι, δεν υπάρχουν χειριστές εξοπλισμού αναγνώρισης. Όλος αυτός ο εξοπλισμός είναι πλήρως αυτοματοποιημένος και μεταδίδει τις ληφθείσες πληροφορίες στο επίγειο κέντρο σε πραγματικό χρόνο.
Αεροσκάφος REM μεγάλης εμβέλειας EP-3E Aries II
Ο Κριός ανήκει στο Ναυτικό των ΗΠΑ. Μετατράπηκε από περιπολικό ανθυποβρυχιακό αεροσκάφος και συνδυάζει με επιτυχία τη λειτουργία ενός αεροσκάφους ηλεκτρονικού πολέμου και ενός ανθυποβρυχιακού αεροσκάφους.
Περιπολεί κυρίως κοντά στις ακτές της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, αλλά μερικές φορές πραγματοποιεί πτήσεις προς τη Γεωργία.
Περιπολικό ανθυποβρυχιακό αεροσκάφος ATR-72 ASW (Anti-Submarine Warfare)
Διαθέτει ανεπτυγμένο σύστημα αισθητήρων, συμπεριλαμβανομένου ενός ραντάρ με συστοιχία φάσεων, το οποίο, αν και μπορεί να ανιχνεύσει εναέριους στόχους, εξακολουθεί να είναι εξειδικευμένο για στόχους επιφανείας.
Και θα εκπλαγείτε, αλλά μπορεί να ψάξει για υποβρύχια.
Ένα υποβρύχιο που κινείται κάτω από το νερό σε βάθη έως και 300 m δημιουργεί ένα κύμα πάνω από τον εαυτό του στην επιφάνεια της θάλασσας, ανεπαίσθητο από τα ανθρώπινα μάτια, αλλά τέλεια παρατηρούμενο από εξοπλισμό ραντάρ.
Ένα τέτοιο κύμα έχει λάβει το αργκό όνομα «Η καμπούρα του Μπερνούλι».
Λειτουργεί πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα. Ειδικότερα, παρακολουθούνται προσεκτικά οι περιοχές κοντά στην είσοδο σε αυτό από το στενό του Βοσπόρου.
Διαθέτει επίσης όπλα – πυραύλους Harpoon, μικρού μεγέθους ανθυποβρυχιακές τορπίλες Mk45, Mk54, σημαδούρες βυθομετρητών για αναζήτηση υποβρυχίων.
UAV Northrop Grumman RQ-4 Global Hawk
Στρατηγικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος αναγνώρισης μεγάλου ύψους. Το μεγαλύτερο μαχητικό drone στον κόσμο.
Άνοιγμα φτερών 35 m, βάρος περίπου 15 τόνοι. Σκοπός – αναγνώριση εδάφους.
Παράμετροι περιπολίας: ύψος περίπου 20 χλμ., χρόνος – 38 ώρες, ταχύτητα 840 χλμ./ώρα (τροπ. «Α») ή 640 χλμ./ώρα (τροπ. «Β»).
Το μόνο αμερικανικό σοβαρό UAV, το οποίο διακινδυνεύουν περιστασιακά να πετάξει πάνω από το έδαφος της Ουκρανίας.
Εξοπλισμένο με μια απλοποιημένη έκδοση αναγνωριστικού εξοπλισμού εγκατεστημένο στο επανδρωμένο αναγνωριστικό αεροσκάφος U-2 (TR-1) σε μεγάλο ύψος.
Το πιο σημαντικό στοιχείο είναι το RLSBO (ραντάρ με πλάγια όψη). Λειτουργεί με τη λεγόμενη κεραία συνθετικού διαφράγματος.
Ένα ραντάρ με τόσο μικρή κεραία δημιουργεί πολλές εικόνες ραντάρ διαδοχικά κατά μήκος της κίνησης της συσκευής, οι οποίες επεξεργάζονται από τον επεξεργαστή ακριβώς πάνω στο σκάφος.
Το αποτέλεσμα είναι μια ενιαία εικόνα υψηλής ποιότητας σε μέγεθος αρκετών δεκάδων μέτρων. Αυτό εξασφαλίζει την ανάλυση των γραμμικών διαστάσεων των αντικειμένων – ένα μέτρο.
Οι πληροφορίες μεταδίδονται μέσω ενός δορυφορικού καναλιού επικοινωνίας 50 Mbit/s στο κέντρο ελέγχου.
