του Χρυσόστομου Τσιρίδη
Από τις ΕΥΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ατάκες στο Διαδίκτυο, διάλεξα την παραπάνω. Ρεαλισμός και απόσταση από μεμψιμοιρίες, καθώς και από νοσταλγικές εξιδανικεύσεις και συγκινησιακή αδράνεια (κοινώς…εύσχημο ΤΕΜΠΕΛΙΚΙ).
Με δυο λόγια, έξυπνη ατάκα για τον άνθρωπο που θέλει, κατά το δυνατό, να ΟΡΙΖΕΙ όσο πιο σωστά και να αξιοποιεί πιο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ το ΠΑΡΟΝ του.
.
“τα τ’ εόντα, τα τ’ εσσόμενα, προ τ’ εόντα” (Όμηρος, ΙΛΙΑΔΑ).(ΣΗΜΕΙΩΣΗ)
.
ΓΕΝΙΚΑ (το ξεκίνημα)
ΑΠΟ το Ρήμα “πάρειμι” (παραβρίσκομαι, είμαι εδώ)
.
“ο παρών-η παρούσα-το παρόν” : Είναι οι μετοχές του ρήματος, τις οποίες με τον καιρό
η ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ γλώσσα χρησιμοποιεί πλέον ως ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ και ΟΧΙ μόνο.
.
ΕΤΣΙ προέκυψαν οι παρακάτω χρήσεις…. ορθογραφικώς:
.
1) ΩΣ ΑΚΛΙΤΟ (επιρρηματική χρήση).
.
ΜΕΤΑ τα ρήματα “δίνω το…” και “δηλώνω” (ΚΑΙ ΟΤΑΝ ακόμη ΕΝΝΟΟΥΝΤΑΙ)
ακολουθεί “παρών” (με “ω”)
.
Λ.χ Οι μαθητές και οι μαθήτριες ΔΗΛΩΣΑΝ “παρών” ή ΕΔΩΣΑΝ το “παρών”.
ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ο μαθητής έδωσε, δήλωσε “παρών” ΚΑΙ η μαθήτρια έδωσε το “παρών”
Ή
Μετά το “παρών” (ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ: Αφού δήλωσαν, έδωσαν το “παρών”) οι μαθητές…
.
2) ΩΣ ΚΛΙΝΟΜΕΝΟ ουσιαστικό ή ΕΜΠΡΟΘΕΤΗ έκφραση
.
Σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άλλη περίπτωση, με ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ άλλο ρήμα,
ή πρόθεση, ακολουθεί τους
τρόπους κλίσης ενός… συμβατικού Ουσιαστικού (γένος, πτώση, αριθμός)
.
Οι μαθητές ΗΤΑΝ “παρόντες”
.
ΜΕ την παρούσα επιστολή
.
Το 10% των ΠΑΡόΝΤΩΝ μαθητών, διαφώνησε και αποχώρησε….κλπ
.
ΜΕ παρόντες μόνο το 1/3 των συνέδρων, η συνέλευση αναβλήθηκε.
.
Η ισχύς του παρόντος άρθρου….
.
Ορθογραφία λοιπόν ή σωστότερα ορθογράφηση απλή.
.
Το βάρος πέφτει στην ΧΡΟΝΙΚΗ σημασία της λέξης “παρόν” (στο ουδέτερο γένος)
αποδεικνύοντας ότι η Γλώσσα είναι πολύ πέραν της γραμματικο-συντακτικής διδασκαλίας της.
.
ΩΣ προσδιορισμός ΧΡΟΝΟΥ, ΕΝΤΑΣΣΕΤΑΙ στο τρίπτυχο
“Παρελθόν, παρόν, μέλλον”.
.
Και βέβαια η ΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗ Γλώσσα το ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕ δεόντως, στέλνοντας την λέξη σε πιο…ποιοτικά χωράφια (υπαρξιακά, κοινωνιολογικά κλπ).
.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Την πρώτη διαπλοκή των συγκεκριμένων λέξεων, θα την συναντήσουμε, πού αλλού; Φυσικά στον ΟΜΗΡΟ, ως μια προαιώνια ΑΝΑΓΚΗ του ανθρώπου για ΣΥΝΟΛΙΚΗ αποτίμηση της Ζωής.
Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΙΟΣ καημός του…ΜΟΛΙΣ φρεσκοπλασμένου ακόμη ΑΝΘΡΩΠΟΥ να ΓΝΩΡΙΖΕΙ, όπως ο Ο ΟΜΗΡΙΚΟΣ μάντης ΚΑΛΧΑΣ γνώριζε: “τα τ’ εόντα, τα τ’ εσσόμενα, προ τ’ εόντα”,
ΔΗΛΑΔΗ “τα παρόντα, τα μελλούμενα, τα παρελθόντα…” (ΙΛΙΑΔΑ ραψ. Α).