Θέμα στους Financial Times έγινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ως πρωταγωνιστής του σκανδάλου υποκλοπών που έχει προκαλέσει τριγμούς στο Μαξίμου και διασύρει τη χώρα μας σε διεθνές επίπεδο.
Στο άρθρο του, ο πολιτικός συντάκτης Τόνι Μπάρμπερ, κάνει αναφορά στο σκάνδαλο που ξέσπασε τρεις δεκαετίες πριν, όταν Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραπέμφθηκε σε δίκη για τις υποκλοπές σε πολιτικούς του αντιπάλους και δημοσιογράφους, με τον Ανδρέα Παπανδρέου να του την «χαρίζει» τελικά παρά την ψηφοφορία στη Βουλή.
«Τώρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο γιος του πρώην πρωθυπουργού και νυν πρωθυπουργός από το 2019, βρίσκεται στο επίκεντρο ενός παρόμοιου σκανδάλου υποκλοπών. Ο χρόνος θα δείξει αν θα οδηγήσει σε νομικές διαδικασίες. Εν τω μεταξύ, τα πολλά αναπάντητα ερωτήματα αναφορικά με το ζήτημα ρίχνουν σκιά πάνω από την κυβέρνηση του Μητσοτάκη» σχολιάζει με αιχμηρό ύφος ο αρθρογράφος.
Ο Μπάρμπερ σημειώνει ότι υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και έπειτα της Νέας Δημοκρατίας, η χώρα μας κατάφερε να βγει από την ενισχυμένη εποπτεία και τα μνημόνια, ωστόσο τονίζει ότι «δυστυχώς, το σκάνδαλο των υποκλοπών υποδηλώνει πως δεν είναι όλα ρόδινα στην πολιτική και στη διακυβέρνηση της Ελλάδας μετά την κρίση».
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, «μετά την ανάληψη της εξουσίας, ο Μητσοτάκης έθεσε την ΕΥΠ υπό τον έλεγχό του και έβαλε αρχηγό της τον Παναγιώτη Κοντολέοντα, επικεφαλής μιας ιδιωτικής εταιρείας security. Ο Κοντολέων παραιτήθηκε τον Αύγουστο, μετά την παραδοχή από την πλευρά της ΕΥΠ πως παρακολουθούσε το τηλέφωνο του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Νίκου Ανδρουλάκη», ενώ κάνει αναφορά και στην «παραίτηση» του Γρηγόρη Δημητριάδη, που όπως αναφέρει «τυχαίνει να είναι ανιψιός του Μητσοτάκη».
Στο άρθρο του ο Τόνι Μπάρμπερ κάνει αναφορά στην επιτροπή Pega, η οποία επισκέφθηκε τη χώρα μας την περασμένη εβδομάδα, αναζητώντας απαντήσεις, ωστόσο τελικά αποχώρησε δυσαρεστημένη, με την Sophie in’t Veld να διαμαρτύρεται ότι οι ελληνικές αρχές δεν κάνουν έρευνα για να βρεθούν όσοι κρύβονται πίσω από το σκάνδαλο των υποκλοπών.
«Όσο καθυστερούν, τόσο φαίνεται ότι κάτι κρύβουν»
Μάλιστα, περιγράφει ότι οι «Έλληνες αξιωματούχοι έχουν αφήσει σκοτεινά υπονοούμενα για εχθρική ξένη ανάμειξη και επικαλούνται τους κανόνες περί κρατικών μυστικών για να δικαιολογήσουν τη συγκάλυψη των πραγμάτων», ενώ τονίζει ότι «όσο περισσότερο καθυστερεί η κυβέρνηση να δώσει εξηγήσεις τόσο περισσότερο φαίνεται ότι έχει κάτι να κρύψει».