Για ηθική και φυσική αυτουργία στη δολοφονία του 36χρονου Αιγυπτίου εμπόρου ηρωΐνης, γνωστού με το ψευδώνυμο «Χαμπίμπι», θα καθίσουν στο εδώλιο του εφετείου κακουργημάτων στις 13 Οκτωβρίου οι Γιώργος Καλαϊτζίδης και Νίκος Ματαράγκας. Εκεί ακριβώς, η ελληνική δικαιοσύνη καλείται να αποδείξει ότι δεν δικάζει ιδέες, αλλά εγκληματικές πράξεις.
Διότι όσο κι αν ενοχλεί η δράση του Ρουβίκωνα, όσες ιδεολογικές αντιπαλότητες κι αν προκαλούν οι παρεμβάσεις της συγκεκριμένης συλλογικότητας, το διακύβευμα εδώ για την ελληνική δικαιοσύνη και ολόκληρη την κοινωνία είναι τεράστιο.
Όποιος διαβάσει την δικογραφία μένει με μεγάλες απορίες. Πως είναι δυνατόν συνεργοί ενός εμπόρου ναρκωτικών να αναγνωρίζουν με βεβαιότητα τα πρόσωπα δραστών εγκλήματος που όμως κατά την διάρκεια της δολοφονίας φορούσαν κουκούλες;
Πως είναι δυνατόν να θεωρείται αξιόπιστη η μαρτυρία αλλοδαπού που ισχυρίζεται ότι ο ένας από τους δύο δράστες είναι ο Ματαράγκας, όταν αυτός ο αλλοδαπός και δεν την καταθέτει καν στην δικαιοσύνη; Αλλά την λέει σε μάρτυρα που έπειτα προσέρχεται για να την καταθέσει;
Δυστυχώς η κοινωνία διολισθαίνει σε μία ιδιότυπη υποδούλωση από τις πανίσχυρέ συμμορίες των εμπόρων ηρωίνης, που όπως προφητικά είχε αποφανθεί το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο το 1986, αποκτούν τέτοια δύναμη που πλέον βρίσκονται σε θέση να επηρεάσουν όχι μόνο κυβερνητικές αποφάσεις, αλλά να εμπλακούν σε ολόκληρο το σύστημα διοίκησης μίας δημοκρατικής χώρας! Συνιστώντας έτσι Μείζονα απειλή για την δημοκρατία.
Η ελληνική δικαιοσύνη λοιπόν πρέπει να ασχοληθεί με σοβαρά με το ενδεχόμενο της οργανωμένης σκευωρίας από συμμορία έμπορων ναρκωτικών, οι οποίοι στοχοποίησαν τους συγκεκριμένους ανθρώπους, επειδή είχαν καταφερθεί ανοιχτά εναντίον τους!
Εκτός εάν υπάρχει έστω και ένας αφελής σε αυτή την χώρα, που πιστεύει ότι άμεσοι και έμμεσοι συνεργοί, καθώς και εξαρτημένοι από την συμμορία, προσέρχονται με ειλικρινή διάθεση να βοηθήσουν τις διωκτικές αρχές…