Αποσπάσματα από ημερολόγιο και βιβλία του φίλτατου μου Τομεάρχη της ΕΟΚΑ Ρένου Κυριακίδη, του Ρωμανού της Πιτσιλιάς, με πρόσθετες πληροφορίες και σχόλιααπό Αντώνη Αντωνά.
Ενδεικτικά:
Ο 17χρονος μαθητής, αγωνιστής, ποιητής Ευαγόρας Παλληκαρίδης, όταν δικαζόταν από τους Άγγλους δυνάστες δικαστές τους είπε ..Ξέρω ότι θα με κρεμάσετε…ζητώ την Ελευθερία και τίποτα άλλο..( 14 Μαρτίου 1957) και προσθέτει για τους συμμαθητές του … Θα πάρω μια ανηφοριά, θα πάρω μονοπάτια, να βρω τα σκαλοπάτια που παν στην Λευτεριά….Μην κλάψετε στον τάφο μου ..Δεν κάνει να με κλαίτε, λίγα λουλούδια του Μαγιού σκορπάτε μου στον τάφο μου,…Μου φτάνει αυτό μονάχα….
Γρηγόρης Αυξεντίου, ο Σταυραετός του Μαχαιρά…( 3 Μαρτίου 1957) 27 χρονών. Όταν τον περικύκλωσαν εκατοντάδες Άγγλοι και του ζήτησαν να παραδοθεί…Μολών λαβέ τους είπε και συμπλήρωσε …Γνωρίζατε πως πολεμούν οι Έλληνες, τώρα θα μάθετε και πως πεθαίνουν…
Κυριάκος Μάτσης, περικυκλώθηκες στο κρησφύγετο του στις 19 Νοεμβρίου 1958…Όταν οι εκατοντάδες Άγγλοι του φώναξαν να παραδωθεί…Μολών Λαβέ.. Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας…
Μάχη του Αχυρώνα του Λιοπετρίου, το νέο χάνι της Γραβιάς..Τα 4 περικυκλωμένα παλληκάρια στις 2 Σεπτ. 1958, Κάρυος, Παπακυριακού, Πίττας, Σαμαράς όταν οι κατακτητές τους ζητούν να παραδωθούν…Μολών Λαβέ τους απάντησαν …και σας παραδίδουμε τα παλιά μας υποδήματα όπου σας έχουμε γραμμένους…και πέταξαν στα μούτρα των Άγγλων …τα παλιά τους άρβυλα...Η μανα του Κάρυου από μακρυά τους φώναξε…Παιδιά μου σαν Έλληνες να πολεμήσετε...
Μιχαλάκης Παρίδης..ο φλογερός αγωνιστής και ποιητής, περικυκλώμενος στο κρυσφήγετο του στην Βάβλα…Όταν οι ΄πολυάριθμοι Άγγλοι, του φωνάζουν να παραδωθεί τους απαντά …Οι αγωνιστές της Ελευθερίας δεν παραδίδωνται, νικούν ή πεθαίνουν….Και έπεσε μαχόμενος στις 17 Αυγούστου 1958…
Προηγουμένως είχε πει στους συναγωνιστές του:
ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΥΓΩ. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΒΓΩ ΕΞΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΣΥΛΛΑΒΟΥΝ. ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΔΙΓΕΝΗΣ, ΠΩΣ ΘΑ ΝΟΙΩΣΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΟΥ, ΟΤΑΝ ΜΑΘΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΛΥΜΕΝΟ…; ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΟΘΩ…ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΩ, ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ …ΔΕΝ ΞΑΝΑΠΑΩ ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ….!!
Οι εθνομάρτυρες Μιχαλάκης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου οι πρώτοι απαγχονισθέντες, όταν στην αγχόνη ωδηγούντο ..από τους Άγγλους δυνάστες στα χείλη, είχαν τον Εθνικό Ύμνο και πατριωτικά εμβατήρια…Ήταν στις 10 Μαϊου 1956…
Έγραψε ο Καραολής λίγο προτού απαγχονισθεί…Με απόλυτη ψυχική γαλήνη σας στέλλω τον τελυταίο αποχαιρετισμό. Έχε γεια γλυκειά πατρίδα, δουλωμένο μου νησί, τρανή που ΄χεις και μεγάλη αδούλωτη ψυχή….
