Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αυτός ο υψηλός ΔΤΚ οφείλεται στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία (μπορείτε να υποστηρίξετε ότι, ένας από τους λόγους είναι οι κυρώσεις στην οικονομία της Ρωσίας, οι οποίες δεν βλάπτουν πολύ τη ρωσική κυβέρνηση και βλάπτουν τους απλούς ανθρώπους τόσο εντός όσο και εκτός Ρωσίας).
Αλλά αυτό είναι απλώς μια δικαιολογία για την κυβέρνηση να μην παραδεχτεί την ευθύνη. Είναι σαφές ότι ο πόλεμος έχει επιρροή στον ΔΤΚ, καθώς εξαλείφει την προσφορά διαφόρων αγαθών και υπηρεσιών, γεγονός που καταλήγει σε αύξηση των τιμών. Ωστόσο, ο ΔΤΚ αυξάνεται από τον Φεβρουάριο του 2021.
Τα lockdown του 2020 και του 2021 (και τα σοκ προσφοράς που ακολούθησαν) ήταν επίσης ένας μεγάλος παράγοντας, αλλά ο πραγματικός λόγος που οι τιμές ανεβαίνουν είναι ο πληθωρισμός (νομισματική επέκταση) που δημιουργήθηκε από την EE τόσο το 2020 όσο και το 2021.
Ναι, οι κλυδωνισμοί της προσφοράς προκαλούν αυξήσεις σε ΚΑΠΟΙΕΣ τιμές στην οικονομία, αλλά όχι γενική αύξηση στις τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών.
Εάν υπάρξει σοκ προσφοράς ορισμένων αγαθών (καθιστώντας τις τιμές τους υψηλότερες), αλλά η προσφορά χρήματος δεν αλλάξει, θα υπάρξει μια νέα ισορροπία προσφοράς και ζήτησης για τα διάφορα αγαθά και υπηρεσίες στην οικονομία (καθώς η προσφορά χρήματος είναι η το ίδιο και οι ιδιώτες θα πρέπει να αλλάξουν την κατανομή του προϋπολογισμού τους, άρα οι τιμές των αγαθών που θα έχουν χαμηλότερη ζήτηση θα μειωθούν).
Μόλις τελειώσει το σοκ προσφοράς αυτών των αγαθών, η προσφορά τους θα αυξανόταν και οι τιμές τους θα μειωνόταν (αλλάζοντας ξανά την ισορροπία προσφοράς και ζήτησης).
Μόνο μια αύξηση του χρήματος σε κυκλοφορία μπορεί να κάνει ΟΛΕΣ (ή σχεδόν όλες) τις τιμές στην οικονομία να αυξηθούν ταυτόχρονα, καθώς η αξία του χρήματος μειώνεται και απαιτούνται περισσότερες μονάδες νομίσματος για την πληρωμή αγαθών και υπηρεσιών.
Ο πληθωρισμός (η διεύρυνση της προσφοράς χρήματος) και η συνακόλουθη αύξηση των τιμών είναι ένας συγκαλυμμένος φόρος.
Σημειώστε ότι η κυβέρνηση αύξησε τις δαπάνες της χωρίς να αυξήσει τους φόρους στην ίδια αναλογία.
Το κόστος της αύξησης των κρατικών δαπανών το πλήρωσε ο πληθυσμός όχι από φόρους, αλλά από την αύξηση των τιμών που προέκυψε λόγω του πληθωρισμού.
Λάβετε επίσης υπόψη ότι ο κρατικός δανεισμός, από μόνος του, δεν είναι πληθωριστικός. Εάν όλοι οι χρεωστικοί τίτλοι απορροφώνται από την αγορά (από επενδυτές και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα), δεν δημιουργείται νέο χρήμα από την κεντρική τράπεζα.
Ωστόσο, ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση η οικονομία ζημιώνεται γιατί όταν η κυβέρνηση χρεώνεται ιδιοποιείται πόρους που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για παραγωγικές επενδύσεις (που θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγικότητα της οικονομίας και να κάνουν τις τιμές χαμηλότερες).
