Πριν σαράντα χρόνια και, κάπου εκεί στα 1979-80 ο Γιώργος Μαρίνος με παρακάλεσε να του γράψω κάτι για το πρόγραμμά του στη θρυλική “ΜΕΔΟΥΣΑ” την μπουάτ που υπήρξε το απαύγασμα της σπουδαίας του καριέρας..
Είχα γράψει για μένα, μια μπαλάντα-ποταμό με τίτλο:”ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ”,το πιό προσωπικό μου ποίημα,ήταν οι απόψεις μου για την ζωή μου και τις διαδρομές μου. Το έδωσα στον μαέστρο που έκανε την επιμέλεια του προγράμματος του Γιώργου, τον σπουδαίο μουσικό,Νίκο Δανίκα. ΄Εκανα μάλιστα και μια αλλαγή στο ρεφρέν που ενώ έγραφα:”Δεν θέλω την ταυτότητα που λέει / επώνυμο, ηλικία, ποιητής/το πρόβλημα που ίσως να με καίει/ποτέ καλέ μου φίλε δεν θα βρεις..”
άλλαξα το “ποιητής” σε “ηθοποιός” για να γίνει προσωπικό τραγούδι και του Γιώργου..
Έτσι δημιουργήθηκε η “ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ” το πιο υπαρξιακό για μένα,από τα 1.000 περίπου τραγούδια που έχω γράψει, το σημαντικότερο που συνέθεσε απ’ ό,τι ο ίδιος έλεγε,στην σπουδαία καριέρα του ο Δανίκας και η πιο αγαπημένη του μπαλάντα που ερμήνευσε ποτέ ο Μαρίνος, που μάλιστα σε ένα γύρισμα του τραγουδιού,όταν έλεγε:”Καλύτερα περήφανος και λάθος/ παρά ταπεινωμένος και σωστός” ο ίδιος βούρκωνε,την ώρα που ο κόσμος σηκωνόταν όρθιος να τον αποθεώσει..
Σημειώνω λοιπόν την ιστορία του κλασικού πλέον αυτού τραγουδιού, για να το αφιερώσω στη μνήμη του αγαπημένου μου μαέστρου του Νίκου Δανίκα που πριν λίγες μέρες,πήγε να συναντήσει τους άλλους αγαπημένους μου,το Βλάση και τον”Τσάρλυ”-Ιπποκράτη Εξαρχόπουλο, το Λουκιανό, τον Ψαριανό, το Σπανό,τον Μικρούτσικο,τον Ιγνατιάδη,τον Πουλόπουλο κι όλους τους άλλους που έχουν στήσει πια, μαγεμένες συναυλίες στα Μυστικά Τοπία του Αλλου Κόσμου..και σας δίνω και τους στίχους της “ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ”,αν και θα τους διαβάσετε (μεταφρασμένους και στα αγγλικά επίσης..)στο βίντεο που σας προτείνω..
Μαέστρο μου,καλό δρόμο να έχει η σπουδαία σου ψυχή. Νίκο Δανίκα, υποκλίνομαι στην σορό σου..
‘ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ’
Στίχοι: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Μουσική: Νίκος Δανίκας
Ερμηνεία:
Γιώργος Μαρίνος
Γεννήθηκα χωρίς να με ρωτήσουν
με βάλαν με τη βία να βαφτιστώ
με γράψαν στα χαρτιά προτού μ’ αφήσουν
τη γνώμη μου για μένα να τους πω..
Μου βάλανε στο χέρι στυλογράφο
και μου `παν “δήλωσέ τα όλα αυτά”
οβάλ το πρόσωπό μου και υπογράφω
μαλλιά και μάτια, πάντα καστανά..
Μου δώσανε θρησκεία και πατρίδα
το μπόι μου μετρήσαν με αριθμούς
με μάθαν να διαβάζω εφημερίδα
και πάντα να αποφεύγω τους κακούς..
Θα πρέπει οπωσδήποτε να κάνω
τουλάχιστον και κάνα δυο παιδιά
αλλιώς συνέχεια μέχρι να πεθάνω
θα λένε πως δεν έζησα σωστά..
Δε θέλω την ταυτότητα που λέει
“επώνυμο, ηλικία, ηθοποιός”
το πρόβλημα που ίσως να με καίει
κανένας δεν το ξέρει δυστυχώς..
Μεγάλωσα όπως ήθελαν οι άλλοι
με χίλια μύρια “μη” και “μη” και “μη”
μου γέμισαν με ιδέες το κεφάλι
ειδήσεις, φόνοι, πόλεμοι, σεισμοί..
Γι’ αυτό θα πρέπει τώρα να ξοφλήσω
των άλλων τους πικρούς λογαριασμούς
δεν έχω το δικαίωμα να αμαρτήσω
αλλιώς δε θα `μαι ένας απ’ τους σωστούς…
Δεν έπρεπε δικές μου να `χω απόψεις
αρτίστας; τ’ειν’ αυτό, τι θες να πεις;
Μου χάριζαν εκτίμηση σε δόσεις
ταπείνωση και βία τοις μετρητοίς..
Αφήστε με επιτέλους να βαδίσω
το δρόμο μου όπως τον θέλω εγώ
μονάχος να διαλέξω πώς θα ζήσω
χωρίς μπαμπούλα, δίχως αρχηγό..
Δε θέλω την ταυτότητα που λέει
“επώνυμο, ηλικία, ηθοποιός”
το πρόβλημα που ίσως να με καίει
κανένας δεν το βλέπει δυστυχώς…
Αφήστε με ανεξάρτητος να νιώθω
με χίλιες δυο πατρίδες στην καρδιά
να βγάλω μπρος στον ήλιο κάθε πόθο
τραγούδια να σας φτιάξω, αντί παιδιά..
Ελεύθερος στον κόσμο, όπως θέλω
μακριά απ’ τους κανόνες να σταθώ
το Βούδα να διαλέξω ή τον Οθέλλο,
το Λένιν, το Γκουεβάρα ή τον Χριστό..
Και όταν θάρθει η δύσκολη η ώρα
να μπούμε όλοι μαζί στη ζυγαριά
θα δούμε ποιος την άντεξε τη μπόρα
και ποιος έπεσε μέσα στη φωτιά..
Μια αλήθεια δίχως φόβο, αλλά με πάθος
εδώ θέλω να πω, μπροστά στο φως:
Καλύτερα περήφανος και λάθος,
παρά ταπεινωμένος και σωστός!
Δε θέλω την ταυτότητα που λέει
“επώνυμο, ηλικία, ηθοποιός”
το πρόβλημα που πάντα θα με καίει
κανένας δεν το νιώθει δυστυχώς.
Δυστυχώς.