Έγραψε και ο Δημητρίου…Δεν με φοβίζει ο θάνατος, γιατί η ζωή είναι περιττή μέσα στην σκλαβιά. Λυπούμαι μόνο που δεν θα δω την Κύπρο Ελεύθερη..Ζήτω η Ελευθερία.
Ω! ΞΕΙΝ ΑΓΓΕΛΛΕΙΝ ΤΟΙΣ ΕΛΛΗΣΙ (ν) ΚΑΙ ΚΥΠΡΙΟΙΣ ΟΤΙ ΤΗΔΕ ΚΕΙΜΕΘΑ ΤΟΙΣ ΚΕΙΝΩΝ ΡΗΜΑΣΙ ΠΕΙΘΟΜΕΝΟΙ….
Είναι ελάχιστα, αλλά ενδεικτικά τα πιο πάνω και εκπροσωπούν όλους τους πεσόντες ήρωες του Απελευθερωτικού Αγώνα των Έλλήνω Κυπρίων. Αυτοί ήταν, είναι και θα είναι οι ήρωες Έλληνες της Κύπρου….
Μια επική αλλά και τραγική επέτειος ξεχασμένη και καταχωνιασμένη. 9η Μαϊου 1956. Η παλλαϊκή συμπαράσταση του απλού εύτολμου Ελληνικού λαού στον αγώνα των Ελλήνων Κυπρίων για Ελευθερία. Στις 8 Μαϊου Αγγλικό δικαστήριο στη Κύπρο που συμμετείχε και Τούρκος εισγγελέας καταδικάζει τους πρώτους εθνομάρτυρες Κυπρίους αγωνιστές Καραολή 22 ετών, και Δημητρίου 21 ετών σε θάνατο δια απαγχονισμού. Η Κύπρος σείετε από διαδηλώσεις αλλά και στην Ελλάδα ο αδελφός Ελληνικός λαός, σε όλες τις πόλεις κατά εκατοντάδες χιλιάδες κατεβαίνει στις πλατείες για να καταδικάσει τους Άγγλους και την κατοχή της Κύπρου και την απόφαση των δημίων των λαών αποικιοκρατών, να εκτελεσθούν οι ήρωες. Η φώτο είναι από την μεγαλειώδη συγκέντρωση στην πλατεία Ομονοίας. Η υποτελής τότε κυβέρνηση των Αθηνών στους Άγγλους την έπνιξε στο αίμα. 6 νεκροί Έλληνες διαδηλωτές θυσιάστηκαν υπέρ των δικαίων, του αδελφού Κυπριακού λαού……Η αντιπολίτευση τότε απαίτησε….Η κυβέρνηση του αίματος πρέπει να φύγει και καλούσε τον Καραμανλή να παραιτηθεί….Φευ! Την επόμενη μέρα οι δύο μελλοθάνατοι αγκαλιά ώδευαν προς το ικρίωμα τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο!!!!!!!
Είναι μια επική αλλά και τραγική επέτειος που πρέπει να θυμίζει την αγάπη και συμπαράσταση του απλού αδελφού Ελληνικού λαού προς την Ελληνική Κύπρο,ξεχασμένη και καταχωνιασμένη και δεν ήταν η μοναδική.
Το αντάρτικο ΕΟΚΑ 55-59. Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής με τους ηρωικούς του αντάρτες στα απόκρημνα βουνά του Τρόοδους ( Ολύμπου).
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΑΤΑΚΑΜΕΝΟ ΑΨΥΧΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΥ ΤΟΥ ΜΑΧΑΙΡΑ, ΓΡΗΓΟΡΗ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΘΑΨΟΥΝ ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΤΙΜΕΣ. ΕΤΣΙ ΠΑΡΑΔΙΔΟΝΤΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΥΠΡΙΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ..ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΜΕΤΟΥΣΙΩΝΟΝΤΑΝ ΣΕ ΑΣΒΕΣΤΕΣ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΗΡΩΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑΣ…ΚΑΙ ΝΕΚΡΟΙ ΝΙΚΟΥΣΑΝ….
ΑΓΕΡΩΧΟΙ ΚΑΙ ΕΥΤΟΛΜΟΙ ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ. Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ, ΡΕΝΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ. Ο ΡΩΜΑΝΟΣ ΤΗΣ ΠΙΤΣΙΛΙΑΣ. Η ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΥΛΙΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΑΣ.
ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΥΠΡΙΕΣ ΗΡΩΟΜΑΝΕΣ.
