Η χθεσινή εν απαρτία συνεδρίαση στη Βουλή δέν είχε τίποτα το διαφορετικό από ίδιες προηγουμένων ετών. Θύμησες όμως όταν στην θέση Τσίπρα βρισκόταν ο Γιώργος Παπανδρέου, με κυβέρνηση Καραμανλή, οποίος Γιώργος σε αποστροφή του λόγου του απευθυνόμενος πρός τήν πτέρυγα του ΚΚΕ καί παρισταμένης της ΓΓ αυτού στομφοαπήγγειλε φράση «Σταματήστε επι τέλους νά είστε ο ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ψάλτης της Δεξιάς» προκαλώντας γενική βουβαμάρα!
Με τούς βουλευτές του ΚΚΕ ( ήσαν όλοι εκεί) να κοιτάζονται απορώντας «πού ήταν κρυμμένος αυτός ο κουμουνίσταρος καί δέν αντιληφθήκαμε». Η δε τότε ΓΓ κ. Παπαρήγα ζήτησε τόν λόγο γιά να πεί μια φράση πως «εμείς δέν έχουμε κανένα κόμπλεξ νά
είμαστε, αυτοί που είμαστε». Ήταν μία φράση που ολίγοι κατάλαβαν. Όμως χθές η γραμμή Σύριζα πάτησε σε δύο βάρκες. Αυτό τό ναί «μεν αλλά…..διορθώστε…..» δέν αναίρεσε τό Ναί έστω καί καταψηφίζοντας αυτό.
Τα όποια προσεκτικά βήματα της πολιτικής ηγεσίας στήν τρέχουσα μέ Τουρκία κατάσταση πρέπει να είναι σε πλήρη αρμονία με αυτούς τούς οποίους θα εξαρτηθεί εν πολλοίς το αποτέλεσμα. Δηλαδή δέν πρέπει με κανένα λόγο αυτά τα βήματα να διασταυρώνονται με κομματικά τέτοια του τύπου «για να εκλεγούμε»
Τουτέστιν βήματα εσωτερικής κατανάλωσης κατευνασμού διαδηλωτών/ταραχών, όπως αυτά του Καραμανλή άμα τη αφίξει από το Παρίσι. Η τότε αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ τι άλλο νόημα μπορούσε νά έχει από ένα εσωτερικό ησυχαστήριο του μαινόμενου τότε κατά Κίσσινγκερ λαού. Αυτό όμως,η χαρά των Τούρκων πού έσπευσαν να καλύψουν το επιχειρησιακό κενό που άφησαν πίσω τους οι ένοπλες δυνάμεις τής Ελλαδος, ενα κενό διόλου ευκαταφρόνητο, αφού περιελάμβανε καί το μισό Αιγαίο, καί κάτι παραπάνω.
Είδαμε καί πάθαμε να επανενταχθούμε αναλαμβάνοντας ξανά τον επιχειρησιακό έλεγχο και όχι όπως πριν. Τότε όμως είχε ήδη ανοίξει η όρεξη των Τούρκων με υπερπτήσεις πάνω από όπου θεωρούσαν ότι δέν μας είναι γραμμένο. Η αποχώρηση του στρατού μας από τα νησιά ΜΑΣ θα είναι ένα προδοτικό ανάλογο της Κύπρου όπου οι Τούρκοι κατέλαβαν (αφού δεν πνίγηκαν στη θάλασσα) περπατώντας και σφυρίζοντας, με τους εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους νά τρέχουν για να σωθούν με ότι φορούσαν.
Το η Κύπρος κείται μακράν δέν πρέπει να ξαναακουστεί ακόμα μια φορά. Διπλωματική επίθεση παντού με τα αμυντικά μας σωστά γυρισμένα. Προσοχή Κίσσινγκερ δεν θα ξαναυπάρξει μόνον ακολουθώντας το δόγμα «ποίος ήρξατο χειρών (πυρών) αδίκων» ως και διευρύνοντας τις συμμαχίες μας όσο μπορούμε.