Τις τελευταίες ώρες ζούμε σαν ελληνική κοινωνία μια πρωτόγνωρη διαμάχη που αφορά την πόλη ταφής του Μικη Θεοδωρακη. Κατα το παρελθόν ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης σε συνεντεύξεις είχε αναφέρει τον λόγο που η επιθυμία του είναι να ταφεί στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στον Γαλατά Χανίων:
Δεν τις ξεπερνάμε τις απώλειες. Έχω μία έλλειψη πολύ μεγάλη, μου λείπουν πολύ (σ.σ. οι γονείς μου και ο αδελφός μου). Έχω τόση μεγάλη ανάγκη την “παρουσία” τους. Το τέλος μου θέλω να είναι στον Γαλατά, για να είμαστε όλοι μαζί.
Είμαι πολύ υλιστής, δεν πιστεύω ότι θα τους συναντήσω ξανά. Όταν κάποιος είναι νεκρός, είναι πέτρα, δεν είναι τίποτα. Εδώ κάθε ημέρα χάνονται γαλαξίες ολόκληροι. Γεννιούνται γαλαξίες και πεθαίνουν. Ε μην είμαστε τόσο εγωιστές.
Οταν αρρώστησε ο Γιάννης νόμιζα ότι έχω μία υπερφυσική δύναμη και θα εμποδίσω τον Χάρο να μπει στο δωμάτιο του μέσα κι έτσι έμεινα μαζί του μέρα-νύχτα τις τελευταίες του 10 ημέρες. “Μίκη μου φεύγω” μου είπε στο τέλος. Μετά δεν ήθελα να ζήσω. Πήγαινα στο Βραχάτι, ήμουνα χαμένος με τον Γιάννη. Δεν ξεπερνάμε τις απώλειες.
Όταν πέθανε ο πατέρας μου έπαθα ίλιγγο, ήθελα να πεθάνω και εγώ. Στο τέλος κατάλαβα ότι γράφω τραγούδια και κάνω συναυλίες για να χαίρεται ο μπαμπάς μου.