Το περιστατικό με την ονομασία «Πέρασμα Dyatlov» είναι ένα σπάνιο και μυστηριώδες μυστήριο στην ιστορία της Ρωσίας.
Εννέα έμπειροι πεζοπόροι πέθαναν στο βουνό κάτω απο ανεξήγητες αιτίες.
Είναι μια ιστορία για την οποία υπάρχουν άπειρες θεωρίες συνομοσίας ως προς το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί στους εννέα νεαρούς μαθητές που έκαναν τις διακοπές του για σκι στα Ουράλια Όρη της Ρωσίας.
Ποτέ δεν επέστρεψαν και όταν τα σώματά τους βρέθηκαν ημέρες αργότερα, πέντε από αυτούς είχαν παγώσει μέχρι θανάτου και τέσσερις είχαν μυστηριώδη τραυματισμούς. Απο τον ένα νεαρό έλειπε η γλώσσα, ενώ άλλος βρέθηκε με σπασμένο το κεφάλι. Όλοι φαινεται ότι αντιμετώπισαν τον τρόμο στη μέση της νύχτας λίγο εξω απο την κατασκήνωση τους αφού άφησαν πίσω τους τα τρόφιμα, τα σκι τους τα ζεστά παλτά τους και έτρεξαν προς ένα πυκνό δάσος κάτω από μια χιονισμένη πλαγιά. Εκεί οι πιθανότητες επιβίωσής τους ήταν ελάχιστες με τις θερμοκρασίες να αγγίζουν τους -30 ° C . Οι ερευνητές για την υπόθεση που κατενόμασαν την η αιτία του θανάτου ως «μια συναρπαστική άγνωστη δύναμη». Η υπόθεση κατεχωρήθηκε ως άκρως απόρρητη και έκλεισε.
» Αν είχα την ευκαιρία να ζητήσω κάτι από τον Θεό θα ήταν να μπορώ να του θέσω μόνο ένα ερώτημα, το οποίο θα ήταν: «Τι πραγματικά συνέβει στους φίλους μου εκείνο το βράδυ» », λέει ο μόνος επιζών της εκστρατείας αυτής, ο Yury Yudin. Ο Yudin γύρισε τελικά πίσω λόγω έντονων πόνων στην πλάτη λίγες ημέρες πριν φτάσουν στην περιοχή κατασκήνωσης. Τι συνέβη με τους φίλους του, παραμένει ένα μυστήριο οδυνηρο ακομα και σήμερα γι “αυτόν.
Ο Yudin και οι φίλοι του ξεκίνησαν το ταξίδι στις 23 Ιανουαρίου 1959. Το βουνό Ortoten στα Βόρεια Ουράλια ήταν ο προορισμός τους, . Ο Yury και οκτώ από τους φίλους του ήταν φοιτητές στην πόλη Ekaterinburg, στο Πολυτεχνείο Ural Polytechnic Institute βρίσκεται στην περιοχή Sverdlovsk. Οδηγήθηκαν από τον Igor Dyatlov (23ετών), ο οποίος ήταν εμπειρος στην ορειβασία, στην κατασκήνωση και στο σκι.
Η ομάδα αποτελούνταν από τους Dyatlov ,Yury Yudin, Alexander Krivonischenko (24ετών), Ζina Kolmogorova (22ετών), Yury Doroshenko (24ετών), Rustem Slobodin ( 23ετών), Ludmila Dubinina (21ετών), Alexander Kolevatov (25ετών) Nicolas Thibeaux-Brignollel (24ετών) και απο τον 37χρονο Alexander ο οποίος ήταν ο μόνος μη-σπουδαστής.
Οι μαθητές ταξιδέψαν με τρένο, αυτοκίνητο και με τα πόδια για να φτάσουν στον προορισμό τους. Ο Yudin αρρώστησε στο δρόμο και γύρισε πίσω και αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδε ποτέ τους φίλους του στη ζωή. Το υπόλοιπο της διαδρομής τεκμηριώθηκε στα ημερολόγια και φωτογραφίες που άφησαν στον τελικό τους στρατόπεδο.
