γράφει η Φανούλα Αργυρού*
Διάβασα την συνέντευξη του Δρ. Γουίλιαμ Μάλινσον στον «Φ» 13.2.2022 της Ξένιας Τούρκη, με τίτλο « Ο ύπουλος ρόλος του Χένρι Κίσινγκερ στο ζήτημα της Κύπρου» και λυπάμαι να παρατηρήσω τα ακόλουθα.
https://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/1399437/o-ypoylos
Να τονίσω όμως, ότι αναγνωρίζω την έρευνα του κ. Μάλλινσον τον οποίο γνώριζα στο Λονδίνο μόλις την άρχισε και συναντιόμασταν στο Εθνικό Αρχείο, και στην συνέχεια πρόβαλε ορισμένα από τα σκοτεινά χαρακτηριστικά της βρετανικής και αμερικανικής πολιτικής. Παράλληλα όμως, προβληματίζει η έμφαση που δίνει στον Κίσινγκερ για τον οποίο δεν υπάρχουν χειροπιαστά στοιχεία και ενόσω παραδέχεται ότι είναι συν-υπεύθυνος (co-responsible) για την διευκόλυνση της τουρκικής επιθετικότητας το 1974 , αλλά όχι όσο συν-υπεύθυνος είναι ο βρετανός τότε ομόλογός του Τζέιμς Κάλλαχαν.
Πληθώρα τα έγγραφα που καρφώνουν την Εργατική κυβέρνηση Γουίλσον/Κάλλαχαν το 1974 και τους βρετανούς διαχρονικά. Τους «εγγυητές» της ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1960. Τους Βρετανούς σχεδιαστές της μοίρας χωρών που «κηδεμονεύουν» μέχρι σήμερα, προεξάρχοντος της μικρής μας Κύπρου. Ο Κίσινγκερ και οι ΗΠΑ δεν ήσαν και δεν είναι εγγυητές, ο Κίσινγκερ δεν υπήρχε όταν ιδρύθηκε η ΚΔ, δεν είχε σχέση με τους «σχεδιαστές» στο Φόρειν ΄Οφις και μπήκε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 1973. Μέχρι τότε οι «σχεδιαστές» Βρετανοί είχαν προνοήσει τα απαραίτητα για την δρομολόγηση της …εισβολής!
Οι Βρετανοί ήσαν που συνωμότησαν με τους Τούρκους από την δεκαετία του 1950 με τον Δρ. Νιχάτ Ερίμ προωθώντας (από το 1956) μια βρετανικής μορφής οθωμανική Δι-κοινοτικότητα. Τη διζωνικότητα οι Τούρκοι (1957). Τα διχοτομικά σχέδια Σερ Ιβον Κιρκπάτρικ και άλλων (1956-1957) που απέρριψε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ!. Την δι-κοινοτική ψευτο-ανεξαρτησία (το 1960) χέρι-χέρι με τον Δρ. Νιχάτ Ερίμ. Φόρειν ΄Οφις δύο ομόσπονδα κράτη (1.3. 1964) όπως ήθελε και η Τουρκία. Συνεννόηση με Ετσεβίτ στις 17.7.1974 στο Λονδίνο για τις δύο τουρκικές εισβολές για αλλαγή του νόμιμου της ΚΔ…
Διζωνικός χάρτης Ραούφ Ντενκτάς στη Γενεύη ΙΙ, με τον προεδρεύων Κάλλαχαν 12-13/7/74 να ζητεί από Γεώργιο Μαύρο και Γλαύκο Κληρίδη να υπογράψουν γεωγραφική ομοσπονδία. Με το Φόρειν ΄Οφις να υιοθετεί επίσημα την δι-κοινοτική, δι-ζωνική ομοσπονδία στις 16 Αυγούστου 1974και να ζητεί την υποστήριξη του Κίσινγκερ…
Συμπτωματικά τα δύο πρόσφατα άρθρα μου.
«Ο Δρ. Χένρυ Κίσινγκερ ακολούθησε την βρετανική πολιτική το 1974
Απεβίωσε ο SirCrispinTickell, εκ των πρωτεργατών της διχοτόμησης
«Τηλεφωνική συνεννόηση Κάλλαχαν/Κίσινγκερ/Φορτ – 14.8.1974
Κάθε πολίτης της ΚΔ πρέπει να γνωρίζει την ακόλουθη συνομιλία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα μια συγκαλυμμένη βρετανο-αμερικανική κατανόηση με μακροπρόθεσμες συνέπειες:
«Dr. Kissinger: Jim, ποια είναι η γνώμη σου για το πού στεκόμαστε;
Υπουργός Εξωτερικών [Callaghan]: Λοιπόν, μόλις σκεφτόμουνα – νομίζω με στρατιωτικούς όρους, σίγουρα οι Τούρκοι θα συνεχίσουν μέχρι να εξασφαλίσουν τη γραμμή που είχαν υπόψη τους στον χάρτη, και, κυνικά, ας ελπίζουμε θα την πάρουν γρήγορα.
