Η Συνθήκη του Βελιγραδίου του 1739, ήταν συνθήκη ειρήνης που συνομολογήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1739 στο Βελιγράδι, κατόπιν της μεσολάβησης της Γαλλίας και υπογράφτηκε μεταξύ Οθωμανικής και Αψβουργικής αυτοκρατορίας αφενός, και Ρωσικής και Οθωμανικής αυτοκρατορίας αφετέρου.
Με τη συνθήκη αυτήν τερματίζονταν δύο ταυτόχρονοι πόλεμοι, ο διετής πόλεμος μεταξύ Οθωμανών και Αψβούργων του 1737-39, ο οποίος προκλήθηκε όταν η Αυστρία θέλησε να επέμβει υπέρ της Ρωσίας στον εξελισσόμενο τότε Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1735-39 και αυτός ο Ρωσοτουρκικός.
Με τη συνθήκη αυτή, οι Αψβούργοι επέστρεφαν στους Οθωμανούς τη Βόρειο Σερβία και το Βελιγράδι και στη Βλαχία την Ολτένια (Wallachia Minor), μεταθέτοντας έτσι τα Αυστρο-Τουρκικά σύνορα στη γραμμή των ποταμών Σαύο και Δούναβη.
Η ειρήνευση αυτή ανάγκασε και τους Ρώσους να υπογράψουν ειρήνη με τους Τούρκους, τερματίζοντας και τον μεταξύ τους πόλεμο με τη συνθήκη της Νύσσας.