Σειστηκε η Ικαρια στην ομιλία Τσιπρα: Να απαλλαγούμε από το ζόφο του καθεστώτος Μητσοτάκη

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τη συγκίνησή του που βρίσκεται στο «κόκκινο νησί των πέτρινων χρόνων», στην Ικαρία εξέφρασε ο Αλέξης Τσίπρας ξεκινώντας την ομιλία του στο λιμάνι του Ευδήλου.

Χαιρετίζοντας τους αγώνες που δόθηκαν στο παρελθόν για τη δημοκρατία από τους Ικαριώτες και τους εξόριστους στο νησί, υπογράμμισε πως «είναι διαφορετική, ευτυχώς, σήμερα η κοινωνία μας. Κι αυτό χάρη στους αγώνες του δημοκρατικού λαού, της Αριστεράς, όλων όσοι αντιτάχθηκαν σε χούντες και τρομοκρατία, σε εκλογικά πραξικοπήματα και βία, για να φωτίσει την πατρίδα το φως της δημοκρατίας», είπε χαρακτηριστικά, τονίζοντας, ωστόσο, πως «παρ’ όλα αυτά η πολιτική και κοινωνική αναμέτρηση ανάμεσα στη πρόοδο και τη συντήρηση, ανάμεσα στη παράταξη της κοινωνικής προστασίας και αυτή των ιδιωτικών συμφερόντων, στη παράταξη της πατριωτικής ευθύνης και σε αυτή της κύβδιλης εθνικοφροσύνης, είναι διαρκής, συνεχίζεται και εξελίσσεται σε διαφορετικές βέβαια συνθήκες».

Αναφέρθηκε, συγκεκριμένα στην έξοδο από τα μνημόνια για την οποία όπως είπε, «έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν μάχη για να συκοφαντήσουν, αν και παρέδωσαν μια χώρα λεηλατημένη με ανθρωπιστική κρίση, με άδεια ταμεία και υποχρεώσεις 21 δις ευρώ το χρόνο προς στους δανειστές».

«Και εμείς τους αφήσαμε τη χώρα έξω από τα μνημόνια, με συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης, με 37 δις ασφάλεια στα ταμεία και το χρέος ρυθμισμένο. Και έχουν το θράσος να μας κουνάνε το δάχτυλο», σημείωσε και συνέχισε με αναφορές στη Συμφωνία των Πρεσπών, που ενώ, όπως είπε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, «διασφάλισε τα εθνικά μας συμφέροντα, μαζί με την ακροδεξιά μας κατηγορούσαν για προδότες», αλλά και στον πόλεμο στην Ουκρανία, επιρρίπτοντας «προσωπική ευθύνη στον πρωθυπουργό που ασκεί ΙΧ εξωτερική πολιτική».

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα της ομιλίας Τσίπρα:

Εκλογές:
«Να απαλλαγούμε από το ζόφο του καθεστώτος Μητσοτάκη. Τρία χρόνια αρκετά, δεν θα γίνουνε εφτά. Το πρώτο και αναγκαίο βήμα για την πολιτική αλλαγή που χρειάζεται η χώρα είναι η μεγάλη, αναμφισβήτητη, εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ με απλή αναλογική …

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντί να ασχοληθεί με το πώς θα σταματήσει η λεηλασία, το μόνο που τον ένοιαξε ήταν να οργανώσει ένα σχέδιο εξαπάτησης των πολιτών.

Να πάει σε πρόωρες κάλπες μπας και προλάβει να ξεγελάσει τους πολίτες και προλάβει τα χειρότερα. Άνοιξε λοιπόν ο ίδιος όλο το προηγούμενο διάστημα τη διαδικασία πρόωρων εκλογών. Με δηλώσεις, με απανωτές πανηγυρικές ανακοινώσεις υποψηφίων του κόμματός του. Με διαρροές σε φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ με την ημερομηνία των εκλογών. Με το κάλεσμα των υπουργών και των βουλευτών του να αφήσουν το κυβερνητικό έργο και να ριχτούν στη μάχη του σταυρού.

