Η εβδομάδα αυτή που κάθε χρόνο τη ζούμε και όσοι πιστοί γιορτάζουν πραγματεύεται στο τί μπορεί να πάθει ένας αθώας διαβίωσης και προσφοράς στους συνανθρώπους του άνθρωπος, από αυτούς που μάχονται και για δικούς τους λόγους είς έκαστος,τους αυτήν εορτάζοντες.
Όπλο τους δέ, είναι αυτό που ως οι ίδιοι λένε ότι είπε,μα που ποτέ ο ίδιος δεν είπε: «Υιός του Θεού». Αντ αυτού έλεγε ο υιός του Ανθρώπου. Με δυό λόγια αυτό το συμπέρασμα βγαίνει από την απόκριση που έδωσε στους αυτόν ακολουθούντες όταν του ζητήθηκε να τους μάθει μια προσευχή. Αυτή λοιπόν η απόκριση,ως αυτή διεσώθη, αρχίζει λέγοντας «Πάτερ ημών…..» το η με ήτα, δηλ. «μας..».
Συνεπώς κατ αυτόν όλοι παιδιά καί αξεχώριστα του ίδιου
πατέρα. ΟΛΟΙ.
Όμως ίσως η αιτία της κατ’ αυτού μομφής να είναι άλλη. Η χωρίς αντάλλαγμα
παροχή. Αγνή και Αθώα.
Τώρα όσον αφορά την Ανάσταση αυτού,……. ας
βρουν αυτούς που την έζησαν, τους Ρωμαίους στρατιώτες φρουρούς,
οποίοι και την μετέφεραν στην Ρώμη, και οι οι σφαγές που ακολούθησαν από τους επ´ ανταλλάγματι «προσφέροντες» χαρίζοντάς της το προσωνύμιο Αγία Πόλη από το χυμένο εκεί αίμα αθώων.