Ηρωϊκό τέλος απύθμενο…Οι επικοί, λυρικοί, δραματικοί ύστατοι χαιρετισμοί όλων των ηρωομάνων Ελληνίδων Κυπραιώτισσων, όταν κήδευαν τους νεκρούς ήρωες γιούς τους…Δεν γονάτισαν μπροστά στους κατακτητές…, έσκυβαν μόνο για να προσευχηθούν……….!!!
Ενδεικτικά ας δούμε τον αποχαιρετισμό της ηρωομάνας του Αυξεντίου Αντωνούς, που εκπροσωπεί όλες τις μάνες των νεκρών ηρώων. Σημειώνεται ότι οι κατακτητές Άγγλοι, φοβούμενοι την οργή του Κυπριακού λαού δεν παρέδωσαν το άψυχο κατακαμμένο σώμα του ήρωα στους συγγενείς του, αλλά το φυλάκισαν (έθαψαν) στα ιερά Φυλακισμένα Μνήματα, Και νεκροί οι ήρωες νικούσαν.… Αντέξτε να το διαβάσετε….Είναι ωδή αθανασίας.ηρωϊσμού και μεγαλείου ψυχή:
Σήμερον που σ αντίκρυσα,/τζι είδα την ζωγραφκιά σου, /( Φωτογραφία), την τόλμη σου φαντάστηκα τζιαι την παλληκαρκάν σου./ Να μεν σε πιάσου ζωντανόν ,/ τζιη ας ήταν όπως τύχει,/ αφού για την πατρίδα μας το γαίμα σου εχύθην./ Ξύπνα Γληόρη μου να δεις./ που κόντεψεν η Νίκη,/ τζιη εσένα βάλλουσιν μπροστά,/ γιατί σε σεν ανήκει./ Μια μάνα τέτοιου ήρωα,/ εν προσβολή να κλάψει,/ προσβάλλει τον λεβέντη της,/ τζιείνο που θ απολαψει./ Χαλάλιν της πατρίδος μου,/ ο γιος μου η ζωή μου,/ τζιη αφού εν παραδώθηκε,/ τζιαι έμεινε τζιαι σκοτώθηκεν,/ ας έσιει την ευτζιή μου……..
Πύρρεια δάκρυα έτρεχαν και πότιζαν τα Κυπριακά αιματόβρεχτα χώματα, από την γαλάζια λαοθάλασσα, που τον αποχαιρετούσε…., όπως συνέβαινε και με τους αποχαιρετισμούς των υπόλοιπων ηρωομάνων, όταν τους γιούς τους ήρωες αποχαιρετούσαν….
Προσθέτω…Όταν Τούρκος αξιωματικός συνεργάτης των Άγγλων, πρότεινε στον λεβεντογερο πατέρα Πλληκαρίδη να πείσει τον γιο του να προδώσει…για να γλυτώσε την αγχόνη, πήρε σαν απάντηση ένα βροντερό ΟΧΙ…κα ι η ηρωμάνα του είπε το επικό..Δεν γέννησα εγιώ , παιδί που θα το πούν προδότη, χαλάλι της πατρίδος μου το γαίμα του παιδκιού μου…..
Η μάνα του Πετράκη Κυπριανού όταν νεκρό φέραν το παιδί της…Έτσι σε ήθελα γιε μου …να έρτεις ήρωας..Καλό σου ταξίδι….
Η ηρωομάνα Φλουρεντζού Κάρυου, η μάνα που έχασε δύο παιδιά ήρωες, τον ένα πίσω από τον άλλο, σε σαράντα μέρες τον Γιώργο και Ανδρέα στην κηδεία του δεύτερου παιδιού, επικά είπε τον ύστατο χαιρετισμό…Κάθε σαράντα τζιαι ένα γιο ,/ πέμπω εις την θυσία,/ μα εν γονατώ χαμαί,/ παρακαλώ προσεύχομαι ν`αρτει Ελευθερία///
Και άλλα μύρια επικά, λυρικά, ηρωϊκά που ανεξίτηλα είναι χαραγμενά στο Χρυσό Πάνθεο της ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡΗΦΑΝΗΣ ΚΥΠΡΟΥ…και χαραγμένα θα παραμείνουν ανα τους αιώνες…
Τι άλλο ηρωικότερο, υπάρχει μετά τις ανεπανάληπτες ωδές αυτές, από τις λεβεντομάνες, που ακούγοντας τα επικά τους λόγια καταλαβαίνεις, γιατί και οι ημίθεοι γιοί τους γεννήθηκαν και πέθαναν ήρωες..