Ωστόσο, στον πρωθυπουργό ήρθαν τα αληθινά μαντάτα από τις αληθινές μετρήσεις της κοινής γνώμης. Όχι εκείνες που δημοσιεύουν τα κανάλια της προπαγάνδας. Τις άλλες, που δε δημοσιεύονται. Και είδε ότι είναι πια πολύ αργά για να παραπλανήσει την ελληνική κοινωνία. Και άρχισε να παριστάνει τον υπεύθυνο …

Αληθινά εθνικά, κοινωνικά και πολιτικά υπεύθυνο είναι η σοβαρότητα. Η πολιτική σοβαρότητα. Που παίρνει υπόψη σε κάθε στιγμή την κοινωνία και όχι την επικοινωνία. Αυτή την αρετή, λοιπόν, οι πρακτικές τριών χρόνων διακυβέρνησης έδειξαν ότι δεν την έχει ο κύριος Μητσοτάκης. Ακόμα χειρότερα. Δεν προσπάθησε ποτέ να την αποκτήσει. Ποτέ, ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της πατρίδας. Είτε στην πανδημία, είτε στην κρίση της ακρίβειας, είτε στην εξωτερική πολιτική έδειξε πόσο απέχει από αυτή.

Μοναδική του έγνοια του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν και είναι να οργανώσει ένα πρωτοφανές δίκτυο προπαγάνδας, ένα δίκτυο ενημέρωσης που αφετηρία του είναι το Μέγαρο Μαξίμου.

Να οργανώσει ένα δίκτυο παραποίησης αλήθειας με χρήματα του λαού, για να εξυπηρετεί όχι τα εθνικά, ούτε καν τα κομματικά, αλλά τα προσωπικά του συμφέροντα. Και τα συμφέροντα των λίγων φίλων του, που τα ΑΦΜ τους καταδυναστεύουν ολόκληρα τη χώρα.

Αν υπάρχει μια αδήριτη, ζωτική, ζωής και θανάτου θα έλεγα, εθνική ανάγκη, για τον τόπο. Να τελειώσουμε πριν είναι αργά με τον κύριο Μητσοτάκη, το καθεστώς του και τους φίλους και σπόνσορές του. Να φύγουν για να ανοίξει ο δρόμος προόδου για την χώρα. Με συναίσθηση της δύσκολης ευθύνης, που κανείς δεν μπορεί να ξεπερνάει με επικοινωνιακή ελαφρότητα, ότι βρισκόμαστε σε μια ιστορική περίοδο, που οι προκλήσεις θα είναι διαρκείς.

Σε μια περίοδο που απαιτεί πολιτική ηγεσία που ξέρει και θέλει να ακούει την κοινωνία. Να συζητάει με τους αποδέκτες της πολιτικής της. Που ξέρει και μπορεί να πάρει τις αποφάσεις που πρέπει. Να υπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον. Που ξέρει και μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή της ασφάλειας και της προοπτικής για τους πολίτες αυτής της χώρας. Που ξέρει και μπορεί να εγγυηθεί την επιστροφή του αισθήματος δικαίου σε αυτό τον τόπο. Να προχωρήσουμε μπροστά».

Novartis:
«Πριν λίγες μέρες, επιβεβαιώθηκε με τη σφραγίδα της Δικαιοσύνης μια πρωτοφανής απόπειρα όχι μόνο να συγκαλυφθεί το σκάνδαλο της Novartis, αλλά και να οδηγηθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ως σκευωροί όσοι τόλμησαν να συμβάλουν στην αποκάλυψή του. Να εξοντωθούν πολιτικά και ηθικά εισαγγελείς, μάρτυρες, δημοσιογράφοι ως συμμορίτες και σκευωροί.

Ο ίδιος ο Μητσοτάκης ευτελίζοντας τον ρόλο του ως πρωθυπουργού, από το βήμα της Βουλής περιφρονώντας τη διάκριση των εξουσιών, και ταπεινώνοντας τη Δικαιοσύνη, κήρυξε με τα χειρότερα λόγια ως ένοχους τους δημοσιογράφους που ο ίδιος είχε εμπλέξει σε αυτήν την περιπέτεια της δίωξης.

Μίλησε για υπόκοσμο, για δολοφόνους, για συμμορίτες. Και όταν το ανώτατο δικαστικό συμβούλιο αποφάνθηκε με αμετάκλητο βούλευμα πως δεν υπήρξε καμία σκευωρία, ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες ήταν πλέον αξιόπιστοι γιατί αυτοί καθοδήγησαν την έρευνα του FBI, όταν η δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι οι εισαγγελείς αδέκαστοι και οι δημοσιογράφοι αθώοι, δεν είχε τη στοιχειώδη ευθιξία και το στοιχειώδες πολιτικό θάρρος να ζητήσει μια συγγνώμη. Από όσους κατεδίωξε άδικα αλλά και από όλους τους Έλληνες, που μπροστά στα μάτια τους επιχείρησε να δολοφονήσει ηθικά αθώους.