DrKissinger: Συμφωνώ…
Callaghan: Henry, αν μπορώ να συνοψίσω την κατάσταση με δύο λόγια, νομίζω έχει ως εξής: Οι Τούρκοι έχουν καλή υπόθεση. Κατά τη γνώμη μου, αυτό τώρα μπορεί να λυθεί μόνο με τη δημιουργία μιας ζώνης. Μιας ζώνης στην οποία θα έχουν αυτονομία σε μια ομόσπονδη δημοκρατία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διαπραγμάτευση, όμως, με τη σημερινή κατάσταση, κανένας δεν μπορεί να καταφέρει οτιδήποτε με κάτι τέτοιο. Έτσι, θα έχουμε μια στρατιωτική λύση προς το παρόν, στην οποία θα αστυνομεύουν το δικό τους [ντε φάκτο] σύνορο. Θα έχουμε μια μεγάλη ανταλλαγή πληθυσμού, με τους Έλληνες να φεύγουν και μετά, απλώς, θα αφήσουμε τη διπλωματία να αναλάβει, μέχρι να δούμε την ευκαιρία, γι’ ακόμα μια φορά, αν μπορούμε να βρούμε μια ειρηνική λύση στη νήσο. Τώρα, όσον αφορά την Ελλάδα και την Τουρκία, είναι η Ελλάδα που θα χρειαστεί μασάζ, γιατί οι Τούρκοι είναι πολύ σοβινιστές, μάλιστα,
Δρ. Kissinger: Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, Jim. Και η τραγωδία είναι ότι θα μπορούσε να διευθετηθεί το θέμα μέσω διπλωματίας…
Callaghan: Σε πιστεύω. Λοιπόν, αντίο γέροντα και κάθε καλό σε σένα και τις ασχολίες σου…»
Πρώτον, συνειδητοποιούμε ότι σε αυτό το δράμα, ο κ. Callaghan ήταν ο καβαλάρης και ο Δρ Kissinger ήταν το άλογο… ούτε το ΗΒ, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες έλαβαν στρατιωτική δράση για να σταματήσουν τη δεύτερη εισβολή…»
Από το άρθρο του Δρ. Κλέαρχου Α. Κυριακίδη , «Άβολα κοντά στον Χίτλερ» Σημερινή 18.8.2018 και στο οποίο υπογραμμίζεται πως , στο θέμα της «ομοσπονδίας» ο Κίσινγκερ ακολούθησε το Κάλλαχαν και όχι αντίστροφα. Παραθέτω ακόμα δύο σχετικά ιστορικά άρθρα του Καθηγητή Κλ. Α. Κυριακίδη στην «Σ» που επιβεβαιώνουν τη βρετανο-τουρκική προέλευση της προτεινόμενης δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας.
https://simerini.sigmalive.com/article/2018/8/18/abola-konta-ston-khitler/
‘Ομοσπονδία α λα Τούρκα’, 5.11.2018
https://simerini.sigmalive.com/article/2018/11/5/omospondia-a-la-tourka/
‘Οι βασικοί στόχοι της τουρκικής πολιτικής’, 18.8.2019
https://simerini.sigmalive.com/article/2019/8/18/oi-basikoi-stokhoi-tes-tourkikes-politikes/
Η αναφορά στο Μακάριο – Από Hunt προς τον Foreign Secretary 1966
Τώρα, για τα καλά λόγια για τον Μακάριο από Hunt, που ανέφερε ο Δρ. Μάλινσον στη συνέντευξή του. Πρέπει να εξηγηθεί ότι το έγγραφο (πηγή) που παρέθεσε δεν ήταν από αξιωματούχο του Φόρειν ΄Οφις καθεαυτό, αλλά από την αποχαιρετιστήρια έκθεση του αποχωρούντος τότε Βρετανού Υπάτου Αρμοστή Σερ Ντέιβιντ Χάντ (Hunt). Από τους λίγους γνήσιους φίλους που είχε η Κύπρος. Πέθανε στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 1998. Ήταν νυμφευμένος με την δεύτερη σύζυγό του λαίδη Ηρώ, με ελληνοκυπριακή καταγωγή από τη Λάρνακα.
O Sir David Hunt
Ο Σερ Ντέιβιντ Χάντ στην ίδια έκθεσή του είχε γράψει πως ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος δεν ήθελε την Ένωση όπως και ο δεύτερος στη τάξη Γλαύκος Κληρίδης. Αλλά ο ίδιος είχε την πεποίθησή ότι η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα μια μέρα θα γίνει. (Αναφορά στο βιβλίο μου «Top Secret– Η βρετανική κηδεμόνευση του Κυπριακού… Πως φθάσαμε στο σχέδιο «Ανάν»…»2004 εκδόσεις Γερμανός Θεσσαλονίκη, σε συνεργασία με τον Εκδοτικό Οίκο ΔΙΑΣ).
«Όλες οι προβληματικές ομοσπονδίες βρετανικά δημιουργήματα»!