Η ομάδα πέρασε πολλές ακατοίκητες περιοχές, παγωμένες λίμνες και έφτασε στο ποτάμι Auspia όπου έστησαν την βάση. Εκεί άφησαν τα τρόφιμα και τον εξοπλισμό για το ταξίδι της επιστροφής τους. Από εκεί και πέρα, άρχισαν την αναρρίχηση προς το βουνό Otorten. Πιθανότατα λόγω κακών καιρικών συνθηκών κατέληξαν στις πλαγιές του βουνού Kholat Syakhl, στα 3,600 μέτρα υψόμετρο . Έστησαν τη σκηνή για τη νύχτα.
Μια ομάδα διάσωσης εστάλη όταν οι μαθητές απέτυχαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Οι εθελοντές βρήκαν το στρατόπεδο, αλλά η σκηνή τους ήταν μισόσκισμένη και καλυμμένη με χιόνι. Όλα τα υπάρχοντά τους ήταν εκεί, αλλά η σκηνή είχε σκιστεί απο μέσα, και είχε καθέτες τομές αρκετά μεγάλες για να περάσει ένας άνθρωπος. Έξω απο την σκηνή οι διασώστες βρήκαν ίχνη που ταιριάζαν με τα ίχνη των μαθητών.
Τα δύο πρώτα πτώματα του Yury Doroshenko και του Georgy Krivonischenko βρέθηκαν ενάμισι χιλιόμετρα από τη σκηνή. Ήταν ντυμένοι μόνο με τα εσώρουχα τους και ξυπόλητοι κάτω από ένα πεύκο κοντά στην άκρη του δάσους. Τα χέρια τους ήταν καμένα και απανθρακωμένα.
300 μέτρα πιο κάτω, βρήκαν το πτώμα του Dyatlov με την πλάτη στο έδαφος όπου κρατούσε ένα κλαδί στο ένα χέρι το οποιο έδειχνε προ την κατεύθυνση της κατασκήνωσης. 180 μέτρα περαιτέρω προς τη σκηνή, βρέθηκαν ο Rustem Slobodin ενώ η Zina Kolmogorova ήταν 150m μετά από αυτόν. Φαίνονταν να έχουν προσπαθήσει να συρθούν πίσω από τη σκηνή. Η αιτία του θανάτου, σύμφωνα με τους γιατρούς για τα πέντε θύματα ήταν ηυποθερμία. Ο Slobodin είχε ένα κάταγμα κρανίου, αλλά αυτό δεν ήταν η τελική αιτία του θανάτου.
to musthrio tou 1959 me to uanato 9 pezoporon roson 1
Δύο μήνες αργότερα, βρέθηκαν τα πτώματα ακομα τέσσερων φίλων. Τα πτώματά τους βρίσκονταν κάτω από 4μέτρα χιόνι σε χαράδρα 250 μέτρων μακριά από την τοποθεσία των πρώτων πτωμάτων. Οι θάνατοι των Nicolas Thibeaux-Brignollel, Alexander Kolevatov, Ludmila Dubinina και ο Alexander Zolotaryov είχαν πολλαπλά τραυματα. Το κρανίο του Thibeaux-Brignollel είχε συντριβεί, ενώ ο Zolotaryov και η Dubunina είχαν πολλά σπασμένα πλευρά. Το παράξενο όμως είναι ότι δεν βρέθηκαν εξωτερικές πληγές στα σώματα όμως περιέργως σε κομμάτια από τα ρούχα που φορούσαν υπήρχαν υψηλότερα από τα κανονικά επίπεδα ακτινοβολίας.
Ορισμένες άλλες ανωμαλίες ήταν ότι μερικοί ήταν ντυμένοι, ενώ άλλοι ήταν σχεδόν γυμνοί. Απο το σώμα της Dubinina έλειπαν τα μάτια και η γλώσσα της.
Η έρευνα έκλεισε μετά απο ένα μήνα και τα αρχεία που φυλάσσονται σε ένα μυστικό αρχείο. Η περιοχή για τρία χρόνια μετά το περιστατικό ήταν απαγορευμένοι προς άπαντες!
Μισό αιώνα μετά διαφορετικές θεωρίες έχουν βγεί στην δημοσιότητα συμπεριλαμβανομένης μιας επίθεσης από μια εχθρική φυλή ή απο κάποιους εγκληματίες, χιονάνθρωπους , εξωγήινους ακόμα και μιας μυστικής στρατιωτικής τεχνολογίας.
Εμείς μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη σε αυτά τα βουνά και το μυστήριο σχετικά με το βουνό των νεκρών θα εξακολουθεί να υπάρχει να παραμένει άλυτο και τόσο ενδιαφέρον όσο ποτέ.