Οι Έλληνίδες Κυπραιώτισσες, τίποτα δεν έχουν να ζηλέψουν από τις ηρωικότερες πράξεις και αυτοθυσία όλων των θρυλικών Ελληνίδων, από αρχαιοτάτων χρόνων…
Σημ. Αυτός ο επικός αγώνας της ΕΟΚΑ απέδειξε ότι η ενότητα του Κυπριακού λαού, αλλά και των ηγετών του δημιούργησε ένα θαύμα, το οποίο δυστυχώς είχε και ημερομηνία λήξης….Έγραψε τότε ο μεγάλος επαναστάτης Φιντέλ Κάστρο στον Διγενή…..Συνταγματάρχα ο αγώνας σου με με έχει γοητεύσει και μαζί χρησιμεύσει ως παράδειγμα για την ελευθερία της δικής μου πατρίδας. Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Εύχομαι να βασιλεύσει επι τέλους η Δημοκρατία και δικαιοσύνη στον κόσμο....Μας τιμούσαν οι ξένοι επαναστάτες και εμείς δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε αυτή την τιμή για πάντα.
Προσθέτω για τις ηρωίδες Κυπραιώτισσες….
Στα απομνημονεύματα του ο Αρχηγός Διγενής έγραψε... «Στη Κύπρο ποτέ δεν υπήρξε γυναίκα καταδότης. Η Ελληνίς Κυπρία εφάνη αντάξια των ωραιοτέρων Ελληνικών παραδόσεων…Εις πολύ εμπιστευτικάς αποστολάς εχρησιμοποίουν το γυναικείον φύλο…… Όταν ομιλώ περί νεολαίας περιλαμβάνω τόσο τους νέους όσο και τας νεάνιδας. Αι νεάνιδαι της Κύπρου, όχι μόνο δεν υστέρησαν εις τόλμη και αυτοθυσίαν αλλά και εφάνησαν πραγματικαί Σπαρτιάτισσες, Σουλιώτισσες, Μεσολογγίτισσες……»
ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΕΝΩΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΕΛΛΑΔΑΣ.
Ο ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΣ ΠΟΘΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ, ΜΕ ΑΠΟΚΟΡΎΦΩΜΑ ΤΑ ΕΝΩΤΙΚΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΕΟΚΑ 55-59:
1921, 1930 ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟ 1950 ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕ ΤΟ 95,7 % ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. Το δημοψήφισμα ήταν εθνική ιδέα του φλογερού λάτρη της Ένωσης Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου του Β΄ και ετέθη υπό την αιγίδα του τότε Μητροπολίτη Κιτίου Μακαρίου, μετέπειτα Αρχιεπισκόπου και Προέδρου της Κύπρου, με την υποστήριξη όλων των Ενωτικών κινημάτων.
ΚΑΙ ΤΟ 1955 -1959 Ο ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ …ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, ΤΟ 1959, Η ΑΡΧΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΙΣ 11 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΣΤΗ ΖΥΡΙΧΗ ( Ξενοδ. ΝΤΟΛΤΕΡ) ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ Α. ΜΕΝΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΕΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΟΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΓΙΑ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΤΙΣ 19 ΦΕΒ. 1959 ΜΕ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΤΩΝ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΥΤΣΙΟΥΚ…….ΟΙ ΠΕΡΙΒΟΗΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΖΥΡΙΧΗΣ – ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΟΡΑΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΧΥΝΟΝΤΑΝ ΧΕΙΜΑΡΟΙ ΑΙΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ 55-59 ΕΓΙΝΑ ΟΡΜΗΤΙΚΑ ΠΟΤΑΜΙΑ…..ΚΑΙ ΤΟ 1974 ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ….ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΓΙΝΑΝ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ….ΠΡΟΔΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ Η ΚΥΠΡΟΣ ….ΑΠΟ ΑΔΕΛΦΟΥΣ…ΕΑΛΩ Η ΚΥΠΡΟΣ…….ΤΑ ΓΑΛΑΖΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΟΚΚΙΝΑ ΒΑΜΜΕΝΑ ΜΕ ΑΧΝΙΖΩΝΤΑ ΑΙΜΑΤΑ…..ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΛΙΓΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΥΡΙΑ ……
Οδυρμοί και προσευχές, λυρική απόκοσμη τραγωδία, σταλαγματιές πικρών δακρύων βρέχει, Ερυθρά η θάλασσα βάφτηκε, από αχνίζωντα αίματα, Νεκρά θάλασσα εγίνει……
Και το 1974 ακάθεκτοι οι Έλληνες Κύπριοι με όραμα την ΕΝΩΣΗ, προχωρούν με αυτοθυσία με τα σαράβαλλα τεθωρακισμένα του ΒΠΠ, με ελάχιστα πυρομαχικά κατά των εκατοντάδων σύγχρονων τανκς των μυρίων Τούρκων…Προδώθηκαν, εγκαταλείφθηκαν, κάηκε το σύνθημα της ΕΝΩΣΗΣ, κάηκαν τα παλληκάρια. Εάλω η Κύπρος.