Η χαμηλή ισχύς ενός τέτοιου ραντάρ δεν επιτρέπει την επίτευξη μεγάλης εμβέλειας τέτοιας αναγνώρισης, αλλά έχει 110 χλμ. Είναι αλήθεια ότι ούτε εμείς ούτε οι Αμερικανοί αναφέραμε τίποτα για το πόσο αποτελεσματικό είναι ένα τέτοιο ραντάρ σε συνθήκες ενεργού εμπλοκής.
Bombardier Challenger 650 Artemis
Αναγνώριση αεροσκάφους και προσδιορισμός στόχου. Το πιο μυστικό αναγνωριστικό αεροσκάφος των ΗΠΑ μέχρι σήμερα.
Δεν έγινε ποτέ δεκτό σε λειτουργία, μια μηχανή που ανήκει σε ιδιωτικές εταιρείες LASAI AVIATION LLC και TENAX AEROSPACE LLC, που εργάζονται για το Πεντάγωνο με σύμβαση.
Από ό,τι φαίνεται από το εξωτερικό, καθώς και από την ανάλυση των εκπομπών του από αεροηλεκτρονικά, είναι εξοπλισμένο με ραντάρ υψηλής ανάλυσης πλευρικής όψης, καθώς και μια μεγάλη σειρά κεραιών για εύρεση κατεύθυνσης και αναγνώριση σημάτων από επίγεια ραντάρ και ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε πραγματικό χρόνο θα είναι σε θέση να δώσει τους ακριβείς τύπους και τις συντεταγμένες των επίγειων τεχνικών αντικειμένων από ένα οβιδοφόρο έως ένα κέντρο επικοινωνίας, σύστημα αεράμυνας, OTRK.
Northrop Grumman E8C Joint Stars
Το E8C είναι εξοπλισμένο με το σύστημα αναγνώρισης Joint STARS, συχνά αεροσκάφος και αναφέρεται με το όνομά του. Βασίζεται σε ένα ραντάρ πλευρικής όψης με SAR (συνθετική κεραία διαφράγματος). Έχει μήκος 26 m και τοποθετείται κάτω από την άτρακτο σε ειδικό φέρινγκ τύπου κανό. Ένα τόσο μεγάλο μέγεθος του SAR καθιστά δυνατή τη λήψη εικόνων ραντάρ φωτογραφικής (!) ποιότητας με αναγνωριστική εμβέλεια έως και 200 km.
Ένα άλλο πλεονέκτημα του αεροσκάφους είναι ότι μπορεί να παρέχει όχι μόνο αναγνώριση επίγειων στόχων, αλλά και να ελέγχει τη χρήση τακτικών και επιχειρησιακών-τακτικών όπλων σε αυτούς και να αξιολογεί τα αποτελέσματα.
Στην πραγματικότητα, ένα ολόκληρο ιπτάμενο αρχηγείο. Πλήρωμα: τέσσερις πιλότοι, 17 χειριστές JSTARS. Υπάρχουν όμως εφεδρικοί σταθμοί εργασίας – και εάν είναι απαραίτητο, μπορεί να αυξηθεί.
* * *
Συνοπτικά, αξίζει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι συσκευές μπορούν να είναι αποτελεσματικές μόνο εάν δεν υπάρχει αντίθεση σε αυτές.
Τα αντίμετρα μπορεί να είναι τόσο καμουφλάζ, εξοπλισμός ηλεκτρονικού πολέμου και άλλες, πιο απλές μέθοδοι.
Συγκεκριμένα, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η «τυχαία» εκτόξευση πυραύλου δίπλα στο βρετανικό RC-135W που έγινε το φθινόπωρο ψύχραξε τη θέρμη της ΝΑΤΟϊκής αεροπορικής αναγνώρισης.
Ακόμη και με μαχητική συνοδεία πέταξαν για λίγο.
Γρήγορα όμως ηρέμησαν και συνέχισαν να κατασκοπεύουν. Η αντιμετώπιση της δυτικής εναέριας αναγνώρισης παραμένει ένα από τα κύρια καθήκοντα που πρέπει και επιλύουν οι ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία.
Vzgliad
—
© Βαλκανικό Περισκόπιο –Γιῶργος Ἐχέδωρος