Φαίνεται μου ήτανε γραφτό, μετά τους τόσους αγαπημένους μου που ξεκίνησαν με δικά μου τραγούδια την καριέρα τους, Κηλαηδόνης, Μητροπάνος, Ψαριανός, Ζευγάς, κλ.π. αλλά και τόσους ακόμη αγαπημένους που δουλέψαμε μαζί και με τραγούδησαν και δεν είναι πια ανάμεσά μας, θυμάμαι τώρα κάποιους, ο Σπάρτακος, ο Βασίλης Κουμπής, ο Άκης Λυμούρης, ο Μωράκης, ο Σπανός, ο Πουλόπουλος, ο Λάκης Παππάς, η Σακελλαρίου, η Πόλυ Πάνου, η Μοσχολιού, η Κωνσταντοπούλου, ο Ιγνατιάδης, ο Μικέλης, ο Μπονάτσος, ο Λογαρίδης, αλλά και η Βουγιουκλάκη, ο Βέγγος, ο Μπάρκουλης, ο Βοσκόπουλος και τόσες και τόσοι ακόμη, ήταν λοιπόν έτσι φερμένο απ την τύχη μέσα σε μια εβδομάδα να μου φύγουν άλλοι δυο σημαντικοί καλλιτέχνες, ο παγκόσμιος Βαγγέλης, που γράψαμε μαζί 2 τραγούδια για την Ελπίδα και ο Δάκης.. Ο Δάκης μου..
Καλοκαίρι του 1969,(ναι,τότε..) με φωνάζει ο Μίμης Πλέσσας στο στούντιό του στην οδό Ιθάκης. Και μου μιλάει για ένα καινούργιο τραγουδιστή από την Αλεξάνδρεια, που θα του κάνει ένα δίσκο και τον πιστεύει πολύ. Ο Δάκης τραγουδούσε τότε στο «Παν Μπαρ» στο Χίλτον.. Πηγαίνω κρυφά και τον ακούω, φεύγω, και λέω του Μίμη: «Είναι κούκλος και φωνάρα. Καταρχήν θα τον αρραβωνιάσουμε στην Κηφισιά με όλα τα κορίτσια της Ελλάδας..»
Και του έγραψα τα 4 τραγούδια που σας παραθέτω στο τέλος. Από τότε ο Δάκης εκτοξεύτηκε, κυρίως με την «Κηφισιά» και δεθήκαμε με μιαν στερεή φιλία.. Ζήσαμε αρκετά και χαριτωμένα πράγματα, αλλά δεν είναι για εδώ τώρα.. Για μένα ο Δάκης, υπήρξε ένας άγγελος που κατέβηκε για να μας τραγουδήσει. Και μαζί με μας, πενθούν παράλληλα και η Ομορφιά με την Ευγένεια που χάσανε κι οι δύο τους ένα από τα γνησιότερα παιδιά τους.
Τα τέσσερα τραγούδια μου με τον Πλέσσα για τον Δάκη, που τα ακούμε στη μνήμη του, είναι:
ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΗΝ ΚΗΦΙΣΙΑ:
ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 18:
ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ:
ΜΙΚΡΗ ΑΝΕΜΩΝΑ: