Παλαιότερο κείμενο του «Νευρομάντη»
Βεβαίως, οι τρεις υπάλληλοι της Marfin δεν υπήρξαν θύματα της κρατικής βιαιοπραγίας. Η κρατική βία εφαρμοζόταν τότε –στις 5 Μαΐου του 2010– προς κάθε πολίτη που διαδήλωνε ειρηνικά στο δρόμο, κατά των καταστροφικών και αντισυνταγματικών μέτρων της μνημονιακής κυβέρνησης του Γ. Α. Παπανδρέου. Ωστόσο, τοφασιστικό παρακράτος του συστήματος δρούσε ανάμεσα στον κόσμο, κριμένο πίσω από τις κουκούλες του. Έψαχνε μια αφορμή για να εκτονώσει την επικίνδυνη κοινωνική ένταση με έναν τρόπο που θα έσπερνε ταυτόχρονα την καχυποψία στην κοινωνία που προσπαθούσε να ανακτήσει την αλληλεγγύη της.
Το έγκλημα στην τράπεζα Marfin δεν έχει μόνο φυσικούς αυτουργούς: τους παρακρατικούς φασίστες με τις μολότοφ, αλλά έχει και ηθικούς αυτουργούς: το σαπισμένο σύστημα που προκάλεσε τη δίκαιη αγανάκτηση των πολιτών που βγήκαν ειρηνικά και χωρίς κουκούλες να διαδηλώσουν τότε.
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΣΤΗΝ ΜΑΡΦΙΝ: Όταν οι Κόνδορες του ΔΝΤ χτύπησαν στην Αθήνα. Σήμερα χτυπούν την Οδησσό.
Η δολοφονία των υπαλλήλων της Marfin εξυπηρέτησε την τότε κυβέρνηση. Καθώς με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜ’Ε’, χρησιμοποίησε το μύθο της ενοχής για το φόνο, προκειμένου να τιθασεύσει την οργή του κόσμου και να δικαιολογήσει μέτρα προληπτικής καταστολής που θα απέτρεπαν μελλοντικές διαδηλώσεις μεγάλης συμμετοχής.
Οι πραγματικοί δολοφόνοι της Marfin δεν θα εντοπιστούν (ίσως) ποτέ. Διότι το σύστημα με πάμπολλους τρόπους τους έχει ήδη κρύψει πίσω από εκείνους που μας δίδαξε να αποκαλούμε: «γνωστούς αγνώστους» ή «αντεξουσιαστές» ή «κουκουλοφόρους».
Συνεπώς αυτό που δεν πρέπει να ξεχαστεί ποτέ είναι ποιοι είναι οι ηθικοί αυτουργοί των δολοφονιών: της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου και του αγέννητου τέκνου αυτής, της Παρασκευής Ζούλια και του Επαμεινώνδα Τσάκαλη.Αιωνία τους η μνήμη.
Νευρομάντης
Νευρομάντης
http://massmedia-gr.blogspot.com/2015/05/marfin.html