Και τι μένει, τι απαιτεί η δημοκρατία και η δικαιοσύνη, μετά από αυτό; Να φτάσει επιτέλους το μαχαίρι στο κόκκαλο. Να μάθει όλη η Ελλάδα την αλήθεια. Γιατί τώρα που τελικά και με τη βούλα της δικαιοσύνης δεν υπάρχει σκευωρία, αυτό που μένει είναι το σκάνδαλο της Novartis. Το σκάνδαλο που ζητά απαντήσεις όσα χρόνια και αν περάσουν. Ποιοι δωροδοθήκαν; Ποιοι εμπόδισαν τους δικαστές; Ποιοι και γιατί θέλουν να κρύψουν την αλήθεια; Από πού αποκτήθηκαν αυτά τα τεράστια αδιευκρίνιστα ποσά;

«Δεν θα ησυχάσουμε αν δεν φτάσει αυτή η υπόθεση μέχρι τέλους. Όχι γιατί έχουμε κάποια προσωπική μανία αλλά γιατί σε αυτό το τόπο το κράτος δικαίου, η δημοκρατία και η δικαιοσύνη δε θα ηττηθούν. Βασική δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ είναι να επιστρέψει η δικαιοσύνη στον τόπο».

Turkaegean:
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης την Τετάρτη στη Βουλή με γελάκια και μισόλογα και χθες σε μία συνέντευξή του στον Σκάι, μας ενημέρωσε ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Γιατί αίφνης ανακάλυψε ότι όλα αυτά που μέχρι χθες ο ίδιος προωθούσε και προετοίμαζε, οι πρόωρες εκλογές δηλαδή είναι ανεύθυνη εθνικά επιλογή. Ξαφνικά θυμήθηκε την εθνική ευθύνη, ο άνθρωπος που πριν από 4 χρόνια στη Βουλή ωρυόταν ότι πουλήσαμε τη Μακεδονία για τις συντάξεις. Ο άνθρωπος που έβλεπε το Oruc Reis να περιδιαβαίνει το Αιγαίο και αποφαινόταν ότι το σπρώχνει ο αέρας. Ο άνθρωπος του Turkaegean».

Πολιτικό αδιέξοδο, πολιτική αστάθεια:
«Αυτό που ανακάλυψε ξαφνικά ο κος Μητσοτάκης, όμως, δεν είναι η εθνική ευθύνη αλλά το πολιτικό του αδιέξοδο. Μας λέει ότι δε θέλει κυβέρνηση από την κάλπη της απλής αναλογικής. Αλλά η αλήθεια είναι ότι δε μπορεί να φτιάξει κυβέρνηση από τη κάλπη της απλής αναλογικής. Μας λέει ότι η απλή αναλογική γεννά πολιτική αστάθεια. Ενώ η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας πολιτικής αστάθειας στη χώρα.

Ποτέ άλλοτε πρωθυπουργός δεν ταυτίστηκε τόσο με την πολιτική αστάθεια, αφού ποτέ άλλοτε δεν υπήρξε εν ενεργεία πρωθυπουργός που να ομολογήσει πως δεν μπορεί να είναι πρωθυπουργός από την επόμενη κάλπη. Μας λέει, επίσης, ότι δε θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας, ενώ και η δικιά του είναι κυβέρνηση συνεργασίας. Δεν κυβερνά μόνος. Κυβερνά αγκαλιά με τα συμφέροντα. Που καθορίζουν αποκλειστικά την οικονομική πολιτική. Μας λέει, τέλος, ότι δεν ψάχνει δημοσκοπικό ξέφωτο αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχει δημοσκοπικό ξέφωτο. Οι εξελίξεις δεν είναι πια στα δικά του τα χέρια. Και κρύβει τη φθορά του πίσω από προφάσεις. Και προσπαθεί να παριστάνει τον δήθεν εθνικά υπεύθυνο».

ΔΗΜΟΦΙΛΗ