Επιπλέον, το δημόσιο χρέος συνεπάγεται και κόστος τόκων. Για να πληρώσουν τους τόκους (που τείνει να αυξάνονται καθώς αυξάνεται το χρέος), οι κυβερνήσεις συχνά αυξάνουν τους φόρους ή/και δανείζονται ακόμη περισσότερο. Το κόστος τόκων αντιπροσωπεύει περισσότερους πόρους που απαλλοτριώνονται από την οικονομία από την κυβέρνηση.
Οι αυξήσεις των τιμών πλήττουν όλους, ειδικά τη χαμηλότερη μεσαία τάξη.
Λόγω της αύξησης των τιμών, τα άτομα θα πρέπει αναπόφευκτα να κάνουν περικοπές στον προϋπολογισμό, αγοράζοντας λιγότερα αγαθά και υπηρεσίες.
Το βιοτικό επίπεδο πέφτει. Στην καλύτερη περίπτωση, τα άτομα δεν κάνουν περικοπές στον προϋπολογισμό, αλλά εξοικονομούν λιγότερα από πριν.
H μεσαία τάξη πλήτεται περισσότερο επειδή, λόγω της αύξησης των τιμών, οι πλούσιοι άνθρωποι και η ανώτερη μεσαία τάξη (που έχουν αρκετό εισόδημα για να μην κάνουν περικοπές στον προϋπολογισμό) καταλήγουν να αποταμιεύουν και να επενδύουν λιγότερο (φυσικά, μετά βίας αισθάνονται αυτή την αλλαγή οι ίδιοι, αλλά είναι μια μεγάλη περικοπή στην αποταμίευση και τις επενδύσεις στην οικονομία).
Εάν υπάρχουν λιγότερες επενδύσεις στην οικονομία, η παραγωγικότητα δεν αυξάνεται (ή και μειώνεται) και οι τιμές τείνουν να αυξάνονται μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Αλλά ακόμη και οι πλούσιοι άνθρωποι και η ανώτερη μεσαία τάξη μπορεί να επηρεαστούν σε μεγάλο βαθμό από την αύξηση των τιμών που προκαλείται από τον πληθωρισμό.
Φανταστείτε, για παράδειγμα, μια εταιρεία λιανικής.
Εάν αυξηθούν οι τιμές, τα άτομα (κυρίως η μεσαία τάξη, που είναι η πλειοψηφία) θα σταματήσουν να αγοράζουν ορισμένα προϊόντα (εξάλλου, το εισόδημά τους δεν είναι αρκετά υψηλό ώστε να έχουν την πολυτέλεια να μην το κάνουν).
Επομένως, ακόμη και με την αύξηση των τιμών, το κέρδος της εταιρείας μειώνεται (ή η εταιρεία καταλήγει να υποστεί ζημιά), λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι, λόγω του πληθωρισμού, αυξάνονται τα κόστη των παραγωγών και της εταιρείας λιανικής.
Αυτό συνέβη πριν από λίγους μήνες με την Target, η οποία κατέγραψε χαμηλότερα κέρδη.
Οι ιδιοκτήτες μεγάλων εταιρειών λιανικής πώλησης και εταιρειών που παράγουν τα αγαθά τυχαίνει να καταγράφουν χαμηλότερα κέρδη (ή ακόμη και να έχουν ζημίες) και οι επενδυτές και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που αγοράζουν τις μετοχές αυτών των εταιρειών χάνουν επίσης (καθώς οι μετοχές αξίζουν λιγότερο και οι εταιρείες τείνουν να πληρώσει λιγότερα μερίσματα ή ακόμα και να το αναστείλει).
Επομένως, όλοι βρίσκονται σε χειρότερη θέση λόγω του πληθωρισμού που δημιουργείται από την κυβέρνηση.
Αλλά είναι η μεσαία τάξη που παίρνει τις περισσότερες σφαίρες.
Οι κυβερνήσεις πάντα ισχυρίζονται ότι βοηθούν την μεσαία τάξη. Αλλά αυτοί είναι ακριβώς αυτοί που επωμίζονται το μεγαλύτερο μέρος του κόστους των κυβερνήσεων (φόροι, χρέη, κανονισμοί και πληθωρισμός).