Ακολουθώντας τις ιερές παρακαταθήκες των ένδοξων προγόνων τους, έπεσαν ηρωϊκά μαχόμενοι υπέρ πίστεως και πατρίδος και οι αγωνιστές του 1974.
Ο ΗΡΩΑΣ ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΑΣ. ΕΛΑΒΕ ΜΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΝΙΚΗΦΟΡΑ ΜΑΧΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ ΤΚ ΘΥΛΑΚΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ. ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΑΝΙΣΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΚΥΘΡΟΥ. ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΘΗΚΕ ΑΠΟ ΜΥΡΙΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ…ΚΑΝΟΝΙΟΒΟΛΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΤΑΝΚΣ, ΠΛΗΓΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΕΠΝΕΑΝ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ. ΟΣΟΙ ΑΠΕΜΕΙΝΑΝ ΣΥΝΕΛΗΦΘΗΣΑΝ, ΒΑΣΑΝΙΣΘΗΚΑΝ ΒΑΡΒΑΡΑ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΘΗΚΑΝ ΕΝ ΨΥΧΡΩ. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ Ο ΑΝΤΩΝΑΣ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΠΥΡΟΒΟΛΩΝΤΑΣ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΞΕ ….ΕΓΩ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΙΔΟΜΑΙ….( Μαρτυρίες ένορκες διαφυγόντων συμπολεμιστων του.) ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ, ΔΙΟΤΙ ΑΝ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΟΤΙ ΟΙ ΜΥΡΙΟΙ ΒΑΡΒΑΡΟΙ, ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ, ΦΥΛΑΞΑΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ.
«…Τον έχω αγαπήσει αυτόν τον τόπο. Ίσως γιατί βρίσκω εκεί πράγματα παλιά που ζουν ακόμη, ενώ έχουν χαθεί στην άλλη Ελλάδα…, ίσως γιατί αισθάνομαι πως αυτός ο λαός έχει ανάγκη από όλη μας την αγάπη και όλη τη συμπαράστασή μας.» Σεφέρης.
Και τέλος ο ήρωας Στρατηγός φίλτατος μου και αείμνηστος Γεώργιος Καρούσος, ιερή παρακαταθήκη άφησε και συμβολικά έγραψε και λάλησε….
Σαράντα χρόνια μετά, την 1η Αυγούστου 2004, στα αποκαλυπτήρια του μνημείου πεσόντων της μάχης της Τηλλυρίας, ο Στρατηγός Γεώργιος Καρούσος αναφέρει: «Σας βεβαιώνουμε, νεκροί συμπολίτες μας, ότι είμαστε έτοιμοι να λογοδοτήσουμε για τον απρόσφορο θάνατο σας. Έτοιμοι για όλα, όταν σε λίγο εκμετρώντας τον βίο μας, βρεθούμε απέναντι σας. Αλίμονο στους ανέτοιμους που ζουν με τις ψευδαισθήσεις ότι θα αποφύγουν το κολαστήριο της αδέκαστης ιστορίας, που επέρχεται ως καταλύτης και κριτής αδυσώπητος, για όσα έπραξαν εις βάρος αυτών που τους εμπιστεύτηκαν».
Σημ. Ο πίνακας στην προμετωπίδα κοινοποιηθηκε, απο την φιλοκύπρια Ελληνίδα συγγραφέας-ποιήτριαφίλη Σοφία Παπανικολάου,. Άγνωστου πατριώτη καλλιτέχνη.
Επιμέλεια του Αντώνη Αντωνά-Συγγραφέα από Ελληνική Κύπρο. www.ledrastory.com