Δεν σέβονται ουτε τον πόνο και την θλίψη των οικογενειών που χάνουν καθημερινά τους ανθρώπους τους. Ο Δημήτρης Κυνηγόπουλος, κατοίκος της Κοινότητας Ανατολικού Εορδαίας στην Πτολεμαΐδα έχασε μέσα σε έξι μέρες και τους δύο γονείς του αλλα το δραμα του δεν σταματησε εκει.
Του έδωσαν να θάψει τη σορό μιας άγνωστης γυναίκας αντί για τον πατέρα του. Τραγικές φιγούρες και οι συγγενείς της γυναίκας που έψαχναν το πτωμα της για να τη θάψουν και έμαθαν το θάφτηκε αλλου…
Σε διάστημα έξι ημερών έχασα και τους δύο γονείς μου. 18 /2 τον πατέρα μου και 12/2 τη μητέρα μου. Η ανάρτηση δεν έχει σκοπό likes , μηνύματα συμπόνιας και σχόλια κάτω από αυτή. Δυο είναι οι λόγοι που γίνεται όλο αυτό. Πρώτος λόγος είναι το θέμα της ενημέρωσης των ιατρών για την πορεία των ασθενών προς τους συγγενείς , που στην περίπτωση μας όχι απλά ήταν σχεδόν ανύπαρκτη αλλά και εντελώς λανθασμένη.
Δηλαδή από το σε μια-δυο μέρες παίρνει ο πατέρα σας εξιτήριο, τελικά κατέληξε. Εντάξει σέβομαι απόλυτα το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και τον αγώνα που δίνει κάθε μέρα στη δύσκολη εποχή του Covid. Παρακάλεσα τον γιατρό που μου ανακοίνωσε τον θάνατο του πατέρα μου, ένα καταπληκτικό άνθρωπο της Παθολογικής κλινικής , να προσπαθήσουν να λύσουν το θέμα της επικοινωνίας.
Το δεύτερο και θλιβερό , που προκαλεί θυμό, οργή και δεν ξέρω τι άλλο, ήταν ότι χθες στην κηδεία του πατέρα μου μας έδωσαν τη σορό μια γυναίκας την οποία έψαχναν σήμερα να κηδέψουν, αλλά ήδη ήταν θαμμένη. Τέλος πάντων σήμερα, έφεραν τον πατέρα μου στην τελευταία του κατοικία και πήραν την γυναίκα να την οδηγήσουν στους ανθρώπους της.
Δεν επιθυμώ από πλευράς μου τη δίωξη κανενός. Άλλωστε ο πόνος της απώλειας των γονέων μου, είναι υπεράνω όλων. Επειδή κι άλλοι άνθρωποι θα βρεθούν σε αυτή τη θέση , να χάσουν από Covid κάποιον δικό τους, βρείτε τρόπους να παρακάμψετε τα πρωτόκολλα, τις μπούρδες δηλαδή, και να είστε ήσυχοι ότι τουλάχιστον κλαίτε το δικό σας άνθρωπο.
Σας ευχαριστώ!