Σε τελική ανάλυση, η ανώτερη μεσαία τάξη και οι πλούσιοι μπορούν να απευθυνθούν σε δικηγόρους, λογιστές και φοροτεχνικούς συμβούλους για να διαθέσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία προκειμένου να πληρώσουν λιγότερους φόρους (όλα νόμιμα).
Και είναι καλό που το κάνουν (εάν όχι, θα υπήρχαν ακόμη λιγότερες επενδύσεις στην οικονομία και οι τιμές θα ήταν ακόμη υψηλότερες). Μπορούν επίσης να αγοράσουν πολύ χρυσό, να επενδύσουν σε περιουσιακά στοιχεία με τιμή σε νομίσματα που είναι λιγότερο διογκωμένα ή να καταφύγουν σε οποιαδήποτε άλλη μορφή προστασίας του πλούτου.
Επομένως η μεσαία τάξη είναι αυτοί που πληρώνουν πραγματικά για την κυβέρνηση. Είναι ακριβώς λόγω των κυβερνήσεων που η μεσαία τάξη, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν γίνονται πλουσιότεροι.
Είναι η κυβέρνηση που διαιωνίζει τη φτώχεια, ακριβώς για να δικαιολογήσει την ύπαρξή τους προσποιούμενος ότι βοηθά τους φτωχότερους.
Εξάλλου, αν δεν υπήρχε νομισματικός πληθωρισμός που δημιουργήθηκε από τις κυβερνήσεις, οι τιμές θα έτειναν να μειώνονταικαθώς η παραγωγικότητα της οικονομίας αυξανόταν και το βιοτικό επίπεδο θα ανέβαινε.
Συμπερασματικα ο πληθωρισμος είναι ενας εμμεσος φορος που πληττει επιχειρησεις και την μεσαια ταξη.Τα φτωχοτερα λαικα στρωματα με την πολιτικη επιδοματων καλοπερνάνε και εγιναν ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΑΝΙ για την μεσαια ταξη.
Οι αξιοπρεπείς άνθρωποι της μεσαιας ταξης ,μπορούν και πρέπει να αντισταθούν σε έναν κόσμο οργανωμένο γύρω από την πολιτική και να αποδοκιμάζουν την πολιτικοποιημένη κατάσταση.
Οι απλοί Πολίτες δεν θέλουν να ζήσουν πολιτική ζωή που οι προσωπικές και επαγγελματικές τους σχέσεις να καθορίζονται από αυτό το τρομερό περιβάλλον.
Αλλά η πολιτική ενδιαφέρεται για εμάς, λέει ο λόγος. Άρα οπλιζόμαστε με μια ξεκάθαρη κοσμοθεωρία, αφήνουμε στην άκρη παιδαριώδη πράγματα και δεν αποδεχόμαστε ποτέ τις πολιτικές δηλώσεις στην ονομαστική τους αξία.
Το “Δεν σας πιστεύουμε” είναι πάντα η προεπιλεγμένη θέση και αυτό αφορα ολους στη ΒΟΥΛΗ.
Υ.Γ Μια …απορια : «Ο Μητσοτάκης είναι ανόητος και η λέξη ανοησία δεν είναι προσβολή, είναι κατάσταση. Όταν έχεις 158 βουλευτές, όταν έχει 10 μονάδες προβάδισμα στις εκλογές, όταν σου μετράνε τις τραγωδίες ως ευνοϊκές συγκυρίες και σε αφήνουν να κάνεις 7,5 δισ. αναθέσεις, τι θες τις…. υποκλοπές;»
Δεν εχει ξαναγινει παγκοσμιως ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΙΚΑ την αντιπολιτευση…Συριζα και αμφοτεροι να μην μπορουν.
Ο Αλ Τσιπρας παιζει τα ρεστα του ,θα χασει παλι και…δρομο.
Η Μεσαια ταξη ανεδειξε τον Συριζα και την εχασε δια παντος γιατι την προδωσε.Οι αδιευκρίνιστοι,αμεταφραστοι της ανυπαρκτης αντιπολιτευσης ας το καταλαβουν.
Ο Πρωθυπουργος κ Κυρ Μητσοτακης ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ της Πολιτικης.