Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η οποία συνεχίζει να «ματώνει» την ελληνική κοινωνία, μια νέα υγειονομική πρόκληση έρχεται να χτυπήσει την πόρτα της χώρας μας.
Πρόκειται για την οξεία ηπατίτιδα και η ανησυχία που προκαλεί είναι ίσως εφάμιλλη με αυτήν του κορωνοϊού. Και αυτό όχι γιατί τα κρούσματα οξείας ηπατίτιδας είναι πιο θανατηφόρα από τον κορωνοϊό, αλλά επειδή χτυπούν τα μικρά παιδιά και ακόμα και σήμερα παραμένει άγνωστο τι είναι αυτό που έχει προκαλέσει την έξαρση των κρουσμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη.
Η ανησυχία αυτή, μάλιστα, παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν γίνεται αντιληπτό πως το ελληνικό κράτος είναι παντελώς απροετοίμαστο μπροστά σε αυτή τη νέα κρίση και, επί της ουσίας, εξαρτημένο από την ενίσχυση τρίτων κρατών, όπως η Ιταλία. Και αυτό διότι μόνο εκεί γίνονται πλέον οι μεταμοσχεύσεις ήπατος των παιδιών που πιθανώς θα νοσήσουν.
Η κατάσταση αυτή, λοιπόν, δεν μπορεί παρά να προκαλεί ανησυχία και πανικό, καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε έναν «αόρατο εχθρό», που δεν ξέρουμε πώς εμφανίστηκε, δεν ξέρουμε πώς να τον αντιμετωπίσουμε αλλά, κυρίως, αγνοούμε αν το ελληνικό κράτος είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει μια πιθανή έκρηξη κρουσμάτων.
Στο σκοτάδι
Ακόμα και σήμερα η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα προβαίνει μόνο σε εικασίες για τα αίτια που εξηγούν την έξαρση των κρουσμάτων. Σίγουρες απαντήσεις δεν υπάρχουν… Ενδεικτικό είναι πως ο γνωστός παιδίατρος Σπύρος Μαζάνης, σε ερώτηση για το πώς μεταδίδεται η συγκεκριμένη μορφή ηπατίτιδας, δήλωσε πως παραμένει άγνωστο ως αυτή τη στιγμή. «Από τη στιγμή που δεν ξέρουμε το αίτιο, δηλαδή αν είναι ιός, αν είναι κάποιο άλλο μικρόβιο, αν συνυπάρχει ο ιός με κάτι άλλο ή αν είναι δύο ιοί μαζί, δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς πώς μεταδίδεται» εξήγησε ο κ. Μαζάνης και πρόσθεσε: «Βασιζόμενοι στις εμπειρίες που έχουμε με τις ηπατίτιδες όλα αυτά τα χρόνια, ξέρουμε ότι μεταδίδονται περισσότερο με τη στοματική επαφή, δηλαδή με το σάλιο και με τις εκκρίσεις, αλλά και με τα ούρα και τα κόπρανα».
Η εμφάνιση της ηπατίτιδας προκαλεί προβληματισμό και ανασφάλεια σε πολλούς Ελληνες επιστήμονες, όπως ο καθηγητής Πνευμονολογίας Νίκος Τζανάκης, ο οποίος επιβεβαίωσε πως ακόμα και σήμερα ο συγκεκριμένος ιός παραμένει αγνώστου αιτιολογίας. «Στην Αγγλία, με περίπου 15.000.000 παιδιά, έχουν προσβληθεί περίπου 120 παιδιά, που σημαίνει ότι έχουμε έναν πολύ μικρό αριθμό μολύνσεων. Κατ’ αναλογία, εάν έρθει στην Ελλάδα το πρόβλημα, θα έχουμε 12 με 15, άντε 20 παιδιά που θα έχουν αρρωστήσει» πρόσθεσε, εκτιμώντας ότι το πρόβλημα θα είναι περιορισμένο.
Σίγουρη η έλευση του ιού
Ως αυτήν την ώρα δεν έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα κάποιο κρούσμα οξείας ηπατίτιδας. Οπως όλα δείχνουν, ο συναγερμός που σήμανε το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας, όταν μεταφέρθηκε για νοσηλεία κορίτσι 16 ετών με συμπτώματα που παρέπεμπαν σε ηπατίτιδα, ήταν άκυρος. Ωστόσο, οι ειδικοί θεωρούν πολύ πιθανό ο ιός να υπάρχει ήδη στη χώρα, ενώ θεωρείται δεδομένο ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα καταγραφεί κρούσμα, όπως παραδέχτηκε και το μέλος της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Υγείας Γκίκας Μαγιορκίνης σε τηλεοπτική συνέντευξη. «Ο ιός κατά 99% βρίσκεται ήδη στην Ελλάδα» εκτίμησε και τόνισε: «Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν θα δούμε αυτή την επιπλοκή».
Τα έως τώρα δεδομένα
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Πρόληψη και τον Ελεγχο Νόσων (ECDC), σε όλο τον κόσμο έχουν καταγραφεί περίπου 190 περιπτώσεις σοβαρής ηπατίτιδας σε παιδιά. Ο αριθμός των κρουσμάτων μπορεί να είναι μικρός, όμως το γεγονός πως πλήττει μικρά παιδιά και έχει σοβαρά συμπτώματα δεν μπορεί παρά να προκαλεί ανησυχίες.
Ο Ηλίας Μόσιαλος, παρουσιάζοντας έκθεση με τις υποθέσεις των Βρετανών ερευνητών (με σειρά από την πιθανότερη προς τη λιγότερο πιθανή), συνόψισε τα μέχρι στιγμής δεδομένα που οι επιστήμονες έχουν στα χέρια τους:
1. Κάποιος -ακόμα αδιευκρίνιστος- παράγοντας που επηρεάζει τα μικρά παιδιά, που ή καθιστά τις λοιμώξεις από αδενοϊό πιο σοβαρές από ό,τι συνήθως ή προκαλεί την προκειμένη ανοσοπαθολογία. Αυτός ο ενισχυτικός παράγοντας μπορεί να είναι:
Α. H ευαισθησία, για παράδειγμα, λόγω έλλειψης προηγούμενης έκθεσης στο παθογόνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Β. Προηγούμενη λοίμωξη κορωνοϊού ή άλλη λοίμωξη.
Γ. Διπλή / ταυτόχρονη λοίμωξη, π.χ., με κορωνοϊό.
Δ. Εκθεση σε τοξίνη/ες, φάρμακα ή άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες.
2. Μια νέα παραλλαγή αδενοϊού, με ή χωρίς συνεισφορά από κάποιον ενισχυτικό παράγοντα.
3. Ενα νέο παθογόνο που είτε δρα μόνο του είτε ως ταυτόχρονη λοίμωξη.
4. Μια νέα παραλλαγή του κορωνοϊού.