Εννέα έμπειροι πεζοπόροι πέθαναν στο βουνό κάτω απο ανεξήγητες αιτίες.
Είναι μια ιστορία για την οποία υπάρχουν άπειρες θεωρίες συνομοσίας ως προς το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί στους εννέα νεαρούς μαθητές που έκαναν τις διακοπές του για σκι στα Ουράλια Όρη της Ρωσίας.
Ποτέ δεν επέστρεψαν και όταν τα σώματά τους βρέθηκαν ημέρες αργότερα, πέντε από αυτούς είχαν παγώσει μέχρι θανάτου και τέσσερις είχαν μυστηριώδη τραυματισμούς. Απο τον ένα νεαρό έλειπε η γλώσσα, ενώ άλλος βρέθηκε με σπασμένο το κεφάλι. Όλοι φαινεται ότι αντιμετώπισαν τον τρόμο στη μέση της νύχτας λίγο εξω απο την κατασκήνωση τους αφού άφησαν πίσω τους τα τρόφιμα, τα σκι τους τα ζεστά παλτά τους και έτρεξαν προς ένα πυκνό δάσος κάτω από μια χιονισμένη πλαγιά. Εκεί οι πιθανότητες επιβίωσής τους ήταν ελάχιστες με τις θερμοκρασίες να αγγίζουν τους -30 ° C . Οι ερευνητές για την υπόθεση που κατενόμασαν την η αιτία του θανάτου ως «μια συναρπαστική άγνωστη δύναμη». Η υπόθεση κατεχωρήθηκε ως άκρως απόρρητη και έκλεισε.
» Αν είχα την ευκαιρία να ζητήσω κάτι από τον Θεό θα ήταν να μπορώ να του θέσω μόνο ένα ερώτημα, το οποίο θα ήταν: «Τι πραγματικά συνέβει στους φίλους μου εκείνο το βράδυ» », λέει ο μόνος επιζών της εκστρατείας αυτής, ο Yury Yudin. Ο Yudin γύρισε τελικά πίσω λόγω έντονων πόνων στην πλάτη λίγες ημέρες πριν φτάσουν στην περιοχή κατασκήνωσης. Τι συνέβη με τους φίλους του, παραμένει ένα μυστήριο οδυνηρο ακομα και σήμερα γι “αυτόν.
Ο Yudin και οι φίλοι του ξεκίνησαν το ταξίδι στις 23 Ιανουαρίου 1959. Το βουνό Ortoten στα Βόρεια Ουράλια ήταν ο προορισμός τους, . Ο Yury και οκτώ από τους φίλους του ήταν φοιτητές στην πόλη Ekaterinburg, στο Πολυτεχνείο Ural Polytechnic Institute βρίσκεται στην περιοχή Sverdlovsk. Οδηγήθηκαν από τον Igor Dyatlov (23ετών), ο οποίος ήταν εμπειρος στην ορειβασία, στην κατασκήνωση και στο σκι.
Η ομάδα αποτελούνταν από τους Dyatlov ,Yury Yudin, Alexander Krivonischenko (24ετών), Ζina Kolmogorova (22ετών), Yury Doroshenko (24ετών), Rustem Slobodin ( 23ετών), Ludmila Dubinina (21ετών), Alexander Kolevatov (25ετών) Nicolas Thibeaux-Brignollel (24ετών) και απο τον 37χρονο Alexander ο οποίος ήταν ο μόνος μη-σπουδαστής.
Οι μαθητές ταξιδέψαν με τρένο, αυτοκίνητο και με τα πόδια για να φτάσουν στον προορισμό τους. Ο Yudin αρρώστησε στο δρόμο και γύρισε πίσω και αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδε ποτέ τους φίλους του στη ζωή. Το υπόλοιπο της διαδρομής τεκμηριώθηκε στα ημερολόγια και φωτογραφίες που άφησαν στον τελικό τους στρατόπεδο.
Η ομάδα πέρασε πολλές ακατοίκητες περιοχές, παγωμένες λίμνες και έφτασε στο ποτάμι Auspia όπου έστησαν την βάση. Εκεί άφησαν τα τρόφιμα και τον εξοπλισμό για το ταξίδι της επιστροφής τους. Από εκεί και πέρα, άρχισαν την αναρρίχηση προς το βουνό Otorten. Πιθανότατα λόγω κακών καιρικών συνθηκών κατέληξαν στις πλαγιές του βουνού Kholat Syakhl, στα 3,600 μέτρα υψόμετρο . Έστησαν τη σκηνή για τη νύχτα.
