Του Πέτρου Αγρέβη – Χασάπη
Με βάση τη διαχείριση και εκμετάλλευση των πόρων πάνω στον πλανήτη, αναπτύχθηκαν δύο εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις – ιδέες. Αυτές είπαν πως, είτε τα μέσα παραγωγής θα ανήκουν σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, είτε μόνο σε λίγους ισχυρούς, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα είναι εργάτες τους.
Για να ανήκουν όμως τα μέσα παραγωγής σε όλους τους ανθρώπους, δηλαδή στο σύνολο της κοινωνίας, θα έπρεπε μια οργανωμένη δύναμη, το κράτος εν προκειμένω, να τα διαχειρίζεται στο όνομα και για λογαριασμό όλων. Στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχουν ατομικά δικαιώματα πάνω στους οικονομικούς πόρους, ούτε ατομικά δικαιώματα κριτικής, νέων ιδεών και προτάσεων για αλλαγή του τρόπου διαχείρισης της κατάστασης, καθόσον κάτι τέτοιο θα αλλοίωνε και θα κατέστρεφε το (κομμουνιστικό) καθεστώς. Όπως και τελικά συνέβη, μόλις εμφανίστηκαν ιδέες για γκλάσνοστ και περεστρόϊκα.
Το καθεστώς αυτό, αν και στη βάση του μοιάζει δίκαιο, εντούτοις δεν έλαβε υπόψη του τη φύση του ανθρώπου. Δεν έλαβε υπόψη του την ψυχοσύνθεση του ατόμου και την τάση για ατομική διάκριση και ατομική επιβολή. Έτσι μοιραία μαράζωσε και κατέρρευσε, καθόσον δεν το ήθελαν τα ίδια τα άτομα.
Μετά την κατάρρευση αυτού του καθεστώτος, που αντιπροσώπευε η ΕΣΣΔ και οι χώρες που επηρέαζε άμεσα, απελευθερώθηκαν οι αντίθετες δυνάμεις του ατομικισμού και της επιβολής των ισχυρών επί των υπολοίπων πάνω στον πλανήτη. Αυτές οι δυτικές ατομικιστικές δυνάμεις βρήκαν, όπως ήταν επόμενο, πρόσφορο έδαφος στις ΗΠΑ, τη χώρα της ελευθερίας και της ατομικής ανέλιξης. Γρήγορα όμως αυτές οι δυνάμεις αλλοίωσαν τον φιλελεύθερο χαρακτήρα των ΗΠΑ και τον μετέτρεψαν σε νεοφιλελεύθερο.
Λόγω ακριβώς της έλλειψης του σοβιετικού φόβου παγκόσμια, οι νέοι διεθνείς ολιγάρχεςεπιδόθηκαν σε ιδιωτική, μέσω των εταιριών τους, αποικιοκρατία. Δεν ήταν τώρα τα εθνικά κράτη που έκαναν αποικιοκρατία, αλλά οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, που έψαχναν για φθηνές πρώτες ύλες και φθηνά εργατικά, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους και μέσω αυτών να αποκτήσουν ακόμα μεγαλύτερη ισχύ στον πλανήτη πλέον και όχι μέσα σε ένα εθνικό κράτος. Μάλιστα ο στόχος τους διευρύνθηκε, επιδιώκοντας τώρα να διαλύσουν τα εθνικά κράτη, καθόσον στέκονται εμπόδιο με τις νομοθεσίες τους και τον προστατευτισμό τους, στην ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων, κεφαλαίων και μαύρης εργασίας.
Έτσι οι ΗΠΑ, από μια χώρα φιλελεύθερη με ισχυρό ομοσπονδιακό κράτος, ισχυρό στρατό, ισχυρό δολάριο ως παγκόσμιο αποθετικό νόμισμα και ισχυρή παραγωγική βάση, μετατράπηκαν σε μια χώρα όπου κάνουν κουμάντο οι οικονομικοί ολιγάρχες, όπου οι μεγάλες οικονομικές μονάδες έχουν μεταναστεύσει αποικιοκρατικά και εσωτερικά αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα. Μια χώρα, που αν δεν είχε τη FED να δανείζει συνεχώς το αμερικανικό δημόσιο, η ομοσπονδιακές υπηρεσίες θα έκλειναν και η χώρα θα διαλυόταν σε επιμέρους Πολιτείες.
