Ανακοινώθηκε συμφωνία Ρωσίας και Ουκρανίας,με παρατηρητή από τον ΟΗΕ,
για την ελεύθερη διακίνηση σιτηρών, στην Κωνσταντινούπολη. Πού αλλού; Και υπό το βλέμμα του Ερντογάν. Αλιώς ή αλλού θα ήταν αδύνατον να συμφωνήσουν. Ερντογάν είναι αυτός. Ποιός να ξέρει τι παίζεται, και τί θα ακολουθήσει, τη μεσιτεία του Τούρκου, που όλα δείχνουν να αναλαμβάνει κοινός εμπορικός αντιπρόσωπος των δύο εχθρών.
Τώρα τι δουλειά είχε και ο ΟΗΕ ένεκα Γκουτιέρες στο αλισιβερίσι, γιατί περί αυτού πρόκειται, άγνωστον.
Η Ιστορία λοιπόν που θέλει την Ρωσία με την Οκρανία να έχουν γεννηθεί «Σιαμαίες»,με την πτώση της ΕΣΣΔ και διάλυση αυτής, αυτές οι δύο χώρες διαχωρίστηκαν
λειτουργώντας ως Δίδυμες αδελφές. Μετά όμως λίγο καιρό τα τα δύο «δίδυμα» απομακρύνθηκαν το ένα από το άλλο, λόγω διαφορετικών αντιλήψεων. Κάτι όπως στη Ελλάδα με τον εμφύλιο…τότε.
Σήμερα βλέπουμε και όλος ο κόσμος βλέπει το κακό που γίνεται. Ξεκίνησε από τους Ρώσους ζητώντας πίσω εδάφη που ως λέγουν ήταν δικά τους και τα παραχώρησαν στη Ουκρανία …..τότε λόγω μιας «αδελφοσύνης» που όλοι βλέπουμε τι είναι οι αδελφοσύνες όταν υπεισέρχονται οι γνωστοί παράγοντες. Η Οκρανία αρνήθηκε, τα γνωστά εδάφη, να τα δώσει πίσω, και η Ρωσία ανταπάντησε, δεν τα δίνεις εσύ; Τα παίρνω εγώ!
Η Αμερική όμως δεν παρενέβη όπως στην Κορέα, και όχι μόνον, και ο πλανήτης ζεί αυτό που ζεί.
Ο Ερντογάν βρήκε ευκαιρία ανέλπιστη, έτσι νομίζει, και κοιτάζει πως θα λύσει τα οικονομικά του ίνα επανεκλεγεί. Η Δύση επι αυτών φρονεί αυτά που βλέπουμε, και πράττει αυτά που βλέπουμε. Οι δε Τούρκοι «έμποροι των Εθνών». Ας περιμένουμε να δούμε την ανοχή των ΗΠΑ, δηλ. του Λ. Ο. που αρχίζει να τραμπαλίζεται, με άγνωστο κίνητρο.
Προς το παρόν ενισχύει το νόμισμά του. Επόμενο ήταν αυτό από μια Ευρώπη ευρισκόμενη πρό του κινδύνου ακόμα και της ύπαρξής της είτε σαν σύνολο, είτε κατά μόνας. Συντόμως θα το ζήσουμε. Προς το παρόν «αγάντα Ρόμμελ» η πασίγνωστη στον Έλληνα κραυγή του μαυραγορίτη της κατοχής, στά Τούρκικα σήμερα. Πάλι θα το ζήσουμε αφού μας ζητούν προετοιμασία.
Τουτέστιν ξαναγυρίστε στα παρατημένα σας χωράφια να ξανασπείρετε διότι ο Οκτώβρης δεν αργεί, και είναι μόνο μια φορά τον χρόνο.