Μια ομάδα διάσωσης εστάλη όταν οι μαθητές απέτυχαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Οι εθελοντές βρήκαν το στρατόπεδο, αλλά η σκηνή τους ήταν μισόσκισμένη και καλυμμένη με χιόνι. Όλα τα υπάρχοντά τους ήταν εκεί, αλλά η σκηνή είχε σκιστεί απο μέσα, και είχε καθέτες τομές αρκετά μεγάλες για να περάσει ένας άνθρωπος. Έξω απο την σκηνή οι διασώστες βρήκαν ίχνη που ταιριάζαν με τα ίχνη των μαθητών.
Τα δύο πρώτα πτώματα του Yury Doroshenko και του Georgy Krivonischenko βρέθηκαν ενάμισι χιλιόμετρα από τη σκηνή. Ήταν ντυμένοι μόνο με τα εσώρουχα τους και ξυπόλητοι κάτω από ένα πεύκο κοντά στην άκρη του δάσους. Τα χέρια τους ήταν καμένα και απανθρακωμένα.
300 μέτρα πιο κάτω, βρήκαν το πτώμα του Dyatlov με την πλάτη στο έδαφος όπου κρατούσε ένα κλαδί στο ένα χέρι το οποιο έδειχνε προ την κατεύθυνση της κατασκήνωσης. 180 μέτρα περαιτέρω προς τη σκηνή, βρέθηκαν ο Rustem Slobodin ενώ η Zina Kolmogorova ήταν 150m μετά από αυτόν. Φαίνονταν να έχουν προσπαθήσει να συρθούν πίσω από τη σκηνή. Η αιτία του θανάτου, σύμφωνα με τους γιατρούς για τα πέντε θύματα ήταν ηυποθερμία. Ο Slobodin είχε ένα κάταγμα κρανίου, αλλά αυτό δεν ήταν η τελική αιτία του θανάτου.
to musthrio tou 1959 me to uanato 9 pezoporon roson 1
Δύο μήνες αργότερα, βρέθηκαν τα πτώματα ακομα τέσσερων φίλων. Τα πτώματά τους βρίσκονταν κάτω από 4μέτρα χιόνι σε χαράδρα 250 μέτρων μακριά από την τοποθεσία των πρώτων πτωμάτων. Οι θάνατοι των Nicolas Thibeaux-Brignollel, Alexander Kolevatov, Ludmila Dubinina και ο Alexander Zolotaryov είχαν πολλαπλά τραυματα. Το κρανίο του Thibeaux-Brignollel είχε συντριβεί, ενώ ο Zolotaryov και η Dubunina είχαν πολλά σπασμένα πλευρά. Το παράξενο όμως είναι ότι δεν βρέθηκαν εξωτερικές πληγές στα σώματα όμως περιέργως σε κομμάτια από τα ρούχα που φορούσαν υπήρχαν υψηλότερα από τα κανονικά επίπεδα ακτινοβολίας.
Ορισμένες άλλες ανωμαλίες ήταν ότι μερικοί ήταν ντυμένοι, ενώ άλλοι ήταν σχεδόν γυμνοί. Απο το σώμα της Dubinina έλειπαν τα μάτια και η γλώσσα της.
Η έρευνα έκλεισε μετά απο ένα μήνα και τα αρχεία που φυλάσσονται σε ένα μυστικό αρχείο. Η περιοχή για τρία χρόνια μετά το περιστατικό ήταν απαγορευμένοι προς άπαντες!
Μισό αιώνα μετά διαφορετικές θεωρίες έχουν βγεί στην δημοσιότητα συμπεριλαμβανομένης μιας επίθεσης από μια εχθρική φυλή ή απο κάποιους εγκληματίες, χιονάνθρωπους , εξωγήινους ακόμα και μιας μυστικής στρατιωτικής τεχνολογίας.
Εμείς μάλλον δεν θα μάθουμε ποτέ τι συνέβη σε αυτά τα βουνά και το μυστήριο σχετικά με το βουνό των νεκρών θα εξακολουθεί να υπάρχει να παραμένει άλυτο και τόσο ενδιαφέρον όσο ποτέ.