Οι οικονομικοί ολιγάρχες έχουν πλέον τέτοια ισχύ στις ΗΠΑ, ώστε να μπορούν να «κόβουν» στον αέρα διάγγελμα του εν ενεργεία Προέδρου, να του κλείνουν τους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, να κινδυνολογούν και να προπαγανδίζουν ανοικτά υπέρ του υποψηφίου που υπόσχεται να μην πειράξει τα κεκτημένα τους και την παγκόσμια ισχύ τους. Φανταστείτε απλά, τι θα γινόταν αν κάποιος τολμούσε στην ΕΣΣΔ να πει μόνο μια λέξη κατά του Στάλιν, όχι δηλαδή και να του κόψει ομιλία στον αέρα. Φτάσαμε λοιπόν από το ένα άκρο στο άλλο.
Όμως και αυτή η νεοφιλελεύθερη κατάσταση που λυμαίνεται τον πλανήτη με ορμητήριο τις ΗΠΑ (και δυστυχώς και τη γερμανοκρατούμενη ΕΕ) δεν θα επιβιώσει, γιατί παραβιάζει έναν άλλο κανόνα της ανθρώπινης φύσης. Την αγελαία φύση του ανθρώπου. Ο άνθρωπος είναι όν κοινωνικό και δεν μπορεί να ζήσει έξω από την κοινωνία, ούτε μπορούν τα όποια ατομικά του δικαιώματα, που προπαγανδίζουν οι χρηματοδοτούμενοι από τους διεθνείς ολιγάρχες γκλομπαλιστές – δικαιωματιστές, να αναιρέσουν την κοινή συνύπαρξη με τους όρους που θέλουν οι πολλοί μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο. Η πανδημία του Covid – 19, βρήκε τις κοινωνίες διαλυμένες και απροετοίμαστες για κοινή αντιμετώπιση και τώρα οι ίδιοι που προπαγάνδιζαν τα ατομικά δικαιώματα εναντίον του κοινωνικού συνόλου και του εθνικού κράτους, οι ίδιοι να επιβάλουν με το ζόρι (καθόσον έχουν την εξουσία), την καταπάτηση της ατομικής βούλησης, της ατομικής ελευθερίας και των νομιζόμενων ή πραγματικών ατομικών δικαιωμάτων.
Για να επανέλθουμε στις ΗΠΑ, οι πρόσφατες εξελίξεις στο Αφγανιστάν, δείχνουν ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν και ως εκ τούτου δεν πρέπει να ανακατεύονται εκεί που δεν μπορούν. Δείχνουν ανησυχητικά σημεία παρακμής, τα οποία θα ανοίξουν τον «ασκό του Αιόλου», η Κίνα καραδοκεί. Οι ΗΠΑ μπορεί να έχουν ένα τεράστιο οπλοστάσιο, αλλά όπως και η σημερινή Ρωσία, δεν έχουν πλέον οικονομική ισχύ. Την οικονομική ισχύ την έχουν οι παγκοσμιοποιητές ολιγάρχες, σε αντίθεση με την ιδιόμορφη περίπτωση του κρατικού καπιταλισμού της Κίνας, όπου οι οικονομικοί ολιγάρχες είναι στελέχη του κόμματος. Το τελευταίο όπλο που διαθέτουν οι ΗΠΑ ως κράτος, είναι το δολάριο ως αποθετικό νόμισμα. Αν χάσουν και αυτή την ισχύ, την οποία θα χάσουν αν χαθεί η εμπιστοσύνη του κόσμου όπως στην περίπτωση του Αφγανιστάν, τότε θα διαλυθούν σε επιμέρους Πολιτείες.
Επειδή οι άνθρωποι θέλουν την κοινωνική συμβίωση και ασφάλεια, η δεμένη και ισχυρή κοινωνική ομάδα είναι κάτι που δεν θα το αφήσουν ποτέ. Για το λόγο αυτό, το αντίπαλο δέος στην παγκοσμιοποίηση που επιδιώκουν να επιβάλουν ισχυρά οικονομικά πλανητικά συμφέροντα, θα είναι οι διασπάσεις των μεγαλύτερων κρατών σε μικρότερες και εσωτερικά ισχυρές εθνικές μονάδες, όπου εκεί θα μπορούν τα άτομα να βρίσκουν ασφαλές καταφύγιο και θα μπορούν να ζουν και να ολοκληρώνονται, χωρίς φυσικά να εγκαταλειφθούν τα οφέλη της παγκόσμιας επικοινωνίας και της σύγχρονης τεχνολογίας, αλλά πάντα με κοινωνικό έλεγχο.
ΥΓ. Σε ότι αφορά στην Ελλάδα, η χώρα μας είναι ήδη μια μικρή χώρα με εθνική ομοιογένεια και θα πρέπει να παραμείνει έτσι, ώστε να αντέξει το διαλυτικό μέλλον που έρχεται. Όσοι απεργάζονται τον εποικισμό της χώρας και τον εθνομηδενισμό, θα πρέπει να απομονωθούν πριν να είναι αργά.