Αξίζει, όμως, μιας και έγινε αναφορά στον μ. Σερ Ντέιβιντ Χάντ να παραθέσω την απάντηση που πήρε από το βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών όταν το 1965 τους ζήτησε να κάνουν κάτι εναντίον της λύσης ομοσπονδίας που απαιτούσαν οι Τούρκοι το 1964/65 και υποστήριξε τότε και η Μόσχα. Ο Σερ Ντέιβιντ Χάντ βέβαια δεν γνώριζε τα σχέδια περί δύο ομόσπονδων κρατών που είχαν σχεδιάζει οι συνάδελφοί του στο Τμήμα Σχεδιασμού. (Βλέπε το πρόσφατο άρθρο μου στην «Σημερινή» 13.2.2022 για τον αποβιώσαντα Sir Crispin Tickell, πιο πάνω).
« Η δυσκολία είναι πως ομοσπονδία είναι μια λέξη με πολλές ερμηνείες και έχοντας υπόψη ότι η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να τη θεωρεί ως την ιδανικότερη λύση για το κυπριακό πρόβλημα, οι κίνδυνοι να αμαυρίσουμε εμείς την ιδέα, όσο επιδέξια και να το κάνουμε, θα υπερτερεί των πλεονεκτημάτων. Κάτι τέτοιο σίγουρα θα δημιουργήσει πρόβλημα. Εκτός τούτου, οι περισσότερες ομοσπονδίες ανά τον κόσμο οι οποίες σήμερα ή στο πρόσφατο παρελθόν αντιμετωπίζουν προβλήματα είναι δικά μας δημιουργήματα…».
Όταν έγραψα το βιβλίο μου « Συνωμοσία» το 1996 καλύπτοντας τα αποδεσμευμένα έγγραφα τότε για το έτος 1965, έστειλα αντίτυπο στον Σερ Ντέιβιντ Χάντ, ζητώντας τη γνώμη του για όσα κάλυψα, εφόσον αρκετές ήσαν οι δικές του εκθέσεις από την Λευκωσία όπου υπηρετούσε ως ΄Υπ. Αρμοστής 1965-67. Μου έγραψε μεταξύ άλλων:
« Συχνά διερωτόμουν πως θα φαίνονταν οι εκθέσεις μου μετά από 30 χρόνια. Γενικά από τα αποσπάσματα που δημοσιεύσατε δεν έχω λόγο να νομίζω ότι περιέπεσα σε λάθος. Πάντα ήμουν υπέρ της Ένωσης έστω και με αποζημίωση… αλλά υπήρχαν Ελληνοκύπριοι με επιρροή που δεν την ήθελαν… οι ίδιοι άνθρωποι υπερ-εκτίμησαν την επιρροή της Κύπρου στο παγκόσμιο, πιστεύοντας ότι είχαν πιστούς φίλους στην Σοβιετική Ένωση, τους «αδέσμευτους»… όπως φαίνεται και από ένα απόσπασμα μου που γράψατε, για την Σοβιετική Ένωση η Τουρκία ήταν πολύ πιο χρήσιμη από την Ελλάδα και Κύπρο μαζί. Τι πρόσφεραν στην Κύπρο οι «αδέσμευτοι»… Ο Μακάριος ήταν αρκετά έξυπνος με δική του πολιτική αποφασισμένος να την ακολουθήσει. Θα έκανε καλύτερα αν έδινε προσοχή στον Μενέλαο Αλεξανδράκη τον εξαίρετο Έλληνα Πρέσβη…»
Παραθέτω την απάντησή του. Αιωνία του η Μνήμη.
Απόσπασμα από την αποχαιρετιστήρια έκθεσή του- «Πότε θα συμβεί είναι άλλο θέμα, όμως ακόμα θεωρώ η Ένωση είναι η πιο πιθανή τελική λύση «Interest reipublica eu tsit finis litium»
Εκείνοι που έπρεπε και πρέπει να προσαχθούν ενώπιον δικαστηρίου και να λογοδοτήσουν για τις πράξεις και ενέργειές τους είναι το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Για τους οποίουςυπάρχουν αδιάσειστα διαχρονικά ΔΙΚΑ τους στοιχεία για τις ενοχές και σχεδιασμούς των. Ας σταματήσει επιτέλους αυτός ο επιζήμιος αποπροσανατολισμός ευθυνών, πότε με γνήσια άγνοια επισήμων εγγράφων, πότε παραμερίζοντας ενσυνείδητα επίσημα έγγραφα, πότε με σκόπιμα πλαστά εξ Αθηνών κτλ. Το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η συλλογική προστασία των πραγματικών ενόχων, Βρετανών, Τούρκων και της Μόσχας που συμφωνούσε με το Λονδίνο… Η ευθύνες του Κίσινγκερ επικεντρώνονται στο γιατί συμβάδισε με το Λονδίνο. Μπορούσε να αρνηθεί. Δεν το έκανε, έμεινε πιστός στη «ειδική σχέση» ΗΠΑ/ΗΒ. Έβλεπε τα πράγματα υπό το φώς του ψυχρού Πολέμου και αμοιβαία συμφέροντα (βάσεις). Άλλοι ήσαν οι καβαλάριδες…
Ιδού η Ρόδος!
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ:ΣΗΜΕΡΙΝΗ 20/2/2022 onisilos.gr