Η Τουρκία δοκίμασε τα νέα, «αόρατα» drones και με τα πρώτα 25 θα εξοπλίσει το πρώτο τουρκικό αεροπλανοφόρο, ισπανικής ναυπήγησης, που θα «ρίξει» στο Αιγαίο το συντομότερο.
Από τον Ιούνιο του 2022 η Τουρκία χρησιμοποιεί σε 24ωρη βάση Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (UAVs) για να κατακερματίζει την ελληνική κυριαρχία στις ελληνικές βραχονησίδες και να καταργεί τον ΕΕΧ των 10 ν.μ. σε πέντε μόνιμες περιοχές ασκήσεών της.
Της Κύρας Αδάμ
Το επόμενο διάστημα, όμως, το πρόβλημα θα ενταθεί, καθώς η Άγκυρα ετοιμάζει τη νέα γενιά UAVs, τα οποία θα χρησιμοποιούν τεχνολογία STEALTH, δηλαδή θα είναι αόρατα και δεν θα μπορούν να εντοπίζονται και να αναγνωρίζονται από το ελληνικό σύστημα αεράμυνας (ραντάρ και αεροσκάφη).
Ήδη η Τουρκία δοκίμασε επιτυχώς το πρωτότυπο αόρατο UAV και η μαζική παραγωγή του θα αρχίσει το 2023, ώστε τα πρώτα 25 να τα χρησιμοποιήσει στο πρώτο τουρκικό αεροπλανοφόρο (ισπανικής ναυπήγησης), που αναμένεται να «ρίξει» στο Αιγαίο το συντομότερο.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες προδιαγραφές, τα τουρκικά αόρατα UAVs θα έχουν 4 βλήματα, βάρος 6 τόνους, χρόνο πτήσης 6 ώρες σε ύψος 30.000 ποδών και συνολικό βάρος μεταφοράς οπλισμού μέχρι 1,5 τόνους. Αυτό καθιστά το νέο τουρκικό UAV ισχυρό πολεμικό όπλο, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του, θα μπορεί να μεταφέρει και κατευθυνόμενες βόμβες λέιζερ πέραν των βλημάτων.
Η Άγκυρα άρχισε να χρησιμοποιεί κατά κόρον τα UAVs στο Αιγαίο στις αρχές του καλοκαιριού, όταν παράλληλα εμφάνισε τη νέα επιθετική πολιτική και ρητορική της σε βάρος της Ελλάδας. Αφήνοντας -προσωρινά- σε δεύτερη μοίρα τις προκλητικές διεκδικήσεις της στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο, επιχειρεί τώρα να εμφανίσει την Ελλάδα ως εχθρική χώρα με επιθετικές ενέργειες σε βάρος της και την Τουρκία ως αμυνόμενη χώρα που πρέπει να πάρει τα μέτρα της για να υπερασπιστεί την τουρκική κυριαρχία και τα παράνομα τουρκικά δικαιώματα με όλα τα δυνατά μέσα, όπως καθημερινώς υπονοεί ο Ερντογάν.
Η κυβέρνηση Ερντογάν έχει προσπαθήσει -μάταια μέχρι στιγμής- να πείσει ότι «αναγκάστηκε» να προσφύγει στον Πούτιν και να υπογράψει συμφωνία για τα συστήματα των S-400, προκειμένου να αντιμετωπίσει την ελληνική Πολεμική Αεροπορία. Η Τουρκία, δηλαδή, προσπαθεί να πείσει κυρίως το αμερικανικό ακροατήριο ότι, εφόσον οι ΗΠΑ δεν της έδωσαν τα F-35 και τους πυραύλους Patriot, «ήταν υποχρεωμένη» να στραφεί σε άλλο αμυντικό σύστημα, δηλαδή στους S- 400.
Η τουρκική προσπάθεια να πείσει ότι η Ελλάδα χρησιμοποιεί τους ρωσικούς πυραύλους S-300 εναντίον των τουρκικών αεροσκαφών και δεν τιμωρείται -όπως η Τουρκία- έπεσε στο κενό με τη διευκρινιστική ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι οι S-300 μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα από την Κύπρο με τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας τη δεκαετία του 1990, ενώ οι S-400 υπάγονται στον ισχύοντα νόμο CATCA περί εξοπλισμών.
Η Τουρκία χρησιμοποιεί όμως κατά κόρον την επικίνδυνη δήλωση Δένδια περί ελληνικών εξοπλισμών των ελληνικών νήσων, διότι απειλείται από την Τουρκία. Η Άγκυρα βρήκε τη χρυσή ευκαιρία να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα είναι αυτή που παραβιάζει τη Συνθήκη της Λωζάννης, διότι εξοπλίζεται εναντίον της Τουρκίας, άρα η Τουρκία είναι η αμυνόμενη χώρα.
Επιπροσθέτως, η Άγκυρα εκμεταλλεύεται την πάγια θέση της, ότι η Ελλάδα έχει μόνο 6 ν.μ. ΕΕΧ, και διαμαρτύρεται ότι η Ελληνική Αεροπορία παρανόμως αναχαιτίζει και «λοκάρει» τα τουρκικά μαχητικά που πετούν στα 6-10 ν.μ. του ΕΕΧ, με την ελληνική κυβέρνηση να διαμαρτύρεται απλώς για παραβίαση ελληνικής κυριαρχίας των 10 ν.μ. ΕΕΧ. Την ίδια ελληνική αναιμική «αντίσταση» προβάλλει η κυβέρνηση, όταν η Άγκυρα αμφισβητεί το ελληνικό κυριαρχικό ιδιοκτησιακό καθεστώς των βραχονησίδων και διαμελίζει την κυριαρχία τους, μετά την ψευδή και νομικώς απαράδεκτη θέση της κυβέρνησης Μητσοτάκη ότι οι βραχονησίδες παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα με τις Συνθήκες Λωζάννης και Παρισίων – στις οποίες δεν υπάρχουν ούτε λέξη ούτε όρος για βραχονησίδες.
Το τουρκικό γεωτρύπανο «Αμπντουλχαμίτ Χαν» αναμένεται να είναι το ισχυρότερο όπλο της «αμυνόμενης» Τουρκίας στην περίπτωση κατά την οποία οι έρευνες του πλοίου φτάσουν 6 ν.μ. από τις ακτές Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης, όπου ισχύει επισήμως πλέον από τον ΟΗΕ η τουρκολιβυκή ΑΟΖ, ή σε περιοχές της Αν. Μεσογείου όπου η «Γαλάζια Πατρίδα» επικαλύπτει τμήματα της ελληνικής ΑΟΖ.