Της Όλγας Κεφαλογιάννη
Υποψήφια Βουλευτής Α’ Αθηνών ΝΔ
Η Αθήνα βιώνει δύσκολες, οριακές καταστάσεις. Η ποιότητα ζωής των πολιτών υπονομεύεται από την ανεξέλεγκτη εγκληματικότητα, την υποβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος, την ανεπάρκεια δημόσιων χώρων, την παράδοση του Ιστορικού Κέντρου –και πολλών πλέον από τις γειτονιές- στα ναρκωτικά, τη γκετοποίηση, την πορνεία, την επαιτεία και το παραεμπόριο.
Το θέτω και διαφορετικά… Αν η ποιότητα ζωής εξαρτάται σε ένα βαθμό από την ελεύθερη άσκηση δικαιωμάτων, τότε οι Αθηναίοι έχουμε πράγματι πολύ μεγάλο πρόβλημα. Το δικαίωμα στη δημόσια ασφάλεια καταλύεται από το διαρκή φόβο της εγκληματικότητας. Το δικαίωμα στην ελεύθερη εργασία υπονομεύεται από συνεχείς διαδηλώσεις, που διεξάγονται χωρίς κανόνες και ‘νεκρώνουν’ τις μετακινήσεις. Το αυτονόητο δικαίωμα εμπόρων και επιχειρηματιών να λειτουργούν τις εργάσιμες ώρες τις επιχειρήσεις τους –για τις οποίες πληρώνουν φόρους και έκτακτες εισφορές- καταστρατηγείται.
Η πορεία προς τον «κατήφορο» ξεκίνησε το Δεκέμβριο του 2008, όταν δημιουργήθηκε ένα πολύ κακό προηγούμενο για τις ομάδες βανδάλων που έκτοτε δρουν ανεξέλεγκτα και εκμεταλλεύονται τις διαδηλώσεις για να κάνουν καταστροφές. Σήμερα, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η διεξαγωγή διαδήλωσης σημαίνει ότι στους πιο κεντρικούς δρόμους, όπως στη Σταδίου, την Ακαδημίας, την Ερμού και την Πανεπιστημίου, καταστήματα και επιχειρήσεις κατεβάζουν ρολά ακόμα και σε ώρες αιχμής. Η Αθήνα, κυριολεκτικά, έγινε ‘όμηρος’ των διαδηλώσεων.
Τα αποτελέσματα είναι δραματικά. Οι ευκαιρίες ανάπτυξης και ευημερίας λιγοστεύουν. Ο εμπορικός και επιχειρηματικός κόσμος φεύγει προς τα προάστια. Στο κέντρο πρωταγωνιστούν τα λουκέτα και τα ενοικιαστήρια. Ακόμα και ιστορικά ξενοδοχεία της πόλης, συνδεδεμένα με την ιστορία και την ταυτότητά της, έκλεισαν. Όπου έκλεισαν μαγαζιά και ερήμωσαν οι δρόμοι, εμφανίστηκαν άστεγοι, επαίτες, πιάτσες ναρκωτικών, πορνείας και μικροεγκληματικότητας.
Παρά τις διαρκείς εκκλήσεις μας, δεν λήφθηκαν μέτρα. Ότι έγινε, έγινε αποσπασματικά και πρόχειρα, με αποτέλεσμα μεγάλα προβλήματα, όπως αυτό των ναρκωτικών, αντί να λύνεται, να μετατοπίζεται. Αρχικά ήταν εντοπισμένο γύρω από την Ομόνοια, στις παρυφές του Ιστορικού Κέντρου. Γρήγορα επεκτάθηκε σε όλο το Ιστορικό Κέντρο, στην περιοχή του Πολυτεχνείου και στα Προπύλαια, με τον πεζόδρομο της Μασαλίας, μια ανάσα από τη Νομική Σχολή Αθηνών, να είναι απροσπέλαστη ακόμα και την ημέρα.
Η διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ άφησε την Αθήνα να γίνει η μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα με «ζώνες υψηλού κινδύνου» μέσα στο κέντρο της.
Αυτό που μένει ακατανόητο, είναι γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Εμείς μιλούσαμε από τις αρχές του 2010 για τα προβλήματα. Για τα γκέτο, στα Πατήσια, την Ομόνοια, την Κυψέλη. Για το Ιστορικό Κέντρο, που ‘διώχνει’ τους κατοίκους και τους εμπόρους του. Για τον τουρισμό της Αθήνας, που δε μπορεί να αναπτυχθεί με τις συχνές καταστροφικές διαδηλώσεις, τους αποκλεισμούς ξενοδοχείων και μνημείων από συνδικαλιστές και την όλη αβίωτη πραγματικότητα που συνθέτουν στην πόλη τα συσσωρευμένα προβλήματά της.
Είναι παράλογο, αλλά δεν εισακουστήκαμε ούτε μια φορά στις προειδοποιήσεις και τις προτάσεις μας. Συμπληρώνω και κάτι ακόμα. Όποια κινητοποίηση επιχειρείται τώρα για την Αθήνα, εξυπηρετεί αμιγώς μικροκομματικά συμφέροντα με φόντο τις εκλογές. Ας μην παραπλανάται κανείς. Δεν υπάρχει καλύτερο παράδειγμα βιασύνης και προχειρότητας, από τη διακίνηση ναρκωτικών, την πορνεία και το παραεμπόριο. Μόλις ‘χαλαρώσει’ η αστυνόμευση, το πρόβλημα επιστρέφει….
Όλα αυτά, συνηγορούν στο ότι χρειάζεται μια άλλη Στρατηγική για την Αθήνα. Με όραμα, συγκεκριμένους στόχους και μέτρα για την ασφάλεια, την αναβάθμιση του Ιστορικού Κέντρου, την προστασία των εμπόρων από το παραεμπόριο, την τουριστική ανάπτυξη και την εισαγωγή κανόνων στις διαδηλώσεις. Εμείς, στη ΝΔ, είμαστε έτοιμοι για το νέο ξεκίνημα. Έχουμε την πρόταση που χρειάζεται. Προπαντός, δεν συμβιβαζόμαστε με την Αθήνα της κρίσης. Διεκδικούμε, και θα πετύχουμε, την Αθήνα της ανάπτυξης, της ευημερίας και της ποιότητας ζωής.