Δεν θα επιτρέπονται τελικά εξορυκτικές δραστηριότητες στις ζώνες προστασίας των περιοχών του Δικτύου Νatura 2000. Η σχετική πρόβλεψη υπήρχε στο νομοσχέδιο για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση, δεν περιλήφθηκε όμως στο τελικό κείμενο που κατατέθηκε στη Βουλή, ύστερα από τη θύελλα αντιδράσεων.
Από τον Βασίλη Παπακωνσταντόπουλο
Ο Κώστας Σκρέκας αφαίρεσε και κάποιες ακόμα δραστηριότητες από τις Ζώνες Απόλυτης Προστασίας της Φύσης και Προστασίας της Φύσης, κάτι όμως που απέχει πολύ από την απόσυρση του νομοσχεδίου, που ζητούσαν περιβαλλοντικές οργανώσεις, χωροτάκτες, πολεοδόμοι και επιστημονικοί φορείς.
Το αίτημα να δοθεί περισσότερος χρόνος για να αξιολογηθεί επιστημονικά το νομοσχέδιο και να υπάρξει μεγαλύτερη δημόσια διαβούλευση δεν εισακούστηκε από τον υπουργό Περιβάλλοντος. Αρκεί να αναφέρουμε ότι το νομοσχέδιο κατατέθηκε στη Βουλή μία ημέρα μετά τη συνάντηση του κ. Σκρέκα με τους εκπροσώπους των περιβαλλοντικών οργανώσεων και μόλις τρεις ημέρες μετά την ολοκλήρωση της δημόσιας διαβούλευσης. Προφανώς ο κ. Σκρέκας ήθελε να προλάβει να ψηφιστεί το νομοσχέδιο προτού κλείσει η Βουλή, την άλλη Παρασκευή.
Ενα νομοσχέδιο 178 άρθρων, που, πέρα από τις ρυθμίσεις για το Δίκτυο Νatura 2000, περιλαμβάνει διατάξεις για τα δασικά αυθαίρετα (οικιστικές πυκνώσεις), τους δασικούς χάρτες, τις οικοδομικές άδειες, τα υδατορέματα, τον πολεοδομικό σχεδιασμό στο Μάτι (παράταση έως τον Νοέμβριο), ακόμα και για τα ανθοπωλεία της Βουλής. Επίσης, περιορίζεται ακόμη περισσότερο η σημασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, δίνεται η δυνατότητα στους περιβαλλοντικούς ελεγκτές να αμείβονται απευθείας από τους ελεγχομένους, ενώ προχωρά και σε μειώσεις των επιβαλλόμενων προστίμων για περιβαλλοντικές παραβάσεις. Ειδική αναφορά γίνεται στα Υπεράκτια Αιολικά Πάρκα, ορίζοντας για πρώτη φορά τη διαδικασία έκδοσης της άδειάς τους και την ανταγωνιστική διαδικασία επιλογής επενδυτή.
Σε σχέση με το κείμενο που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση αφαιρέθηκαν ορισμένες κραυγαλέες δραστηριότητες στις δύο πρώτες ζώνες των περιοχών Natura 2000. Συγκεκριμένα, στις Ζώνες Απόλυτης Προστασίας της φύσης δεν περιλήφθηκαν στο τελικό σχέδιο νόμου τα εξής:
α) Γραμμικές υποδομές μεταφορών, ιδίως οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, οδοί ήπιας κυκλοφορίας, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, πλατείες, μονοπάτια και θαλάσσιοι διάδρομοι,
β) εγκαταστάσεις ύδρευσης, εξαιρουμένης της αφαλάτωσης, εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και μετεωρολογικών παραμέτρων, με τον αναγκαίο εξοπλισμό και τις συναφείς εγκαταστάσεις, υπέργειων ή υπόγειων,
γ) έργα πρόληψης ή αντιμετώπισης της υφαλμύρωσης των υπόγειων υδάτων ή εδαφών,
δ) έργα προστασίας από διάβρωση, κατολισθήσεις και στήριξη εδαφών,
ε) έργα που αφορούν την αποκατάσταση και βελτίωση των υδατοαποθεμάτων.
Στις περιοχές αυτές θα επιτρέπεται μόνο η κατοικία για προσωπικό ασφαλείας και εργαζομένους για την εξυπηρέτηση της προστασίας και της βέλτιστης διαχείρισης του προστατευτέου αντικειμένου αποκλειστικά σε υφιστάμενες κτιριακές υποδομές, η επιστημονική έρευνα για την προστατευόμενη περιοχή, ενώ εμμέσως επιτρέπονται η ελεύθερη βόσκηση και η ερασιτεχνική αλιεία.
Οσον αφορά τη Ζώνη Προστασίας της φύσης, αφαιρέθηκαν τελικά από τις επιτρεπόμενες χρήσεις:
α) η εξορυκτική δραστηριότητα,
β) τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις του ν. 4276/2014 (Α’ 155), ήπιας τουριστικής ανάπτυξης.