Δεν είναι πλέον, με τη θέληση του λαού, κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Όπως και να κοιτάξει ο πολίτης την σφαίρα των δημοσκοπήσεων, όλων γενικώς, Ο Μητσοτάκης βρίσκεται στο 30% συν κάτι ολίγα, που μπορεί να είναι και πλην.
Το ότι βρίσκεται έξη με επτά μονάδες μπροστά από τον αμέσως επόμενο Σύριζα, αυτή η διαφορά δεν του περιποιεί τιμή εξουσίας. Είναι αδιαφιλονίκητα ξένο για την χώρα, την κάθε χώρα, αυτή η θλιβερή μειοψηφία να κυβερνά, αφού σε ένα κοντά στο 70% του λαού να μην του αρέσει να τον κυβερνά. Κανένας στα μεγάλα ΜΜΕ δεν σχολιάζει μα ούτε και σημασιολογεί την αναντιστοιχία λαού και εξουσίας. Μιας εξουσίας που συμπεριφέρεται ως να την θέλουν …..όλοι, στήνοντας ανακριτικές, εξεταστικές, νομοθετικές και ότι άλλο θέλει που να της πηγαίνει, στο όνομα της λαϊκής εντολής.
Αν αυτό δεν είναι αυταρχισμός τότε τί άλλο είναι; Ας απαντήσουν οι υπέρ της ενισχυμένης πλειοψηφίας διότι «πρέπει να κυβερνηθεί ο τόπος». Ο τόπος μπορεί να κυβερνηθεί και αλλιώς, αφού υπάρχουν πολλά παραδείγματα.
Και τέλος κάποια κόμματα διεκδικητές της εξουσίας πρέπει να κατανοήσουν ότι οφείλουν να πιστεύουν, το ακούσαμε πρόσφατα, στην εθνική γραμμή, και στην κοινωνική ασφάλεια των δρόμων στις πόλεις, για ένα καλύτερο αύριο για όλο τον κόσμο που ζεί μαζί, αφού όλοι πατάμε στο ίδιο χώμα. Μόνο με συγκλίσεις υπάρχει το αύριο. Για όλο τον κόσμο.